Politiek – aftreden Hennis
Minister Hennis vindt niet dat ze hoeft af te treden. Maar de argumentatie die ze daarvoor gebruikt is eigenlijk voldoende om haar naar huis te sturen.
De argumentatie van Jeanine Hennis om niet te hoeven aftreden is dat er niet moet worden afgetreden maar opgetreden. Dat bekt lekker, maar betekent niets. De zoveelste gladde carrièrepoliticus zonder inhoud constateer je dan. Desalniettemin zit hier een ernstig probleem in de wachtkamer, want deze minister begrijpt de basis van politieke verantwoordelijkheid niet. En zoals wij geregeld te horen krijgen moeten we van wachtlijsten af, dus kan de operatie maar beter zo snel mogelijk plaatsvinden: mevrouw Hennis, treedt alstublieft zo snel mogelijk af.
De minister benadrukt dat ze politiek verantwoordelijk is. “Maar ik weet niet of aftreden iets oplost”, zegt ze in een reactie op het rapport. “Liever treed ik op om herhaling te voorkomen.”
En ze meldde trots dat al veel van die maatregelen genomen zijn:
Defensie neemt de aanbevelingen van de onderzoeksraad vanzelfsprekend over, meldt Hennis. Die gaan onder meer over beter toezicht op de staat van wapens en munitie en verbetering van de acute medische zorg tijdens missies.
Volgens de minister zijn er direct na het ongeval al maatregelen genomen. Zo worden de bewuste mortieren en granaten niet meer gebruikt en is de munitieopslag in Mali aangepast.
Maar dat is het punt niet waarom ze dient af te treden. Mevrouw Hennis is van mening dat ze onschuldig is aan het probleem zelf en dat dat voldoende is haar te sauveren. Was ze direct schuldig aan het probleem geweest dan was een rechtszaak wellicht meer voor de hand liggend geweest, maar zo werkt dat politiek gezien niet. Ook Hennis weet dat (als het goed is), maar door daarmee te koketteren leidt ze de aandacht af van waar het hier om gaat. In kwesties als deze zijn er namelijk maar twee vragen die beantwoord dienen te worden:
- Is het probleem ernstig genoeg om over af te treden?
- Is de minister politiek verantwoordelijk?
Indien beide vragen met ja moeten worden beantwoord, dan is er staatsrechtelijk gezien voor aftreden geen alternatief. Dat is de basis van politieke verantwoordelijkheid, waarmee vooral politieke verantwoording wordt bedoeld. Dat is geen kwestie van je verdedigen, zoals premier Rutte er van maakte, dat is een kwestie van politieke zindelijkheid.
Premier Rutte vindt dat Hennis kan aanblijven. “Zij gaat nu zich verdedigen, dat kan ze heel goed, daar heeft ze mij niet bij nodig”, aldus Rutte bij inloop van de formatiegesprekken.
De woorden van Rutte tonen echter al welke kant het op gaat. Politieke verantwoording voor zaken die men in politiek zindelijker tijden tot de logische gedragsregels rekende zijn tijdens het premierschap van Rutte vrijwel afgeschaft. Zoals bijvoorbeeld dat de premier de Kamer niet voorliegt, en in algemene zin alleen liegt als het staatsbelang dat vereist, en dat dan liefst nog zo kort als mogelijk is. Het voortdurende gelieg van Rutte om alles en niets suggereert dat hij het staatsbelang als zijn eigen belang beschouwt. Wat weer zou impliceren dat hij onmisbaar zou zijn. Een gedachte waarvoor totaal geen reden is. Hij is de inwisselbaarheid zelve.
Goed artikel.
De echte reden, dat Rutte [ en Pechtold, Asscher, Klaver ] domweg de macht claimen,
de media bespelen, het parlement buiten spel zetten, niet luisteren naar de meerderheid van de bevolking, elke verantwoordelijkheid ontkennen, de wet en de Grondwet niet
handhaven, voortdurend manipuleren, ontkennen, liegen, enz,
is: dat ze in opdracht van de multi-nationals, het koningshuis, Raad van State, en “EU”-konstrukt handelen, m.b.v. burokratie en aktivistische ngo’s.
