Politie-indolentie: sorry, we zijn te stom
De politie noemt het geen doofpot, maar dat is wat het is, natuurlijk. Veel zaken worden niet behandeld omdat men er tegen opziet. Te moeilijk, en zo.
Hoe dat werkt? Als u er al in slaagde aangifte te doen (wat niet meevalt, want voor het opnemen heeft men ook nooit tijd – dat vermindert het aantal aangiftes!), dan kunt u voor een aantal vergrijpen op korte termijn post ontvangen: we doen er niets mee, is dan vaak de inhoud. Dat gaat zo:
“De politie kan uw zaak nu niet in behandeling nemen. Andere misdrijven krijgen voorrang.” Zo stond het in de brief die Shedeen Rodrigo Rama uit Rotterdam kreeg, precies een week na haar aangifte van identiteitsfraude.
Ze is een van de vele mensen voor wie de politie de afgelopen jaren geen tijd kon vrijmaken. Want, schreef de politie: “elke dag komen veel nieuwe zaken binnen. Deze kunnen wij niet allemaal aanpakken. Samen met het Openbaar Ministerie worden keuzes gemaakt.”
Vorig jaar legde de politie meer dan 60.000 zaken zonder onderzoek opzij. Soms omdat ze bij voorbaat kansloos werden geacht, soms omdat de politie simpelweg geen capaciteit had. Het aantal zaken dat de politie bij voorbaat stopte, is sinds 2018 meer dan verdubbeld.
Ergo, men begon er niet eens aan. Wat de staatsomroep niet schrijft, maar wel een factor is, is dat van veel misdrijven reeds tevoren duidelijk is dat de rechter geen uitspraak zal doen die ook maar enigszins effectief zal zijn: een paar uur schoffelen, waarbij de veroordeelde niet eens komt opdraven indien opgeroepen, is zo’n voorbeeld.
Meest opmerkelijk is nog wel dat de staatsomroep in het bulletin hierboven de suggestie wekt nog wel iets te doen aan fiets- en/of winkeldiefstal. Terwijl in de praktijk niemand nog de moeite neemt er aangifte van te doen vanwege de bekende overbezetting van de politie. Maar de mate waarin iets belangrijk wordt geacht verschuift óók al enige jaren:
Ook de aangifte van de Rotterdamse student Koen Deelen kreeg geen vervolg. Hij deed eind vorig jaar aangifte van mishandeling in het verkeer. “Iemand dacht dat ik een middelvinger opstak, wat niet zo was. De man trok mijn autodeur open, midden in het centrum van Rotterdam en deelde klappen uit.”
Deelen maakte een afspraak met de politie om aangifte te doen; een paar dagen later kon hij terecht op het bureau. “Toen zeiden ze al: we hebben het druk, we weten niet of we eraan toekomen.” Vervolgens kreeg hij een brief, waarin stond dat er te weinig aanknopingspunten waren om de zaak in behandeling te nemen. Deelen schikte zich in zijn lot: van zijn aangifte zou hij nooit meer iets horen.Hij heeft er wel een paar slapeloze nachten van gehad, vertelt hij. “Ik ben zelf rechtenstudent. Ik heb vertrouwen in ons rechtssysteem. Je denkt toch: een mishandeling pakken ze wel op. Als dat niet zo blijkt te zijn, voel je je machteloos. Waarom krijgt de politie niet genoeg geld om ook dit soort zaken op te lossen?”
Het is echter een veilige aanname dat Koen Deelen geen racistische behandeling ten deel viel. Want indien dat de kwestie was, zorgt het gekakel van politici er wel voor dat de politie er aandacht voor behoudt. Het is een treurige constatering. Het sneue is dat slachtoffers van deze wijze van werken er alle vertrouwen in houden dat ze niet bedonderd worden:
“Het vertrouwen in de politie in Nederland is erg hoog”, zegt Hanneke Ekelmans, lid van de korpsleiding van de Nationale Politie. “Maar dat vertrouwen kan na het doen van aangifte wel een deukje krijgen, daar ben ik me van bewust. Daarom moeten we altijd goed uitleggen waarom wij dingen doen en waarom we soms dingen niet kunnen doen.”
Bedonderd? Welzeker:
Een schrale troost voor slachtoffers: vaak houdt de politie de optie open dat er ooit tóch nog onderzoek wordt gedaan. Zo stond het ook in de brief aan Shedeen Rodrigo Rama: “We bewaren uw zaak wel in onze administratie. Als wij besluiten uw zaak op een later moment toch te gaan onderzoeken, zullen wij u dit laten weten.”
In Rotterdam kwam student Koen Deelen de man die hem had belaagd een paar weken na het incident stom toevallig tegen. Hij belde onmiddellijk de politie. Die rukte niet met toeters en bellen uit, wat Deelen wel kan begrijpen. Ze beloofden ze hem binnen 24 uur terug te bellen. “Maar ik heb nooit meer iets vernomen.”
