Ridders van kousenband – een herinnering
Als het gaat om ridders van kousenband hoef je echt niet naar het UK. Mogelijk tijd voor een staatsbezoekje aan Desi Bouterse cs? Oh jee, dat mag vast niet.
Alles wat je van ver haalt is lekkerder is het gezegde. Maar Londen is net om de hoek, zeker als je zelf vliegt. Waarom de koning dan zijn kousenband ging halen bij zijn verre familielid Elizabeth II? Het zal wel gewoonte zijn. maar slim is anders. Hebben ze op Huis ten Bosch in de keukengewelven dan geen Surinaamse koks rondlopen? En het is nog in een half uurtje klaar ook:
Ik zocht even snel, en vond een paar heel geschikte kandidaten.
,
Want als het gaat om kousenband, ga je niet naar Londen, maar naar Paramaribo:
Het enige lastige is de president aldaar.
Die is in Nederland bij verstek veroordeeld – dat gebeurt nu eenmaal vaak tussen de oude kolonisator en de revolutionairen in een jonge republiek.
Maar in Nederland, het land dat altijd zo bedacht is op andermans overgevoeligheden, zie ik het er niet snel van komen. Dat de Keti Koti-lezing dit jaar werd afgeblazen wegens politieke incorrectheid van de spreekster in spé was een teken aan de wand. Er was onrust, meldde de NOS braaf. In Amsterdam, nota bene. Nu is dat weinig meer dan een intern Amsterdams probleem (behalve de NOS kon het alleen AT5 bekoren er iets over te melden), maar ja: Amsterdam.
Volgens stadszender AT5 heeft directeur Vyent van het Nationaal instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis (NiNsee) de keuze voor Hira eerder nog verdedigd op de Surinaamse radiozender Radio Tamara. Hij zei toen dat er onderscheid moest worden gemaakt tussen het werk van Hira over de dekolonisatie en zijn politieke betrokkenheid bij Suriname.
Zoals bekend mag worden verondersteld wordt je in Amsterdam met vliegende vaandels en slaande trom binnengehaald als je iets met Pol Pot te maken hebt (was de burgemeester niet ooit redelijk close met Pol Pot-adept Rosenmöller?), en is men gewoonweg dòl op illegaliteit – zo lang het geen oorlog is. Maar als de negers in Suriname het recht in eigen hand nemen dan mag er ineens niets meer.
De president van kousenband zal formeel nog wel een tijdje in de ban zijn in Amsterdam. De tactloosheid van onze koning is derhalve weer ongekend.
Leve de koning!
Geweldig gezicht in zo’n koets !
De jas vol met kroonkurken, blijer kun je een kind niet maken.
Vraag me nog steeds af : wat heeft de brave man, Willem Alexander, dan wel uitgespookt om een kousenband te krijgen ?
En ál die andere medailles, ter ere waarvan zijn die dan ?
Ik begin het langzamerhand een kinderlijk geheel te vinden : je komt op visite, krijgt een medaille en je bent weer weg, geheel en al blij met je medaille.
Als ik kick out zwarte Piet moet geloven is dat de kleding van een slaaf.
BS dus
Engeland is het land van de clubs. De orde van de kousenband is daar een fantastisch voorbeeld van. Het dient geen enkel redelijk doel. Net als elke club heeft het leden. Soms heb je nieuwe nodig als de ouwe dood gaan. Sommige mensen vinden het een leuke club. Anderen vinden er niets aan. In tijden van #metoo heeft deze club toch een zeker nut met haar antithese “Honi soit qui mal y pense”.