Dat de politie besloten heeft de media steeds minder gegevens te verstrekken in geval van calamiteiten begint bizarre vormen aan te nemen. En met verantwoording is het ook huilen met de pet op.

De afgelopen tien, vijftien jaar was meestal snel duidelijk wat ergens gaande was geweest. Een man van 70 die op weg naar Nepal was gearresteerd op beschuldiging van pedofilie? Duidelijk, een bejaarde autochtoon die zich had vergrepen aan bruine jongens of meisjes. Bejaarden die zwaar toegetakeld waren gevonden, waarna de politie zocht naar lichtgetinte daders? Bruine jongens die zich hadden vergrepen aan bejaarde autochtonen.

Soms moest je er even over nadenken, en er werden fouten gemaakt met het probleem suikerziekte tijdens ramadan, maar over het algemeen werkte het wel. We raakten gewend aan de eufemismen.

Maar nu verstrekt de politie helemaal geen gegevens meer – ook niet de leeftijd, herkomst en identiteit van het slachtoffer. Het gevolg is berichten als dit:

Zaterdag op zondag nacht tussen 3:30 en 4:40 zijn twee jongens zwaar mishandeld op de Venedie in Enkhuizen, vlakbij het ING kantoor. De twee jongens wilde hun fiets pakken om naar huis te gaan. Maar van de twee jongens die bij de fietsen stonden mochten zij de fietsen niet pakken. Toen een van de slachtoffers er iets van zei, werden zij zonder verdere aanleiding zwaar mishandeld.

Twee jongens mishandeld door twee jongens. Weet u hoe je onderkent dat de slachtoffers niet allochtoon waren, en de daders hoogstvermoedelijk wèl? Je gelooft het niet, maar het staat er echt:

Beide jongens mogen pas over twee weken hun aangifte doen bij de politie.

Volkomen duidelijk is dat er bij de politie geen enkele wens is deze zaak op te lossen. Bij Gods Gratie mogen deze slachtoffers over twee weken de politiestatistieken extra vervuilen – vanuit politieoptiek. Maar als ze wegblijven zal niemand hen vragen hoe het afgelopen is en of ze nog steeds mank lopen – hadden ze maar niet als autochtoon geboren moeten worden.

Ander voorbeeld, zelfde idee:

Een 34-jarige vrouw uit Rotterdam is zondag opgepakt omdat ze tijdens een treinreis een medepassagier probeerde te wurgen. Ze is op station Roosendaal aangehouden.
(..)
Waarom de vrouw werd aangevallen, is onduidelijk. Verdachte en slachtoffer kenden elkaar niet. De verdachte is meegenomen door de politie en wordt verhoord.

Curieus genoeg ontbreekt de toevoeging van de NOS over de onbekendheid van dader en slachtoffer met elkaar bij het oorspronkelijke bericht van Omroep Brabant. Ik meen daaruit te moeten begrijpen dat de dader allochtoon was, en het slachtoffer niet. Andersom was zulk groot nieuws geweest dat Nederland er nog drie dagen over had moeten praten, dat had men al die tijd zonder tegenbericht geduid als racisme. En bij gelijke etniciteit had men – vóór het verhoor! – kunnen aannemen dat onbekendheid met elkaar niet was uitgesloten.

Waar gaat dit naar toe? Het volgend stadium zou kunnen zijn dat een bericht er voortaan zó uit gaat zien:

Eerder deze week is ergens in het land een slachtoffer gewurgd, doodgeslagen, verkracht of onheus bejegend.

En gaat over op het volgende item, terwijl op de achtergrond het Wilhelmus klinkt.

Mogelijk dat een tussenfase zal plaatsvinden, waarbij internationaal opererende criminelen voortaan worden aangeduid als “Nederlander”, gevaarlijke mensen worden betiteld als “Amsterdammer”, “Hagenaar”, of “Rotterdammer” en autochtonen het voortaan zouden moeten doen met: ‘dorpeling’. Tenzij een autochtoon wordt aangemerkt als dader, natuurlijk. Dan gaan alle remmen los, en vervallen alle voorgaande beperkingen – inclusief de terughoudendheid bij de rechterlijke macht, die voorkomt dat misdaden streng worden bestraft.