Maar vaak is onkunde bij de politie eveneens een probleem:
De eenheden waar vorig jaar de meeste zaken zijn stopgezet wegens capaciteitsgebrek zijn Oost-Nederland, Oost-Brabant en Rotterdam. Eerder publiceerde de NOS al details over de personeelskrapte in deze en andere politie-eenheden.
Het lukt deze eenheden wel om in relatief veel zaken een verdachte op te sporen. Gemiddeld slaagt de politie daar in een kwart van de zaken in, maar in Oost-Nederland ligt de score op 29 procent. Dit bewijst volgens de politie: hoe beter aangiften vooraf worden geselecteerd, hoe effectiever de beschikbare opsporingscapaciteit kan worden ingezet op de belangrijkste en meest kansrijke zaken.
Door zich te concentreren op de eenvoudigste zaken worden dus nog acceptabel geachte oplossingspercentages gehaald. Maar het kost niet veel moeite om tussen de regels door te lezen dat de inzet van politie in Nederland niet alleen ineffectief is, maar evenmin leidt tot de preventieve overweging bij daders dan maar van hun daden af te zien.
Zodat je je wel eens af vraagt wat het afschaffen van de politie voor gevolgen zou hebben, afgezien van een vermindering van verkeersboetes?
Meer over het opereren van de Nederlandse politie vindt u hier.
Op een gegeven moment zullen de slachtoffers het niet meer accepteren en gaan ze eigen rechter spelen. Dat lokt de politie hier wel mee uit.
Zouden ze de zaken waar men eigen rechter speelt wel oppakken? Ik vermoed dat ze die met de grootste voorrang aanpakken omdat anders het bestaansrecht van de politie zelf in gevaar komt.
De plisie is voor z’n taken uitgekakt in shithole.NL .
Komt allemaal door de klimaatverandering ,geert wilders,thierry baudet ,trump ,de russen tegen ezelensky ,cojona en meest recent de mon(k)eypox.
Voor 25 mljard worden ook de criminelen binnenkort uitgekocht .
“Het vertrouwen in de politie in Nederland is erg hoog”, zegt Hanneke Ekelmans, lid van de korpsleiding van de Nationale Politie.”
Die leeft ook in een parallelle werkelijkheid.
De plisie is MET z’n taken uitgekakt…….
Opmerkelijk, iedere keer als ik ze bel en zeg dat er een witte racist met een wapen loopt te zwaaien, zijn ze er binnen minuten. Pers vaak zelfs sneller (die luisteren mee met politiescanners). Spijtig genoeg blijkt dan pas dat ik geen actieve herinnering had aan het feit dat het de wel bekende gekleurde medelander was. Want ik kijk naar de daad, niet naar de kleur. Als albino mag ik niet anders. Zouden meer mensen moeten doen. De pers verliest dan tijd zonder dat er broodwinning tegenover staat, en de agent moet een smoesje verzinnen, maar op papier lijkt die agent dan slecht te functioneren als dat vaak gebeurt.
Tip: zet #31# voor het nummer dat je belt, dan schijn je een soort van anoniem te bellen.
Als u de politie belt zeg dan niet dat er wordt geschoten want dan het heel lang duren voordat de politie er is. Kogelwerfnde vesten zijn moeilijk aan te doen, kost veel tijd. Ook wachten op assistentie gaat vaak heel lang duren want wie moet er nou als eerste naar toe? Linke soep, uit kijken dus.
@Scherpschutter
Welnee. Bel 112 en zeg ze eerst een ambulance te sturen omdat je een inbreker hebt neergeslagen/neergestoken/neergeschoten en dat je later wel een verklaring voor de politie wilt afleggen en de politie is er in no-time.
Zelfde principe; bel ze dat er een inbreker is en dat je nu zelf je kruisboog gaat pakken om het op te lossen, moet je zien hoe snel de politie ter plaatse is.
@Johan P
Klopt. Regelmatig toegepast. Beetje verward zeggen aan de telefoon dat je het anders zelf wel zult oplossen – en ze stonden er al voor ik uitgesproken was. Het kan wel, maar meestal willen ze niet zo graag.
@Bernardo, Juffrouw Ekelmans komt, denk ik, niet vaak buiten.
Vertrouwen in de politie?.
Nou dat is de laatste 20/30 jaar snel weggeëbd, maar het sprookje blijft mooi.
De wouten hebben het te druk met coke snuiven en wappies meppen, niet perse in die volgorde. De cops die niet meedoen zijn ziek thuis, nemen ontslag of worden geloosd. Tijd voor een nieuwe hermandad.