De regering werkt aan het apart zetten van asielmigranten die zich misdragen tegenover andere asielzoekers. En heeft daarbij maling aan een eerdere Kameruitspraak.

Dat de regering dit nu negeert is een stuk verstandiger aanpak dan de wensen van de kamer op dit dossier te volgen. De Kamer bepleitte begin maart nog dat de groepen die werden lastiggevallen apart zouden worden opgevangen, maar staatssecretaris Dijkhoff zegt nu dat dat ondoenlijk is door de vele mogelijke subcategorieën.

Niet onverwacht.

Maar bovendien principieel de juiste weg. Dat partijen in de Kamer kennelijk vreesden dat een dergelijk intern detentiesysteem binnen de opvangindustrie de opmaat zou kunnen zijn voor eerste selectie van uitzetting van ongewenste instromers klinkt heel nobel en menslievend, maar is het niet. Juíst is eenvoudig te concluderen dat wie zich bij aankomst direct te buiten gaat aan geweld tegen andere asielmigranten, niet is wat we hier hebben willen. Soms krijg je de indruk dat het progressieve partijen er om gaat zoveel mogelijk asielmigranten binnen te halen. Om op Europese partijconventies tegen parlementariërs uit andere landen op te kunnen scheppen over hun eigen menslievendheid? Je gaat het ondertussen wel denken.

Niet alleen is de aanpak die Dijkhoff nu kiest verstandig, maar het zou Kamerleden sieren eens te bedenken dat hiervoor geen realistisch alternatief was. Dat had een kind kunnen bedenken, maar kinderen en de bezetting van de Tweede Kamer vergelijken voelt niet fijn. Hoe jonger de kinderen, hoe meer realiteitszin soms. Een realiteitszin die er in het Nederlandse onderwijs eerst moet worden uitgehamerd.

Dat de Kamer nu dus met terugwerkende kracht wordt genegeerd is anderszins natuurlijk wel ontzettend pijnlijk. Ook is het een illustratie dat het kabinet beseft dat het door niemand naar huis zal worden gestuurd zolang de peilingen blijven wat ze zijn. Zeker niet iemand die een dossier als dat van Dijkhoff in portefeuille heeft.

Maar over de toenemende irrelevantie van de volksvertegenwoordiging in dit jaar vóór de officiële verkiezingsdatum in 2017 kun je wel blijven schrijven.