De ondergang van de PvdA is vaker en met intens genoegen voorspeld, en niet alleen hier. Maar het begint er nu op te lijken dat de incrowd van de partij zelf niet meer gelooft in een goede afloop.

Interne democratie
Nu de belangstelling voor de leiderschapsverkiezing van de PvdA minimaal blijkt, slaat de paniek toe bij de partij. Het zal toch niet zo zijn, dat de kiezers eindelijk onze inhoudsloosheid en hypocrisie volledig begrepen hebben en daarnaar handelen? Daarop lijkt het nu juist wel. En de signalen die deze politieke Titanic uitzendt liegen er dan ook niet om. Basisgedachte: SOJ (Save our Jobs). Wat is er de afgelopen dagen allemaal langsgekomen?

Onderwijs
Jacques Monasch deed er vanmorgen terecht al smalend over op Twitter: de PvdA lanceert een voorstel om het onderwijs blijere docenten te geven. Van de PvdA-site, uit een stukje van iemand met Diederik Samsom als toegevoegd auteur:

dus!
verlagen we de werkdruk van 25 naar 20 uur lesgeven per week.
Goed onderwijs begint vroeg, de salarissen in het basisonderwijs moeten daarom omhoog.
Daarnaast willen wij een 14e maand op het salaris voor alle docenten
en na 40 jaar onderwijs verdient een docent een “medaille van verdienste” aan de samenleving.

Wie dat zal betalen weet zoete lieve Gerritje ook niet, en dat betekent dat men de staatsschuld weer verder opjagen wil, of het geld elders gaat wegkapen. Wat hier wordt voorgesteld betekent zó al een kostenverhoging van circa 35%. Dat is exclusief wat men er nog denkt aan hard geld bij te leggen, want dit is niets anders dan de zoveelste arbeidstijdverkorting. En die zijn niet gratis, de gecreëerde gaten moeten toch gevuld worden? Mijn inschatting is dat van al deze punten alleen het laatste bij coalitieonderhandelingen overeind zal blijven, omdat het niet duurder zal zijn dan een miljoen of 30. Maar in het huidige onderwijs is een vetleren medaille voor iemand die het er veertig jaar aaneen uithoudt een kluitje in het riet. De Militaire Willemsorde lijkt me beter van toepassing.

Bijstand
Dinsdag was daar de belofte om iets te gaan doen aan de bijstand. Klinkt altijd sympathiek, nietwaar? Sterkste schouders die solidair zijn en zo. Ook het beperkte genie Pechtold sloot zich voor de gelegenheid aan bij het geblèr van Samsom. Stiekem lijkt Pechtold zich klaarblijkelijk niet voor te kunnen stellen dat dit soort PvdA-noodsprongen niet werken zal. Hoe jarenlange ervaring zich tegen je keren kan. Vanmorgen werd het het plan vriendelijk maar gedecideerd afgebrand in diezelfde Volkskrant die dinsdag het eerdere voorstel publiceerde.

Allochtoon & politie

En daar hadden we gisteravond ook nog Ahmed Marcouch, die met inachtname van de te beschermen allochtone stem ook de politie nog een wassen neus aan wilde meten. Met een hysterische koorddans, waarbij hij en passant mededeelde dat PVV-stemmers vanzelfsprekend niet bij de politie thuis horen.

Formeel is dat discriminatie op grote schaal, en nog totaal schaamteloos ook. Ik heb zo’n donkerbruin vermoeden dat wie zou uitzoeken wat politiemensen stemmen al snel uitkomt op iets van 70+% PVV. De tijd dat die mensen PvdA stemden lijkt in ieder geval voorgoed voorbij. Proberen kan geen kwaad moet Marcouch hebben gedacht; dat er nog geen verontschuldiging voor zijn uitspraken is gekomen toont eens te meer de paniek waar zijn partij in verkeert. De neerwaartse tik in de peilingen afgelopen zondag, net na de beëindiging van de debatserie Asschsom-Samer, moet ontzettend veel pijn hebben gedaan. Niet de eigen partij kreeg er een klein beetje bij, maar integendeel kreeg aartsvijand PVV een stevige boost, onder andere vanuit de PvdA-achterban.

Dat men bij de PvdA in dergelijke omstandigheden de grondwet zowel naar letter als geest vertrapt verbaast me niet meer. Dat er in de reguliere media geen bestraffende commentaren over verschijnen illustreert slechts de verrassing die weer volgen zal als straks op 15 maart een herhaling van het Trump-effect zal blijken te hebben plaatsgevonden. Het zijn deprimerende tijden, maar het onbenul van de jankpolitici die er nu zitten maakt dat niet bepaald beter.

Verbale diarree in tijden van paniek
Wat we komende maanden nog een aantal keren zullen zien zijn steeds schreeuweriger kreten van ene partij die tegen de verdrukking in zal blijven beweren dat zij het het beste zal doen voor haar traditionele achterban van ambtenaren, schoolmeesters, politievoetvolk, bijstandstrekkers en allochtonen alsmede randgroepjes. Mogelijk dat de nieuwe partij van Jacques Monasch die ambtenaren nog enigszins aan zal spreken, daarmee de laatste van bovengenoemde groepen een nieuw politiek onderdak verschaffend. Ergens half maart zal dan het geblèr worden opgevolgd door een zacht gegorgel als de PvdAnic langzaam wegzakt naar de bodem van de politieke geschiedenis.

En terecht, want wat een bedroevend niveau.