Ook de fraude met uitkeringen door Poolse werknemers hier te lande behoort tot de zegeningen der EU.

Het basisverhaal is zowel bekend als stereotype:

Poolse arbeidsmigranten frauderen op grote schaal met werkloosheidsuitkeringen. Ze gebruiken valse handtekeningen, nepsollicitaties en adresfraude om duizenden euro’s aan uitkering te innen, terwijl ze ondertussen in Polen aan het werk zijn of vakantie vieren.

Dat Nieuwsuur het heeft uitgezocht is een goede zaak, maar na alle voorgaande fraude met Marokkaanse, Turkse en Oost-Europese gelegenheidsprofiteurs van onze sociale voorzieningen kun je dit echt geen opmerkelijke uitkomst noemen:

De arbeidsmigranten worden bijgestaan door tal van malafide tussenpersonen die op internet adverteren als boekhouder of administratiekantoor. Tegen betaling geven ze advies en helpen ze controles van uitkeringsinstantie UWV te omzeilen. Dat blijkt uit onderzoek van Nieuwsuur.

De NOS zegt: zo gaan ze te werk.

Poolse werknemers die in Nederland na ten minste een half jaar werk op straat komen te staan, hebben in principe recht op een werkloosheidsuitkering. Daarvoor is wettelijk vereist dat ze in Nederland verblijven, beschikbaar zijn voor werk en zelf actief solliciteren.

Wat ieder verstandig mens hier uit lezen moet is, dat wie de kat op het spek bindt, niet vreemd moet opkijken als  ze er van eet. Met al deze grensoverschrijdende fraudes is strijk en zet hetzelfde probleem: je mag ze niet nadrukkelijker targeten voor controle dan autochtonen, want dat zou racisme, ongelijke behandeling en wat niet al zijn. En als je dat niet doet belazeren ze je waar je bij staat. Deel van het probleem is dat de levensstandaard in Nederland hoger ligt dan elders, maar ook de kosten van het levensonderhoud:

In werkelijkheid vertrekt een deel van hen echter terug naar Polen en doet er niets aan om opnieuw werk te vinden. Om dat te verhullen, laten ze tussenpersonen op hun naam nepsollicitaties doen. Brieven van het UWV gaan naar een vals adres, waar ze worden onderschept en door de tussenpersoon beantwoord en ondertekend.

Met een Nederlandse uitkering in den vreemde kun je het lang uitzingen, en vaak ruimer leven dan een Nederlands werknemer hier te lande. Met als extra punt, dat wie ziek wordt nog steeds recht heeft op behandeling hier. Je zou bij wijze van spreken bijna verwachten dat ij voldoende belangstelling vanuit Polen driemaandelijks een medicijnenvlucht naar Nederland zou worden georganiseerd, naar analogie van de bekende gipsvluchten.

30% van de Polen die via het UWV geld krijgen fraudeert. Het UWV weet dat sinds 2012. Het UWV heeft het ministerie van Sociale Zaken in 2016 geïnformeerd, na al in 2015 een balletje te hebben opgegooid da t er fraude speelde. Maar Sociale Zaken heeft de Tweede Kamer niets verteld. Met dat in gedachten is de reactie van het UWV tamelijk onbeschaamd:

In een reactie op het onderzoek van Nieuwsuur zegt het UWV met het ministerie te willen gaan overleggen over strengere wet- en regelgeving.

De politieke onbeschaamdheid gaat nog heel wat verder:

Gijs van Dijk (PvdA): “Dit is een aanslag op onze solidariteit. Dit soort malafide tussenpersonen moeten we keihard aanpakken. Dat we als Kamer er niets van weten, terwijl het UWV er eigenlijk al jaren wel van weet, dat kan natuurlijk niet. Dus alles moet boven tafel komen.”

Aha. Wel wel. En wie was er minister van Sociale Zaken toen dit bekend had moeten worden? Partijleider en huidig fractievoorzitter Lodewijk Asscher van diezelfde PvdA als Gijs van Dijk.

Qua onbeschaamdheid wordt de PvdA overigens naar de kroon gestoken door het ministerie van Sociale Zaken:

Het ministerie van SZW zegt hierover: “De Kamer wordt geïnformeerd over beleid en uitvoering van de handhaving, onder meer door jaarverslagen van UWV en SZW (…) Het UWV licht in de jaarverslagen veelal een of meerdere onderzoeken uit. Het onderzoek tussenpersonen is daarbij niet specifiek benoemd.”

Vertaling: we hebben het u gemeld, het stond in de kleine lettertjes, weliswaar ietwat verscholen, maar het stond er wel. Dit is niet anders dan de klassieke aanpak, dat als je iets verhullen wilt, je een tsunami aan informatie verstrekt. Alle kans dat de politiek gevaarlijke mededelingen zullen verdrinken.

En dan is er nog wat Syp Wynia gisteren opperde:

Want dat Polenmeldpunt was een uiting van kritische beschouwing van de zegeningen der EU. Dat mocht niet gehonoreerd worden ‘natuurlijk’. En daarna – en dit verhaal geldt voor de gehele periode van het ministerschap van Lodewijk Asscher – zou het de coalitie van Rutte2 maar bedreigen. Die ook zonder dit bij tijden al wankel genoeg was. Het was nooit ‘politiek opportuun’ die fraude te melden. Maar waarom zou iets ‘politiek opportuun’ moeten zijn om aan de Tweede Kamer te melden? De ambtenaren moeten het werk doen waarvoor zij worden betaald, en politici worden geacht zo goed mogelijk hun best te doen het land te besturen. Wie dat moedwillig nalaat moet weg, liefst vèr weg.

Zoals het er nu uitziet geldt dat zowel voor de huidige premier als zijn toenmalige vicepremier. Met elk tipje van een sluier dat men oplicht kom je nieuwe leugens tegen. Het wordt de hoogste tijd de regels zodanig aan te scherpen dat op deze fraude en verdoezeling gevangenisstraffen komen te staan. Want ook al hebben politici geen direct persoonlijk belang bij deze malversaties, hun indirecte belangen zijn enorm. Dat moet onder het strafrecht gaan vallen.