Het komende half jaar kunnen we ons opmaken voor een publicitaire oorlog tussen GroenLinks en de rokende resten van de PvdA. Zeker tot en met GR2018. Als die gemeenteraadsverkiezingen voorbij zijn zal het tijd worden de balans op te maken van de toekomst van Links Nederland.

Dit gaat specifiek om GroenLinks en de PvdA. Wat er voor de SP te winnen was bij de PvdA is daar al vertrokken, en de SP lijkt de bestuursboot – anders dan een enkele wethouderspost – angstvallig af te houden. Dat dat op termijn niet werken zal begrijpt een kind, maar niet de leiding van de SP. Dat zijn geen kinderen meer; zij zullen het in de marge gaan uitvechten met 50Plus. Ook D66 en andere linksige splinters doen in dit gevecht niet mee. De PvdD is een bekende vluchtheuvel voor weldenkende PvdA’ers die er even uit willen, maar dat wordt mede veroorzaakt door het gebrek aan potentieel op langere termijn nog verder te groeien. En D66 kun je met de beste wil van de wereld niet links in traditionele zin noemen, al is hun internationalisme wel zó extreem, dat de partij eerder extreemlinks dan links te noemen is. Maar met traditioneel (idioot) links heeft het weinig te maken. Op dat vlak resteren de PvdA en GroenLinks.

GroenLinks staat nu dus klaar om de positie van de PvdA als leidende partij op links definitief over te nemen. De eerste slag was voor de PvdA, maar de generaals van GroenLinks hebben een offensief voorbereid dat de laatste bolwerken van de PvdA moet slopen bij de aankomende gemeenteraadsverkiezingen. Dat was ook de reden dat Jesse Klaver niet mocht meeregeren van zijn poppenspelers: als regeringspartij moet je vuile handen maken. Niet dat ze daartoe bij GroenLinks eventueel niet bereid zijn – maar eerst moet de PvdA terug naar de positie van satelliet van de GroenLinksers – dezelfde positie die GL zo lang zelf heeft bekleedt tegenover de sociaaldemocratische arrogantie van de Asschers cs. Regeringsdeelname had de kans op stuivertje wisselen en een langer gevecht om de dominantie op links maar vergroot, en de politieke generaals van GL zijn uit op groter wild.

Hoe ziet het aanvalsplan er op dit moment uit?
1) Veel wilde plannen op gemeentelijk niveau, die je een soort populisme voor links-geïndoctrineerden zou kunnen noemen. Zie bijvoorbeeld wat men in Amsterdam allemaal van plan zegt te zijn. Tegelijk houden ze het wel zó vaag, dat coalities mogelijk blijven. Hoewel je behoorlijk wanhopig moet zijn om in een coalitie met Rutger Groot Wassink te gaan zitten.
2) Een nationaal offensief op milieugebied. Klinkt aardig, maar heeft met de realiteit niets van doen. Maar politiek heeft met de realiteit maar zelden veel van doen: zie bijvoorbeeld hoe politici denken over het migratievraagstuk. Maar GroenLinks gaat proberen het al volkomen idiote klimaatvoornemen van Rutte3 te overtroeven.

GroenLinks-leider Jesse Klaver wil dat de Tweede en Eerste Kamer op korte termijn een wetsvoorstel van PvdA en GroenLinks met klimaatdoelstellingen in behandeling nemen. Hij zei dat hij ervoor wil zorgen dat de klimaat-ambities van het nieuwe kabinet (Rutte III) worden verwezenlijkt.

Niet dat dit lukken gaat, maar het doel is de publiciteit er over.

Klaver schreef in 2015 samen met de toenmalige PvdA-leider Diederik Samsom een Klimaatwet met doelstellingen die ambitieuzer zijn dan die in het regeerakkoord. Begin dit jaar spraken SP, D66 en ChristenUnie alvast hun steun uit voor de plannen. VVD, CDA en PVV noemden de plannen toen onrealistisch.

Met mede-indiener Samsom uit de weg is de bijwagenrol onvermijdelijk voor de PvdA: er tegen zijn kan niet, er voor zijn is niet helemaal serieus te nemen. De splijting in het kabinet die dit veroorzaken kan (zie de steunverklaringen hierboven) is ook mooi meegenomen. Dit gedram is opnieuw een zet voor de lange termijn: als iets maar lang genoeg in de publiciteit is, gaan er vanzelf steeds meer mensen denken dat het wel eens belangrijk zou kunnen zijn. Publicitair-strategisch hebben ze bij GL hun lesje wel geleerd de afgelopen dertig jaar. De PvdA zal weinig anders kunnen doen dan meehobbelen en hopen dat het GL in de gemeenteraden van de grotere steden niet al te sterk maken zal. Als de klap heel groot wordt zal het ook Asscher de kop nog kosten, en dan is het feest voor de sociaaldemocraten helemaal voorbij.

Je zou er nog bijna sympathie voor de PvdA van krijgen. Bijna, dan.