De restanten van diverse dictaturen wagen opnieuw hun kans, wereldwijd. Van Libië tot de Filipijnen stelt nageslacht zich kandidaat.

In een aantal vroegere dictaturen zijn komend jaar verkiezingen voor het presidentschap, en het nageslacht van diverse dictators heeft zich kandidaat gesteld.

In Libië gaat het om the son of late Libyan leader Moammar Gadhafi, Saif al-Islam. Saif is de tweede zoon van de beruchte Gadaffi.

Wat is het meest aanbevelenswaardige aan Saif? Hij kent het klappen van de zweep:

According to American State Department officials in Tripoli, during his father’s reign, he was the second most widely recognized person in Libya, being at times the “de facto” Prime Minister, and was mentioned as a possible successor, though he rejected this. An arrest warrant was issued for him on 27 June 2011 by the International Criminal Court (ICC) for charges of crimes against humanity against the Libyan people, for killing and persecuting civilians, under Articles 7(1)(a) and 7(1)(h) of the Rome statute. He denied the charges.

En hij heeft een bekende naam, dat speelt zeker een rol.

Op de Filipijnen zijn er zelfs twéé familieaangelegenheden vanwege banden met eerdere presidenten. De constitutie staat een president maar één termijn toe – een constitutie die werd opgesteld nadat dictator Ferdinand Marcos begin jaren tachtig het veld moest ruimen. Nu is een van zijn zoons kandidaat. Bovendien is er de pikante kwestie van huidig president Duterte, die het tegen zijn dochter op schijnt te moeten nemen voor het vicepresidentschap.

Duterte’s kandidatuur voor het vicepresidentschap suggereert de mogelijkheid dat zich hier een ontwikkeling zal manifesteren, waarbij de vicepresident de werkelijke macht heeft, en vierjaarlijks een president laat kiezen, die het volk mag toewuiven, en zijn vrouw van voldoende schoenen voorziet.

Verder nog opmerkenswaard is dat dit de eerste keer is dat Libië rechtstreeks een president kan kiezen:

Libya’s first-ever direct presidential poll is the culmination of the peace process initiated last year by the United Nations to draw a line against years of violence since the revolt that toppled Moammar Gadhafi in 2011. Many worry that the security situation in Libya will not allow a free and fair vote.

De eerste Gadhaffi kwam aan de macht door een lokale koning af te zetten. Ene Idris. Maar kinderen van belang heeft deze laatste potentaat blijkbaar niet gehad, en hij is al weer 40 jaar dood.

Hoeveel kans Gadaffi junior heeft? Hij lijkt mee te doen aan de kans van generaal Haftar, en die ligt thans niet boven, in het woestijnland.