Fijngevoelig is anders, maar het valt niet te ontkennen dat Pegida zondag beet had met die pop en dat spandoek in Den Haag.

Zoals zo vaak is wat schijnbaar de meeste aandacht van media als de staatsomroep trekt, tegelijkertijd een afleidingsmanoeuvre van het eigenlijke probleem. Dat is dit:

Pegida laat via een woordvoerder weten het bord met de tekst en de pop vóór de moskee te hebben neergezet en niet ertegenaan. “Er is niks vastgemaakt aan de moskee. Het staat allemaal op de openbare weg.” De organisatie is boos dat verzoeken om bij moskeeën in Den Haag te mogen demonstreren elke keer worden afgewezen. “We mogen alleen maar kilometers verderop. Dat accepteren we niet. We hebben het grondrecht om te demonstreren, net zoals anderen het grondrecht hebben hun geloof uit te oefenen.”
Volgens de woordvoerder is de gemeente Den Haag niet bereid tot een “constructief gesprek” voor een oplossing van het “demonstratie-probleem”.

Dat kan de NOS dan wel tussen aanhalingshaakjes plaatsen om haar dedain er voor te benadrukken, maar het doet niets af aan de kern: de manier waarop de gemeente Den Haag en haar oeverloos incompetente burgemeester proberen weg te duiken voor wat Pegida als recht op eist, en wat volgens de wet ook haar recht is.

Vervolgens doet iedereen hysterisch alsof er een aanslag is gepleegd, en benadrukt de NOS vooral hoe ontredderd de bezoekers van de moskee waren:

‘mensen waren zo geschrokken’

De bezoekers van de As-Soennah-moskee geschrokken en ontredderd? Wie zich heel even in de omgang van deze moskee met de wereld verdiept begrijpt dat hier nogal selectief geshopt wordt. Boos en geïrriteerd – OK. Maar geschrokken? Dat zijn deze mensen nu nooit als op het journaal te zien is dat een vliegtuig de Twin Towers binnenvliegt. Om een pop die een scène uit het leven van Mohammed uitbeeldt is hun verontwaardiging eerder gericht op het feit dat hij in beeld wordt gebracht (mag niet van islam) dan dat dat kinderneuken genoemd wordt – uiteindelijk wordt het in de heilige teksten van de islam voldoende duidelijk beschreven.

Al even hypocriet – misschien zelfs erger – is de afschuw die burgemeester Krikke uitspreekt:

Burgemeester Pauline Krikke heeft met afschuw kennisgenomen van het incident. “In Den Haag hebben we het recht met elkaar van mening te verschillen, maar wel binnen de kaders van de wet en met respect voor elkaars denkbeelden, zonder dat we elkaar daarbij onnodig kwetsen en pijn doen.” De politie doet onderzoek naar wat er is gebeurd.

Als de burgemeester niet beseft dat dit binnen de kaders van de wet was, wordt het hoog tijd voor een opfrisverlof – liefst een lang. Dit type onderzoek van de politie zegt me al evenmin iets – praatjes voor de vaak en om de moskee en zijn aanhangers zoet te houden. Want er is geen basis voor wat dan ook, behalve dat het smakeloos is. Maar smakeloos is er zoveel – Den Haag staat er vol mee. Bij de moskee lijken ze dat beter te beseffen dan Krikke met haar getsjirp:

Taheri zegt tegen Omroep West nog niet te weten of hij aangifte gaat doen. “De politie in de wijk doet haar best, maar ik heb weinig vertrouwen in het Openbaar Ministerie. Aangiften bij eerdere aanvallen op onze moskee hebben nooit iets opgeleverd.”

Alleen dat woord “aanvallen”. Daarover horen we steeds meer de laatste tijd, en het deugt niet. Dàt is pas echt zorgelijk, omdat er een klimaat geschapen wordt waarin men poogt Pegida-protesten als deze te criminaliseren. De holle lach van de katholieke bisschoppen van vijftig jaar geleden galmt luid door Den Haag.

Waarom ik schreef dat Pegida zondag beet had? Niet eens zozeer vanwege de publiciteit, als wel door de reactie van de burgemeester. Deze heeft tot haar afschuw (de enige reden die ze er voor heeft, zo hypocriet is ze zeker) ontdekt dat Pegida een hefboom heeft gevonden om haar te dwingen zich constructiever op te stellen voor de wensen van de protestgroep. Want als ze dat vanaf nu weigert, en acties als deze worden herhaald, dan zou in de hoofden van Nederlanders wel eens het idee kunnen wortelen dat Krikke een religie van kinderneukers beschermt.

De wettelijke regels hiervoor zijn duidelijk, en al even duidelijk is dat de Gemeente Den Haag zich er onderuit probeert te wurmen. Als hierboven gezegd: primair zit het probleem bij de gemeente Den Haag, die doodsbang is voor de moslims in die stad. Dat Pegida hiermee burgemeester Krikke voor een groot dilemma plaatst is slim gedaan, want nu zit ze klem.

Het gegil van de staatsomroep dit aangaande is eenvoudig irrelevant. Dat dit beledigend zou zijn voor een religieuze groep is dat zo mogelijk nog meer.

Het was geen fijnzinnige actie. Maar dat ik mezelf er niet toe had kunnen zetten, betekent echter niet dat ik daarom vind het te moeten veroordelen – ook moreel niet.