Dat was weer behoorlijk komiek, dat gesprek gisteravond bij Nieuwsuur. Twan Huys die de heren Klaver en Samsom in gesprek bracht over een linkse fusie op het zo mogelijk allerslechtste tijdstip.

Het allerslechtste tijdstip als je serieus denkt dat het er ooit van komt, een grote Linkse fusie. Want gebeuren gaat het niet. GroenLinks is dan wel een fusiepartij, maar dat was tussen vier partijtjes die allemaal op apegapen lagen. Deze konden de moderne tijd niet langer financieel en organisatorisch aan, maar desalniettemin hadden ze een enorme geldingsdrang behouden.

De oproep van Klaver was al direct niet beantwoord door Roemer (SP) en Pechtold (D66), en dat vonden ze maar vreemd. Bijna had iemand D66 het antieke argument voor de voeten geworpen dat D66 eigenlijk niet links is. Maar voor een grote machtige samenklontering van irreëel idealisme is die partij getalsmatig heel erg nodig, dus tja. Het is hetzelfde verhaal als altijd, en dat ik intussen dromen kan.

Jochie Klaver valt steeds minder serieus te nemen – voorwaar een prestatie – en Samsom is eenvoudig niet in een positie om wat voor proces dan ook op gang te brengen. Hij zal eerst moeten bewijzen dat hij zijn partij nog achter zich krijgen kan. De lijsttrekkersverkiezing van de PvdA klinkt natuurlijk wel heel mooi, en erg democratisch. Maar dat het een partij een paar maanden van het leiderschap beroofd omdat de zittende leider tot lame duck wordt gedegradeerd heeft kennelijk nog niemand overwogen. In dit gevalletje werd het pijnlijk duidelijk. Zéker in een tijd dat hij moet bewijzen het leiderschap van zijn partij waardig te zijn, kun je van Samsom moeilijk vragen of hij bereid is desnoods een stapje terug te doen ten bate van de linkse eenwording.

Natuurlijk kwaakte Samsom braaf mee, liet de juiste geluiden horen, sprak met een driedubbele tong, en liet daarmee zien dat hij er totaal niet in gelooft: laat die Twan Huys maar kletsen.

Nieuwsuur maakte zich met dat gehele item volslagen belachelijk wat mij betreft. Dat het al nooit een serieus onderwerp was, soit. Om het in deze periode ter sprake te brengen is bij de wilde konijnen af. Het was leuk dat een aantal linkse leiders zo dom is zich hiertoe te verlagen, en het verraadde hen die er serieus op ingingen als de hypocrieten die ze zijn. Dat D66 allang echt niet langer links is hoef je nauwelijks te betogen. Dat de SP Roemer niet volgen zal naar een fusie met halflinksige pretenties en idioot gezever kon buiten beschouwing blijven. Samsom en Klaver voerden een toneelstukje op dat duidelijk maakte dat de enige eenwording die zij ooit tot stand zullen brengen is als de een de ander verscheurd en verslonden heeft. Daar is niets mee mis, maar dat gezever van Nieuwsuur deed pijn aan mijn oren.