Vanochtend kregen we bij het nieuws te horen dat een politieman een jongen met een nep pistool had doodgeschoten. Het pistool was niet van echt te onderscheiden geweest en de jongen trok het ding, toen hij het bevel kreeg om zijn handen in de lucht te steken. Maar niettemin weer verontwaardiging alom.

Niet zolang geleden kregen we om voor mij onverklaarbare redenen ook weer eens de vader van de sigarenrover Michael Brown te zien. Michael Brown, U weet wel, die jongen in de Amerikaanse plaats Ferguson, die door zijn enorme gestalte een sigarenwinkelier wist te intimideren en uit zijn buurt te houden en die met een handvol sigaren zonder te betalen de winkel uit liep. De politie werd gewaarschuwd en hield hem staande terwijl hij midden op straat liep, sigaren triomfantelijk in de hand. De politieman wilde hem arresteren maar Brown viel de agent aan en probeerde diens wapen te grijpen. Die schoot toen met dodelijk gevolg.

Er is daar een grand jury procedure aan te pas gekomen om vast te stellen of de politieman op grond van het gebeuren strafrechtelijk vervolgd diende te worden. De grand jury bestond uit zes blanke en zes zwarte leden en kwam tot de conclusie dat het een kwestie van zelfverdediging was geweest. De jury besloot op die grond dat de politieman niet vervolgd diende te worden. De zwarte bevolking van Ferguson kwam vervolgens in opstand en trok onder aanvoering van vader Brown plunderend door de stad. President Obama en diens toenmalige minister van justitie reageerden met sympathie voor de ouders en de zwarte bevolking van Ferguson, maar meenden toch de rellen, de vernielingen en plunderingen niet goed te kunnen keuren.

De democratische kranten en televisiestations trokken partij voor Brown en ook nu nog wil progressief Amerika de wereld wijsmaken dat Michael Brown onschuldig was en de politieman zich ten onrechte verdedigd had. Ik hoorde de tv verslaggever nog zeggen ‘de ongewapende achttienjarige Brown’, daarmee suggererend dat de jongen onrecht was aangedaan, wat dus overduidelijk niet het geval was.

De Amerikaanse politie heeft in de afgelopen vijf maanden 385 of meer mensen doodgeschoten schreef de Washington Post op 31 mei van dit jaar. Dat komt neer op meer dan twee dodelijke schietpartijen per dag. Een alarmerend hoog cijfer, schreef de krant. Bij het doodschieten van ongewapende slachtoffers is de verhouding tussen blanken en minderheden bovendien scheef. Twee derde van die politie slachtoffers is Afro-Amerikaan of van Latijns-Amerikaanse afkomst.

Zwarten maken13, 2 % uit van de Amerikaanse bevolking maar namen volgens de betrouwbaarste cijfers die we hebben 52, 5 procent van de moorden voor hun rekening in de periode tussen 1989 en 2002, waarbij U ervan uit moet gaan dat het percentage zwarten in de bevolking intussen weer is gestegen. In 2008 pleegden zwarte jongeren, die toen 16 % van alle jongeren vormden, 52 % van alle geweldsmisdrijven, waarbij arrestaties plaats vonden. Van de roofovervallen waarbij jongeren waren betrokken werden 8,55 keer zo vaak zwarten betrapt als blanken. Dat deze cijfers allemaal terug te voeren zouden zijn op racistisch vooroordelen bij de politie is uitgesloten, vooral als je in aanmerking neemt dat een flink deel van de politie in de grote steden tegenwoordig zelf zwart is.
Persoonlijk vind ik het onbegrijpelijk dat hier in Europa en in de democratische kustprovincies van de VS het recht verdedigd wordt van de bewoners van de zwarte sloppenwijken om rovend en stelend in hun levensonderhoud te voorzien en zich gewapenderhand te verdedigen tegen het wettige gezag. Het aantal mensen dat door politiegeweld om het leven komt is nog geen fractie van het aantal doden dat valt door zwart geweld.

In plaats van dat men zich bezig houdt met ideeën hoe de crime rate van de zwarten naar hanteerbare proporties kan worden teruggebracht, maakt men zich zorgen over het aantal zwarte mensen dat in de gevangenis zit. De omgekeerde wereld!

———————————————————————————————-

Eerder verschenen op het Blog van Toon Kasdorp