Het relletje tussen minister Asscher van Sociale Zaken en de ‘Marokkaanse belangenorganisaties’ begint interessante trekjes te krijgen.

Nadat Asscher eerder namens het kabinet aankondigde alle uitkeringen (kinderbijslag, nabestaandenbijdrage, een uitkering voor deels arbeidsongeschikten en het kindgebonden budget) van naar Marokko teruggekeerde migranten te willen stopzetten, is er een (democratisch gezien) bijzondere brief naar de minister verstuurd: als hij zijn plannen niet intrekt, zullen de Marokkaanse belangenorganisaties hun achterban adviseren niet langer op de PvdA – Asschers partij – te stemmen.

Dat kwam gevaarlijk dicht in de buurt van wat Geert Wilders ooit in een Kamerdebat beschreef als: jij in Nederland op PvdA van Wouter Bos stemmen, hij jou dan uitkering geven. Waarmee deze organisaties dus te kennen geven dat wat hen betreft de karakterisering van Wilders overeenkomt met de dagelijkse realiteit. Nog steeds. Zo’n dreigement als deze Marokkaanse belangenorganisaties uiten is in een achterkamertje al tricky natuurlijk, maar en plein public is het uitgesproken dom.

Daarop was bestuurlijk vanzelfsprekend maar één antwoord mogelijk, hetgeen Asscher dan ook keurig gaf. Elsevier berichtte gisteren:

Asscher heeft teruggeschreven aan de organisaties dat hij de reactie ‘bevoogdend’ vindt. Volgens de minister kunnen Marokkanen prima zelf bepalen op wie zij stemmen en hebben ze daar niet het advies van de organisaties voor nodig.

Mooi.

Maar omdat we het hier over een PvdA-minister hebben, vond Asscher blijkbaar dat de kwestie nog enige verdere wijze woorden benodigde:

Ik ben geschrokken van het beeld dat u blijkens uw brief koestert van Marokkaanse Nederlanders,

Pardon???

Het zijn juist deze Marokkaanse belangenorganisaties die door het ministerie van Sociale zaken sinds jaar en dag worden beschouwd als serieuze gesprekspartners over zaken die deze doelgroep aangaan. Die worden geacht te weten wat onder ‘de Marokkaanse Nederlanders’ leeft. In plaats daarvan impliceert Asscher nu dat het hier gaat om een stelletje politiek agiterende etnische Marokkanen, die niet kunnen leveren waarvoor ze aan de bestuurlijke tafels worden genood.

Dat kan slechts tot één politieke conclusie leiden: weg met deze lui. Subsidies intrekken, en op zoek gaan naar organisaties die wel weten wat onder ‘de Marokkaanse Nederlanders’ leeft. Na hen te diskwalificeren zoals Asscher hierboven deed, is het natuurlijk volstrekt ondenkbaar dat Rabbae cum suis ooit nog serieus worden genomen. Tenzij ze bewijzen dat ze hun dreigement waar kunnen maken, vanzelfsprekend. Maar ook dan zijn ze als gesprekspartner vast niet langer welkom.

Dus kom, minister Asscher, het is van tweeën één. Voeg de daad bij het woord, en verwijs Rabbae en zijn vrienden naar de politieke schroothoop. Het alternatief is uw excuses maken en zeggen dat u het zo niet bedoeld had. Maar die tijd hebben we toch wel gehad, mogen we hopen? We mochten eens gaan denken dat u bang bent dat deze ‘Marokkaanse belangenorganisaties’ nog in staat zijn hun dreigement waar te maken ook.

 

Eerder verschenen op Dagelijkse Standaard.