Toon Kasdorp deed wat eenvoudige berekeningen over aangiftes en oplossingspercentage van de Nederlandse politie, en is nu zowel verbaasd, boos als teleurgesteld.

Er zijn ruim 60.000 politieagenten in Nederland. Als een politieagent tien aangiften per dag verwerkt, wat gemakkelijk moet kunnen met de moderne IT, dan zijn dat in vijf en veertig weken per jaar 2250 aangiften per agent. Dan kunnen 350.000 aangiften door nog geen 160 agenten worden verwerkt.

Van de 1.200.000 aangiften die jaarlijks worden gedaan neemt de politie er 350.000 in behandeling.

Van die 1.200.000 worden er 700.000 om uiteenlopende redenen terzijde gelegd, maar nog eens 150.000 aangiften, die door de behandelende opsporingsambtenaar kansrijk worden geacht voor een geslaagde vervolging, blijven op de plank liggen wegens gebrek aan capaciteit!

Wie naar het aantal politieagenten en daarboven nog naar de bijzondere opsporingsambtenaren kijkt, die Nederland rijk is, gelooft zijn oren niet. Dat kan niet waar zijn wat de politievertegenwoordiger daar zei.

De conclusie is dat of de organisatie van de politie niet deugt of dat ze maar wat zeggen om de bezuinigingen te omzeilen. Tenminste als men capaciteit vertaalt in aantal politieambtenaren. Vertaalt men het in een effectieve op het behandelen van zaken gerichte organisatie, dan zal het wel kloppen maar dan gelooft men toch net zo goed zijn oren niet? Vergelijk het eens met de buurlanden, bijvoorbeeld met Duitsland.

Hoe slecht moet de politie wel niet georganiseerd zijn, wil het waar zijn, wat hier gezegd wordt! 160 agenten zijn voldoende voor het opnemen van de effectief in behandeling genomen aangiften. De rest van het zestigduizend man sterke Nederlandse politiekorps kan zich dan met de follow up bezig houden.

Tien aangiften per dag! Vraag de mensen om eerst op hun eigen computer een elektronisch formulier in te vullen en via het internet naar het betreffende politie bureau te sturen. Print het formulier uit en de aangifte is voor 90% gedaan. Bevestig als politieman de aangifte aan de aangever en vraag of dit is wat hij bedoelt. Laat de betrokkene naar het bureau komen en besteed desnoods een half uur aan controlevragen en nadere bijzonderheden. Besluit met de ondertekening van de aangifte. Dat moet allemaal gemakkelijk kunnen. Dat is vijf uur voor tien aangiften plus een uur als U wilt voor de uitloop van de gesprekken, zes uur in totaal. Zijn de aangiften eenmaal gedaan dan is de opsporing in de helft van de gevallen een fluitje van een cent en de andere helft moet met enorme hoeveelheid blauw die we hebben toch wel te doen zijn, zou je zeggen.

---

Dit artikel verscheen eerder vandaag ook op het Blog van Toon Kasdorp