Soevereinteit – die hebben ze afgeschaft.
De rechtstaat – die hebben ze buiten werking gesteld.
Democratie – die hebben ze de nek omgedraaid.
Op weg naar het volledige “EU”-konstrukt : das Vierte Reich.
Voor een complete beschrijving daarvan, zie: G. Orwell – “1984”.
In feite neemt Rutte afstand van haar door te zeggen dat hij niet nodig is bij haar verdediging, ze is dus al aangeschoten.
Is Hennis wel schuldig? Is het niet de premier die haar een fooitje ipv een budget gaf uiteindelijk niet de schuldige? Aftreding van allebei is het meest wenselijks.
Vervolg op mijn eerste reactie:
Juf Plasschaert was alleen maar aangesteld, om de Nederlandse Defensie te onttakelen.
Tegen een “vlotte” vrouw ingaan, is heel lastig voor normale mannen. [ : “diskriminatie” ! ]
Het hele defensie-apparaat moest onttakeld worden, WANT er moet
een “Europese” defensie = “EU”-konstrukt, komen.
Zo zet je een land voor het blok; en is er nauwelijks een weg terug – vindt die diktatoriale “EU”-kliuek.
Dat “EU”-konstrukt- militaire- apparaat, zal niet geschikt zijn voor enig optreden op het wereld-toneel – bijvoorbeeld: Zuid-Korea, Israel, Kurdistan, Japan bijstaan -,
en ook niet ingezet worden om de buitengrenzen van de landen in Europa te beschermen – dan hadden ze dat allang kunnen doen –
maar vooral voor INTERN gebruik zijn ————————————————–
En burgers, die geen wapens mogen hebben, zijn makkelijk te onderdrukken.
Das Vierte Reich kommt.
@Karina
Staatsrechtelijk gaat het er niet om wie de schuld heeft, maar wie die op zich nemen moet. Hennis kan nog zo onschuldig zijn, als minister moet zij desondanks de consequenties dragen. Het is de manier waarop je ministers aanvuurt hun ondergeschikten beter in de gaten te houden.
Wie haalde het in het hoofd om een vrouw minister van defensie te maken. Waarom geen oud-generaal of zo ?
Bij de overheid is het zo dat degenen die het eigenlijk moeten worden worden het niet en degenen die het niet moeten worden die worden het wel. Vandaar het grote aantal incapabele bestuurders bij de overheid. Kenmerk van het satanisme is “tegenwerken” en incapabele bestuurders zijn goed in tegenwerken. Ik denk dat Hennis voordat die bij defensie kwam een tank nog niet kan onderscheiden van een gemechaniseerd stuk geschut als een houwitzer.
Goed.
Dan wordt Hennis geslachtofferd, zoals vd Steur ook geslachtofferd werd.
Wanneer vertrekt Rutte?
Rutte is de hoofd aanstichter van het als bestuurder met een openbaar ambt niet meer af te treden. De meest flagrante schending van het staatkundige gebruik betreffende de ministeriële verantwoordelijkheid is wel de uitslag van het Oekraïne referendum.
Toen de reglementaire uitslag van het oekraïne-referendum een ‘nee’ opleverde, had Rutte moeten zeggen: “de burger heeft gesproken; dat respecteer ik. Ik ben het echter niet met die uitspraak eens, dus kan ik het voor mijn politieke verantwoordelijkheid nemen. Ik treed dus af en iemand anders zal de uitslag gaan uitvoeren!
Dan was hij een top-politicus geweest, met ‘een-man-een-man, een -woord-een-woord. Nu heeft hij aan gezag verloren en aangetoond dat politici inderdaad blijkbaar altijd onbetrouwbaar zijn.
Hennis treedt dus, samen met nogal wat andere ministers van Rutte, in de voetsporen van Rutte. Wie gaat in Den Haag de kleren van Rutte nu eens openlijk bespreken: hij heeft namelijk letterlijk niets om het lijf!
@Dick Ahles
Heel sterk punt.