Het kabinet neemt voortaan ras, etniciteit en geloof mee in haar overwegingen om een wapenvergunning te verlenen of verlengen. Het smoesje is goed.

Het kabinet wil van mensen die een wapenvergunning aanvragen of verlengen, voortaan weten wat zijn of haar ras of etnische afkomst is. Ook kan de politie vragen naar persoonsgegevens als politieke, religieuze of levensbeschouwelijke overtuigingen en gezondheidstoestand.

Maar het praatje deugt niet.

Het smoesje is dat het moet van de EU. Het komt dankzij de Volkskrant nu pas ter tafel, ondanks dat minister Grapperhaus het wetsvoorstel in juli al liet schrijven. Maar de aanleiding (het praatje) is de echte giller:

De wijziging is nodig vanwege een nieuwe Europese vuurwapenrichtlijn, die werd opgesteld na terreuraanslagen, zoals die in Parijs van 2015.

Juist. Ik zou van de minister graag willen weten, hoeveel geregistreerde wapens werden gebruikt bij voornoemde aanslagen? Want dat is de basis van het verhaal, nietwaar? Het antwoord zal vermoedelijk angstig dicht in de buurt van nul liggen, als het niet al precies nul is.

Resteert de vraag of het hier gaat om een poging schijnveiligheid te creëren, of dat er nu eens werk wordt gemaakt van een nadrukkelijke aanpak, dat wellicht met gerichter inzoomen op etniciteit en religie kan worden begonnen? Lauw kans. Hoogstens verwacht ik over een paar jaar te lezen dat het toekennen van wapenvergunningen pas echt de onderhuidse discriminatie in Nederland aan de oppervlakte bracht.

Want als we even teruggrijpen op de terreuraanslagen van de laatste drie jaar, dan is – met uitzondering van aanslagen in Brussel en Parijs (Bataclan) – het grootste deel van de slachtoffers te wijten aan het gebruik van messen en vrachtauto’s. Daarmee wil ik vooral onderstrepen hoe waar het klassieke weerwoord van Amerikaanse wapenbezitters tegen de pogingen hun wapenbezit te limiteren is:

Niet wapens doden mensen, mensen doden mensen.

Gaan we subsidiair het illegale bezit van wapens strenger bestraffen? Dat zou dit verhaal nog enige logica geven, maar ik houd voorlopig mijn adem nog niet in. En die etnische profilering waar Kamerleden zich zo druk om maken? Zodra die trom geroerd wordt stuift het ministerie van Grapperhaus op dat vlak heftig verontschuldigingen keffend terug in het eigen hok. De Kamer zal in meerderheid eisen dat er garanties komen tegen discriminatie op ras, etniciteit en geloof  Ik verwacht er dus niets van.

Wat we wel zien is dat de neurose van de verwarde mannen steeds nieuwe hoogtepunten bereikt. Je bent geneigd dat te benoemen als verwarring, ware het niet dat die term al ‘bezet ‘ is.

Dat het roepen van Allahu Akbar al voldoende is om de politie te laten opdraven is een veeg teken. U kent het verhaaltje Wolf, wolf? De schapenhoeder die net zo vaak wolf riep (een alarmsignaal) dat toen het echt nodig was niemand nog de aandrang had opnieuw op te draven? We zullen deze kreet – die in sommige Arabische landen een stopwoord is als Oh my god dat is in een gemiddelde pornofilm – wel vaker horen zodra men in islamitische kringen beseft dat de zenuwen de westerlingen dor de keel gieren als die ten gehore wordt gebracht. Een verboden kreet is het immers niet? Dat het het Heil Hitler van de islam is doet niet ter zake, zolang die pseudo-religie niet verboden wordt

Voor verward gedrag komt nu een nieuw landelijk telefoonnummer. Klinkt goed, zal zinloos blijken. Wat gaat men doen als er een messenzwaaier door de Kalverstraat loopt en iedereen belt dat nieuwe nummer? Gaat die belcentrale dan doorverbinden met 112 of, worden de bellers afgepoeierd en het advies zelf maar even 112 te bellen?

De Teletextberichtjes hierboven suggereren al dat het niet iedereen op voorhand duidelijk (inderdaad!!! [1]) is wat er gaande is. Dus waarom de mensen in de straat opzadelen met de eis die afweging ter plekke te maken? Toch is dat wat de overheid hier nu feitelijk mee wil:

Er komt een landelijk telefoonnummer voor mensen die zich zorgen maken over iemand die verward gedrag vertoont. Dat nummer moet dag en nacht bereikbaar zijn. Wie het belt, krijgt zorgprofessionals van een speciaal meld- en adviespunt in zijn eigen regio aan de lijn.
Dat heeft staatssecretaris Blokhuis toegezegd aan het ‘Schakelteam Personen met Verward Gedrag’. Het team, onder voorzitterschap van burgemeester Onno Hoes van Haarlemmermeer, presenteert vandaag zijn eindrapportage.

Dit is niet meer dan bureaucratie die niemand helpen zal. Leidt het personeel van de belcentrales liever goed op!

---

1. Korte update: