De aankondiging komt twee weken na het begin van een ander offensief tegen IS. Iraakse troepen strijden in eigen land om de herovering van de stad Mosul.
De SDF bestaat grotendeels uit troepen van de Syrisch-Koerdische strijdgroep YPG (Volksbeschermingseenheden). De Amerikanen zien de YPG als een van de meest effectieve tegenstanders van IS, terwijl Turkije de groep ziet als een terroristische organisatie.

We gaan er maar eerst even vanuit dat de USA Turkije zo ver krijgt om de YPG op Raqqa af te laten gaan. Heel waarschijnlijk is dat niet, maar goed, de basis van deze hele aankondiging is hypothetisch, dus dat kan er ook nog wel bij.

Een eerste teken van realiteitsbesef zien we als er een vergelijking met Mosul getrokken wordt. Heel hard gaat het daar ook nog niet immers? Ja en nee, eerlijk gezegd. Ja, omdat men al twee weken bezig is. Nee, omdat het tot nog toe heel wat sneller is dan de belegering van Aleppo, wat het meest voor de hand liggende voorbeeld is, maar wat men bij de NOS liever vergeet. Bij Mosul zijn tot nog toe een aantal buitenposten, dorpjes aan de rand van de stad en een paar wijken veroverd. Maar de Iraakse generaals hebben sowieso reden om de moraal van hun eigen troepen een opkikkertje te geven, zodat we er veilig vanuit kunnen gaan dat men begonnen is met de eenvoudigste klusjes. De kaart die de NOS dit weekend toonde suggereerde dat ook: de wijken die tot nog toe zijn veroverd liggen ten oosten van de Eufraat. Een stad die doormidden gesneden wordt door een rivier is notoir lastig te verdedigen, zeker als je er rekening mee houden moet ooit de aftocht te moeten blazen. Dat zou richting Raqqa moeten, en dat ligt westwaarts.

Wat de terechte vergelijking met Mosul ernstiger maakt, is dat er nog geen vergelijkbare gevechten als in Aleppo hebben plaatsgevonden. En Raqqa wordt erger dan Mosul of zelfs Aleppo, aangezien Raqqa de laatste vesting van IS zal worden, zodat de verdedigers niets hebben om daarna nog heen te vluchten.

Hoe de NOS Raqqa beschrijft heeft iets hilarisch, niet in het minst doordat de ingebakken vergoelijking van de islam zich hierbij in al haar potsierlijkheid toont:

Vooral vrouwen gaan gebukt onder deze strengste vorm van de sharia. Ze mogen niet werken, niet naar school en alleen compleet bedekt over straat, maar nooit alleen. Ze mogen geen beslissingen nemen en moeten altijd gehoorzamen aan een man.
Vrouwen in Raqqa mogen geen inkopen doen en niet zelf autorijden. Het enige waar ze volgens de sharia voor dienen, is zich voortplanten en zorgen voor de kinderen.

“Sharia in haar strengste vorm” is een regelrechte leugen. Volledige sharia is de sharia in haar strengste vorm. Maar voor fundamentalistisch georiënteerde moslims is alleen een volledige toepassing van de sharia wat zij nastreven. Over dit soort toevoegingen valt veel meer te zeggen, maar dat men bij de NOS de werkelijkheid niet graag beschrijft volstaat voor het moment.

Maar als we nog even snel terugkeren maar vergelijkingen tussen een belegering van Mosul, Raqqa, of Aleppo, dan moeten we vooraf vaststellen dat de verschillen niet erg groot zullen zijn. Het wordt interessant te zien hoe de NOS-verslagen zullen afwijken van die over Aleppo, waar immers tegelijkertijd het regime-Assad en Rusland zwart moeten worden gemaakt. De komende tijd komen we daarop zeker nog wel eens terug.

Voorlopig is de insteek al duidelijk. Laat me daarvoor uw aandacht vestigen op de zinsnede Inwoners van Raqqa wordt aangeraden te vluchten. (quote bovenin) We hebben gezien hoe dat werkt in Aleppo – waar de belegerden volgens de USA ‘gematigd’ zijn: Russen en regime hebben daar afgelopen weken bij diverse eenzijdig afgekondigde bestanden de mogelijkheden gegeven aan belegerde burgers om te vertrekken. Dat heeft niemand gedaan, en de NOS liet als rechtvaardiging daarvan vorige week een filmpje zien van een jihadistische leraar die verkondigde dat men het regime niet vertrouwde. En men dus niemand liet gaan. Ditmaal krijgen ongetwijfeld de stijfkoppige islamisten hiervan de schuld. Terecht, maar het verschil (nada) wordt gênant, voorspel ik u.

De Syrische burgeroorlog biedt onverwachte kansen de westerse propaganda te vergelijken met die uit Rusland. Tot nog toe heb ik daarvan alleen maar negatieve verrassingen mogen ervaren. En optimistisch over komende weken ben ik evenmin, want veel redenen zijn er daarvoor niet.