In Spanje is een groot politiek schandaal losgebarsten over het (ontbrekende) proefschrift van diverse politici.

Wat hier bijvoorbeeld vrij opmerkelijk aan is, is dat de Spaanse universiteiten internationaal bepaald niet tot de top behoren. Die top wordt volgens het Times Highr Education Supplement overigens vooral uitgemaakt door Amerikaanse en Britse universiteiten, met een Zwitserse op de plek 10. Een Belgische (Leuven) op 47, de UvA op 59 (tussen 59 en 72 zitten maar liefst 6 Nederlandse uni’s) als hoogste Nederlandse. De eerste Spaanse komt pas op 140, en ik had er nog nooit van gehoord. Nummer twee op 147 daarna, en Barcelona zit ergens tussen 201 en 250 (de Europese middenmoot). C’est tout. Het is duidelijk, voor een topopleiding ga je niet naar een Spaanse universiteit. Al zijn er vanzelfsprekend altijd opleidingen die op zichzelf briljant zijn.

Maar dat maakt het des te merkwaardiger dat Spanjaarden het zo belangrijk vinden dat hun politici ergens op gepromoveerd zijn. Het Nederlandse parlement heeft Thierry Baudet, maar verder zou ik niet snel iemand kunnen noemen, al weet ik dat Martin Bosma op het punt staat een promotie-onderzoek te volbrengen. In Nederland vindt men het ook niet belangrijk, getuigde de wijze waarop men de leden van de Tweede Kamer presenteert. In Duitsland daarentegen bestaat vrijwel de gehele AfD-fractie uit gepromoveerde academici, en ook hun politieke tegenstanders zijn vaak hooggeleerd. Allemaal Herr und Frau Doktor. Beschaafder gaat het er daardoor niet aan toe, overigens:

+++Anschauen und retweeten+++
Der stellv. Fraktionsvorsitzende @Leif_Erik_Holm stellt in einer Kurzintervention klar, warum die #AfD-Fraktion im #Bundestag den Plenarsaal während der hetzerischen Rede des SPD-Abgeordneten Johannes @kahrs kurzzeitig verlassen hat:#Generaldebatte pic.twitter.com/tBNt3DhIVQ

— Fraktion der AfD im 🇩🇪 Deutschen Bundestag (@AfDimBundestag) September 12, 2018

Enfin, dat het groot nieuws zou zijn, deze Spaanse rel, is dus behoorlijk relatief.

De Spaanse premier Sánchez zou weleens het volgende slachtoffer kunnen worden van een proefschriftschandaal dat Spanje in zijn greep houdt. Eerder sneuvelden al de regiopresident van Madrid en de minister van Volksgezondheid. Ook oppositieleider Casado ligt onder vuur.
(..)
Bovendien is gebleken dat veel politici die een proefschrift hebben geschreven nauwelijks op de universiteit kwamen, zegt Zoutberg. “Dat straalt weer af op de universiteiten hier. Het beeld ontstaat dat er sprake is van een hoop gesjoemel en dat universiteiten dus meewerken aan een soort proefschriftfraude.”
(..)
En nu breidt het schandaal zich uit naar de twee voornaamste politici van Spanje. De dissertatie van Pablo Casado van oppositiepartij Partido Popular wordt inmiddels onderzocht door het OM. En premier Sánchez wordt op de voorpagina van de grootste krant ABC vandaag beschuldigd van plagiaat.

Komische noot: het proefschrift van Sanchez bestaat dus wèl. Dat is alweer een hele vooruitgang!

Om de beschuldiging te pareren zet Sánchez morgen zijn proefschrift online en heeft hij juridische stappen aangekondigd vanwege smaad of laster. “Maar de twee grote oppositiepartijen PP en Ciudadanos blijven eisen dat de premier in de kamer tekst en uitleg geeft”, zegt Zoutberg.
Volgens de correspondent is het mogelijk dat die publicatie morgen de kou even uit de lucht haalt. “Maar de oppositie zit erbovenop. Lukt het Sánchez niet om aannemelijk te maken dat hij zijn proefschrift zelf heeft geschreven, dan kan het weleens heel moeilijk worden om overeind te blijven. Want er waait een enorme storm op dit moment.”

Maar waar het in Spanje dus echt om gaat (en de reden voor de NOS-opwinding?), is dat premier Sanchez een (socialistische) regering aanvoert die er zit als waarnemend – nadat de vorige PP-regering was geïmplodeerd wegens weer een ander schandaal.

Schandalen zijn in Spanje zó normaal, dat het de EU zorgen zou moeten baren, ware het niet dat die EU wat anders aan haar hoofd heeft dan weer een lidstaat voor het hoofd te stoten over hun nationale folklore.

Misschien een aardig onderwerp voor een promotie: Obsessies met wetenschap als nationale folklore?