Roofdieren zijn roofdieren, in de natuur is dat een instinct. Of beschaving een instinct is? Soms moet je dat hopen, maar veel kans er op lijkt er niet.

Alleen theoretisch. Ik geef u drie voorbeelden die ik vanmorgen kort na elkaar tegen kwam:

Een muzikant is grof gezegd iemand die met zijn kont loopt te schudden teneinde anderen te verlokken. Baltsgedrag is ook een soort roofdierengedrag. Dat organisaties van vrouwenrechten zich er tegen keren betekent nog niet dat het geen natuurlijk gedrag is. Dat is je kat – biologisch gezien een keiharde vleeseter – op een veganistisch dieet zetten namelijk ook niet: ik noem dat dierenmishandeling.

Dat een wethouder zich niet in weet te houden is ernstiger. Dat is een bestuurlijke functie waarbij altijd al veel huichelarij komt kijken – dat je je instincten dan leert onderdrukken is de normaalste zaak van de wereld. Het externe rapport is overigens een aardige illustratie van de huichelarij bij de gemeente Amsterdam.

Het huiselijk geweld van jongeren lijkt me onder andere een kwestie van gebrekkige opvoeding, en slechte voorbeelden. Wat me hier zeer aan amuseerde was de krampachtigheid waarmee de staatsomroep om de pot draait met het gebruik van de woorden man en vrouw, en de eventueel aan een geslacht toe te schrijven eigenschappen. Als blanke witte man – de klassieke pispaal in onze moderne maatschappij – begrijp ik dat perfect, al blijft het een bron van ergernis.

Ook opvallend in het kader van dit stukje vind ik dat het woord roofdier alleen wordt gebruikt als vertaling van het woord predator uit het Engels, in het geval van de artiest die zich niet kon inhouden. De impact daarvan heeft in het Engels een sterkere betekenis dan roofdier in het Nederlands. In het Engels is de associatie er een van onbetamelijke roofzucht, onnatuurlijk bijna.

Maar, wat is onnatuurlijke roofzucht? Ook in beide andere gevallen is de verleiding grot gebruik te maken van een verschil in macht en kracht de achtergrond van wat is gebeurd. En als we er nauwkeurig onderzoek naar zouden doen, kom je tot de conclusie dat opvoeding hier een belangrijker rol zal spelen dan we eigenlijk weten willen.