Slaapdeprivatie is in dictaturen een methode om gevangenen te martelen en mitsdien verboden in allerlei mensenrechtenverdragen. En toch zijn er in ons land ieder jaar politici, vakbonden, kerken en sociaal werkers die zichzelf een hoog moreel gehalte toedichten en de ramadan willen faciliteren.

Terwijl dat soort organisaties zich juist sterk zou moeten uitspreken tégen de ramadan vanwege de nefaste gevolgen voor de persoon zelf, de medemens, de werkgever en onze samenleving.

In de jaren dat de ramadan in het zomerseizoen valt gaat het om 30 dagen lang een veel te korte nachtrust en dus slaapdeprivatie. Met als bijverschijnsel, het onregelmatige en buitensporig veel eten wat slecht is voor de gezondheid van de ramadanner. Verder gaat het ten koste van de arbeidsproductiviteit en van de solidariteit op de werkvloer, het blijkt (levens)gevaar op te leveren voor de medemens, het belemmert de arbeidsparticipatie, het etaleert een tweedeling in onze samenleving en last but not least het is steeds minder vrijwillig.[1]

Vakbonden
Decennialang streden vakbonden voor de bescherming van werknemers tegen uitbuiting door hun werkgever: men heeft o.a. recht op voldoende nachtrust en regelmatig over de dag verspreid verplichte pauzes om te eten. En de werkgevers spinnen daar per saldo natuurlijk ook garen bij, want een fitte goed gevoede arbeider is productiever en dus beter voor de continuïteit van een bedrijf. Maar gemotiveerd door dom betuttelracisme en ijver moslims te pleasen worden de door de sociale strijders in de 19e en 20e eeuw bereikte verworvenheden thans afgebroken.

Dit jaar valt de moslimse feest- en vastenmaand in juni, de maand met de langste dagen en de kortste nachten. Aangezien het de bedoeling is dat die zogenaamd vrome moslims alleen eten tussen zonsondergang en de dageraad, hebben ze het ‘s nachts nogal druk: de nacht duurt in Nederland namelijk slechts 7,5 uur en daarin moet een feestelijke copieuze avondmaaltijd worden verorberd samen met gasten of bij familie of vrienden, of in de moskee, en de paar uurtjes die overblijven zijn voor bad- en slaapkameractiviteiten en het ontbijt. In Mekka en Medina, waar de oorsprong van dit kwaad ligt, duurt de dag in juni een stuk korter namelijk 13,5 uur en de nacht dus bijna 11 uur zodat een (schijn)vrome moslim dáár wel voldoende nachtrust kan bekomen.

Er zijn legio wetenschappelijke onderzoeken waaruit blijkt hoe slecht tekort aan slaap is. Natuurlijk heeft iedere burger het recht zichzelf te gronde te richten, maar het kwalijke van die slaapdeprivatie gekoppeld aan een lege maag maakt dat die mohammedanen daarmee tevens het leven van de medemens in gevaar kunnen brengen.

ARBO en verkeersveiligheid
De autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor de Arbo en de verkeersveiligheid dienen zich ernstig af te vragen of ze niet medeschuldig zijn aan bedrijfs- en verkeersongevallen.

Rond Kerst en de Jaarwisseling stelt de politie overal alcoholfuiken op. Maar het is even gevaarlijk, zo niet gevaarlijker na 16 uur vasten met een lege maag en oververmoeid wegens wekenlang slaaptekort auto te rijden. Dat is meten met twee maten !

En is het wel veilig om mensen die een maand lang iedere nacht een paar uur slaap tekort komen verantwoordelijk werk te laten doen, bv artsen, verplegers, apotheekpersoneel, chauffeurs of in de industrie? Hoeveel minachting heeft men voor medeburgers als men die willens en wetens blootstelt aan een bedrijfs- of verkeersongeval?

Waarom vinden we het normaal dat er normen of aanbevelingen zijn betreffende autorijden met alcohol, drugs of medicijnen, en waarom vinden we het tot nu toe wel OK als een moslim de hele dag niet eet en zelfs geen water drinkt, toch aan het verkeer deelneemt met een auto, of nog linker met een vrachtwagen met gevaarlijke stoffen of een bus met passagiers . Is men in Nederland misschien bang om iets te zeggen dat sommige moslims niet zal bevallen?

Mensbeeld
En waarom zou een moslim automobilist eigenlijk niet normaal eten? In die koran staat toch dat je niet hoeft te vasten als je reist?

En dan te bedenken dat het veertien eeuwen geleden ging om een ritje van een paar km per dag op een kameel; en wie eraf tuimelde, viel in het zachte woestijnzand.

