Politiek: Asscher is een lul en was liever buurtwerker geworden
Het volgen van politiek is al bijna net zo’n raar vak als politiek zelf.
Normaal kijk ik nooit naar Jinek, want het mutserige toontje van het blonde gevaar voor de geestelijke gezondheid irriteert me grenzeloos. Maar gisteravond heb ik toch even vijf minuten de ondertitelde herhaling bekeken om te zien wat Lodewijk Asscher te vertellen had over de ‘nieuwe’ toekomstige koers van de PvdA.
Dat had wel iets komisch’ want het leek net of ik de toneelversie van een nederlagenrapport zat te bekijken. De aanbevelingen uit 2002 (die werden in 2010, 2014 en 2017 keurig gekopieerd letterlijk overgenomen) werden keurig geacteerd opgevoerd: Lodewijk gaat nu hij meer tijd heeft (NL-begroting 2018, iemand?) de wijken in om rustig naar de mensen te luisteren; hij verbleef zelfs 24 uur in Tilburg. Alwaar hij ’s nachts in een B&B gewoon tussen de mensen overnachtte. Hij luisterde er ook naar de jongeren in een van de armste wijken in Brabant. Vooral Turkse en Marokkaanse jongeren, zei hij er nog snel bij. En klagende ouderen die liever in een rustige veilige wijk wilden wonen gaf hij ter overweging dat de politiek niet alles regelen kan.
Eigenlijk verlangde hij naar het simpele werk om met mensen te praten, een goed gesprek, een hart onder de riem en meer van dat soort dingen. De nieuwe Lodewijk, de opbouwwerker die je om een boodschap kunt sturen en die niet vergeet op te letten of hij het juiste bedrag terugkrijgt van de buurtkapitalist op de hoek.
Zó roerend. Je zou bijna vergeten dat hij net vijf jaar als vicepremier het land heeft helpen versjteren door niets te doen van wat hij zat te acteren. Hij wilde er nú wel wat aan doen! Speciaal het redden van kleine schooltjes vond hij plotsklaps heel belangrijk. De leider van de partij die de leerfabrieken bedacht (en andere leerfabrieken in Brant om zeep liet helpen).
Het was voor Jinek het logische moment om over te stappen op het recente PvdA-dreigement om het opstellen van de demissionaire begroting te gebruiken er snel namens De Partij nog even een popiepuntje door te drukken; hogere lerarensalarissen. Na de obligate filmpjes waarin het idee werd afgebrand door andere Kamerleden èn een verbazing spelende premier (weer zo’n snertacteur), stelde het blonde gevaar scherp de niet langverwachte vraag: waarom hij dit de afgelopen jaren niet in het kabinet te berde had gebracht? Na enig heen-en-weer gepraat keek Lodewijk getergd naar het plafond en merkte op dat hij dat wel héél zúúr gevraagd vond.
Een van mijn favoriete jeugdboeken van toen ik zes was heette Lodewijk het circushondje. Dat was, ook in retrospectief, een stuk authentiekere dan kinderacteur Asscher. En die Lodewijk had geen blond gevaar als sidekick, maar nu dwalen we af.
Veel had Asscher verder trouwens niet te melden. Hij voegde er nog aan toe dat hij vond dat hij toch naar eigen inzicht mocht bepalen wat en hoe hij de komende jaren zijn negen zetels ging inzetten? ZIJN negen zetels. Of de andere acht fractieleden van de PvdA dat prettig vonden om te horen betwijfel ik. Maar het liet opnieuw zijn wat een arrogante, uhhh dinges!, ze bij de PvdA als fractieleider hebben. Dat worden nog een leuke jaartje tezamen in de Kamer, want na 18 maart is het definitief gedaan met zijn leiderschap.
Ik was blij dat ik de TV prompt weer uit kon zetten en de Veganstreaker daardoor op een haar na miste. Je kunt dat kijken naar Jinek ook overdrijven.
Ach ja, Lodewijk de Circushond.
Het was een teckel, op de cover had hij een clownshoedje op.
Ik moet dat boekje nog ergens hebben liggen.
Mislukte buurtwerkers – waar was er ook zo een ? Uit Chicago ?
Hebben ook aan die, een hoop ellende te danken.
Ach, Rutte, Ascher, Pechtold, Feras [Klaver], Buma, Segers …… een pot nat / niks met niks.
Laf, onkundig, onbetrouwbaar, onverantwoordelijk.
Lodewijk de plutocraat, afkomstig uit een beruchte familie, zwemt in het geld en heeft in Amsterdam en Den Haag een puinhoop achtergelaten.
21 maart 2018 komt de volgende afstraffing voor deze leugenachtige en verraderlijke partij.
Wat een armoe en vooral een brevet van onvermogen, dat je als politiek leider van een oude Nederlandse politieke partij, nu opeens je moet gaan mengen onder de arme wijkbewoners om te luisteren wat hun problemen en wensen zijn.
Als politici ken je als geen ander de problemen en zorgen van je achterban ( dat is namelijk de drijfveer om in de politiek te gaan, toch?) en als politiek leider kun hen uitleggen wat je daaraan denkt te gaan doen en waarom. Dat is namelijk leiderschap en als je je achterban daar niet van kan overtuigen dien je beschaamd op te stappen.
Het echte verontrustende is dat Asscher’s gebrek aan leiderschap, inzicht en kennis niet alleen staat. Pechtold, Rutte zijn kopieën wat betreft gebrek aan inzicht en leiderschap.
Asscher, de badinerende kwezel die tegen moordenaars zegt dat ze niet zo stout moeten doen omdat ze anders een opgeheven vingertje krijgen en een “jongen nou toch” . Buurtwerker? Als hij jeugdwerker was in de eerste klas van de basisschool zou ik mijn kinderen daar subiet weghalen om ze te behoeden voor zijn zijige gemispel.
Asscher, de laatste nitwit die boven kwam drijven in een stervende, rottende partij. stinkzwammen, terend op de verrotte resten van wat eens een partij was met als doel de emancipatie en verheffing van de arbeider.
Het lijkt me sterk dat hij zn lijdensweg als fractieleider vn zn zieltogende Partij tot 21mrt.2018.volhoudt,ik denk dat hij dan allang weer n lucreatief baantje elders heeft bemachtigd,de Baantjes machine vd PvdA.draait op volle Toeren,wanneer de Partij in drijfzand is beland.