Regelgeving rijst de pan uit en wekt verwarring
De onbeteugelde groei van regelgeving leidt tot problemen, onbegrip voor de ratio en uiteindelijk tot negeren van wat belangrijk is.
Per 1 juli 2006 golden nieuwe regels voor de werknemersverklaring. Een verklaring, die de werkgever voortaan in moet dienen vóór een werknemer zijn werkzaamheden aanvangt. Op overtreding stond een boete van €1134,-.
Volgens een rapport van Deloitte reageerden maar 152 van de 400 ondernemers die zij over dit onderwerp vragen stelden en wist 76% van degenen die wel antwoordden niet precies waar het over ging.
Dit is niet uniek. Het aantal regels is zo groot dat iedere burger in dat bos de weg kwijt raakt en de meesten het al lang hebben opgegeven. Al gaat het er alleen maar om, om de regels te kennen die rechtstreeks op hen zelf van toepassing zijn.
Op de website van de SVB staat een overzicht van de formulieren die deze instantie eist van degenen die met de sociale verzekering hebben te maken en al bij de eerste aanblik duizelt het je. Het aantal verplichtingen uit hoofde van informatieverstrekking aan de overheid is voor de gemiddelde MKB ondernemer zo groot geworden dat zij niet meer na te komen zijn. Zij vormen een van de belangrijkste belemmeringen voor het ontstaan van nieuwe bedrijven en drijven daarnaast vele van hen in de illegaliteit[1].
Het is beleid van de huidige en een aantal vorige regeringen geweest om de hoeveelheid regelgeving terug te dringen, maar het succes daarvan is beperkt gebleven. Dat kan ook niet anders. Als regelgeving het beleidsinstrument bij uitstek is dan kan ook het terugdringen alleen plaats vinden door middel van nieuwe regelgeving en eindigt iedere poging daartoe in een vicieuze cirkel.
De bestaande regelgeving is het hoofdonderdeel van het instrumentarium van bureaucratische instituten, die met de uitvoering zijn belast. Deze beschouwen het als behorend tot hun patrimonium en verzetten zich tegen veranderingen die hun van buitenaf worden opgelegd.
Iedere nieuwe regel krijgt zijn plaats in een bestaand veld van regelgeving en heeft mede daarom een andere uitwerking in de praktijk dan er in theorie voor was bedacht.
Om de uitvoering mogelijk te maken en het hoofd te bieden aan de niet verwachte gevolgen ontstaan voortdurend aanpassingen, hetzij door de rechter, hetzij door de wetgever of door de uitvoerende instantie[2] zelf. Van de voorspelbaarheid en rechtszekerheid, die een van de voordelen van regeren door middel van wetgeving zou behoren te zijn, komt daardoor minder terecht al naargelang de hoeveelheid regelgeving groter en hun uitwerking gecompliceerder wordt.
- Zie bijvoorbeeld De economische potenties van het immigrantenondernemerschap in Amsterdam, een gemeentelijke publicatie uit 1997.
- Zie de aanschrijvingen van de Belastingdienst, die als regelgeving de wetgeving zelf in aantal en omvang verre overtreffen.
Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp
Mee rover de gevolgen van regelgeving vindt u hier op Veren of Lood.
Om even bij de tijd te blijven.
Iemand het boekwerk aan regels gezien voor als je naar een bar of cafe wilt? Om je te bescheuren, als het niet zo in en intriest was.
Een dictatoriale-dokters-dystopie heerst over Nederland. Deze idioten hebben geen benul van het echte leven. Onder welke steen hebben zij de afgelopen 40 jaar gezeten? Het was rivm baas Jaap lege dozen, die beweerde dat carnaval in kleine kring werd gevierd.
Deze gasten en Rutte krijgen de rekening voor de totale economische meltdown.