En nu rijden religieuze fanatiekelingen tientallen of honderden kilometers per dag per auto, bus of vrachtauto en stellen willens en wetens het leven van de medemens in de waagschaal. Of toch niet? Want leert de koran niet dat ongelovigen minderwaardig zijn, en best dood mogen.[2]

Arbeidsrecht
Het komt me voor dat werkgevers hun personeel gewoon moeten ontslaan als ze er voor kiezen om zo onverantwoord zijn om met een lege maag minder productief te zijn of de weg op te willen gaan in de bedrijfsauto.

De laatste jaren wordt er door politici sans gêne gepleit voor obsolete corporatistische controle door de werkgever op de voedingspatronen van het personeel als het gaat om kroketten en frikadellen, en in Cao’s en Arbo-wetgeving staat klip en klaar dat een werknemer die door alcohol is beneveld ontslagen kan worden. De bewuste keuze van de vastende moslims om gedurende de ramadanmaand ondermaats te functioneren is hiermede vergelijkbaar en zou n.m.m. niet moeten worden getolereerd, het is een vorm van diefstal en van ernstig crimineel gedrag als er ook sprake is van gevaarzetting.

Sociale pressie
Uiterst kwalijk is dat al die Nederlandse begripvolle organisaties de ogen sluiten voor de sociale druk in de diverse moslimgemeenschappen om mee te doen aan dat vasten. De echte gastarbeiders in de 60′er jaren deden er helemaal niet aan; sterker nog, die waren vaak herwaarts gekomen om aan de dwang van de moskee te ontsnappen. En juist doordat wij in Nederland de moskeeënbouw en moslimse gebedsleiders en -aalmoezeniers hebben gefaciliteerd en bekostigd, zijn de moslims die hier wonen meegesleept in de internationaal toenemende rigiditeit in die kringen. De meeste moslims in ons land zijn niet meer vrij om zelf te kiezen, ze worden sociaal gedwongen: gedwongen om een deel van hun loon of uitkering, eufemistisch aalmoes genoemd, af te dragen aan de moskee of aan zg. bevrijdingsbewegingen, gedwongen om te vasten en gedwongen om mee te doen met de nachtelijke schranspartijen incl. ook tegen hun zin te veel geld uit te geven en gedwongen om een hele maand per jaar hun dag en nacht ritme aan te passen aan dat van opgedrongen kennissen.

Contraproductief betuttelracisme
Al dat begrip kweken voor de ramadan door politici, vakbonden, kerken en sociaal werkers dupeert dus juist mensen uit moslimlanden die willen integreren en afstand willen nemen van het religieuze moslimimmigranten circuit. En het begrip van die lieden uit autochtone kring zal werkzoekende migranten bepaald niet helpen. Juist in deze crisis jaren zoekt een werkgever personeel met de hoogste productiviteit: en dat zijn dus niet moslims die toch al extra duur kunnen zijn vanwege halal-eisen in de kantine, eigen bidruimtes en moeilijk in te roosteren moslimse feestdagen, want ook al heeft b.v. het stadsbusbedrijf vooral moslims in dienst, het o.v. zal toch een gewone dienstregeling moeten uitvoeren op suikerfeestdag, want het is nationaal gezien een sektarisch gebeuren: 93 à 95% van de inwoners van ons land heeft er niets mee, en dus zijn die moslim feestdagen op generlei wijze te vergelijken met onze christelijke hoogtijdagen zoals Kerstmis of Pasen.

Taxi
Maar bij taxibedrijven in steden als Londen, Parijs en Brussel zijn tegenwoordig een maand lang, gedurende de ramadanse feestdineravonden enkele uren (bijna) geen taxi’s beschikbaar.

En wat doet u zelf?

Stapt u in een taxi waarvan de chauffeur al 16 uur niet heeft gegeten en per nacht slechts vier uurtjes slaapt?

---

1. Op google staat inmiddels een waslijst met ramadan ongelukken. Gegevens over extra (auto)-ongelukken gedurende de ramadan zijn via de EHBO’s van ziekenhuizen te genereren, want daar wordt etniciteit en als het opname wordt ook de religie wel genoteerd.
2. Aan het eind van de ramadan (dit jaar 25 tot 28 juni) wordt het zg. Suikerfeest gevierd, waaraan vaak ook naïeve politici meedoen en waarvoor veel scholen vrij geven. Die dagen gaat het in de moskee om soera 9: 5 ” Wanneer de heilige maanden voorbij zijn, doodt dan de afgodendienaren waar je hen ook vindt en grijpt hen en belegert hen en loert op hen uit elke hinderlaag. Maar als zij berouw hebben en het gebed houden en de ‘zakaat’ betalen, laat hun weg dan vrij. Voorzeker, god is vergevensgezind, genadevol.”

---

Dit artikel verscheen eerder op Polderland