De installatie van Ahmed Marcouch als burgemeester van Arnhem verliep niet gladjes door het verschijnen van drie Pegida-demonstranten. Maar de reactie daarop was minstens zo slecht toen Hans Spekman uit de bocht vloog door alle critici ‘hitsers’ te noemen.

De NOS was er als de kippen bij om Spekman in een kop te citeren:

Spekman: mensen opgehitst tegen burgemeester Marcouch

Wel kenmerkend, dat men bij een protest tegen de installatie van een burgemeester een prominent partijgenoot interviewt, wiens werk het is zijn partij in een gunstig daglicht te houden. Daarvoor wordt Spekman vorstelijk betaald, al slaagde hij daar maar zelden in. Maar het was dan ook vooral een partijfeestje, die installatie van Marcouch:

Veel PvdA-prominenten, zoals Job Cohen, Lilianne Ploumen, Jetta Klijnsma en Gerdi Verbeet, waren vrijdag in Arnhem om hun partijgenoot te feliciteren. Marcouch volgt Herman Kaiser op, die zijn ambt om gezondheidsredenen moest neerleggen.

De aard van een deel van Spekmans baan is propaganda, dus is hij de logische man om te interviewen? Zeker als partijvoorzitters andersdenkenden ‘hitsers’ gaan noemen wordt het tijd om op te passen. Niet alleen omdat het woord ‘hitser’ al onplezierig dicht (één letter) bij een ander onacceptabel verwijt ligt, maar ook omdat het impliceert dat er wordt geprobeerd iets of iemand waarover consensus bestaat zwart te maken. Een consensus die zou worden belichaamd door Marcouch.

Marcouch een consensusman? De enige consensus over Marcouch lijkt te hebben geheerst in die Arnhemse benoemingscommissie. Zowel de man, zijn uitspraken als zijn eerdere bestuurlijke handelen zijn hoogst omstreden, en wie dat nader bestudeert ziet dat dat volkomen terecht is. Ook zijn installatiespeech wekte weinig vertrouwen in een evenwichtig en consensusgericht burgemeesterschap:

Marcouch noemde het in zijn installatierede „een schande dat de Haagse Wilders van de Arnhemse geschiedenis van strijdbaarheid en moed totaal geen besef bleek te hebben, toen hij kwam demonstreren tegen deze burgemeester die uit volle overtuiging trouw zweert aan wet en vaderland.”

Wie kennis heeft van Marcouch’s religieuze overtuigingen (hij noemt zichzelf fundamentalist) en van de islam, weet dat de eed in die laatste zinsnede niet anders kan zijn dan een aperte leugen. Maar er is erger:

Zo werd de tienjarige analfabete nieuwkomer van een dubbeltje een kwartje en nu burgemeester. Hij beloofde Arnhem „criminelen, geweldplegers en haatzaaiers” buiten de deur te houden. „Arnhem vond een burgemeester die veiligheid organiseert.”

Zijn dit de woorden van een man die verbinden wil? Mij dunkt van niet. Door criminaliteit, geweld en haatzaaien in één zin te noemen verbindt Marcouch ze tot een drie-eenheid die hij niet alleen niet kan waarmaken, maar die ook een streven naar een politieke agenda impliceert. Ook in dat verband heeft Marcouch al eerder uitglijders gemaakt, en we kunnen dus rekenen op een herhaling van zetten.

Gekozen burgemeester
Dat het FvD liever een gekozen burgemeester kreeg lek de reden waarom Spekman die partij ook aanviel:

Het Forum voor Democratie heeft via Twitter boos gereageerd. “Absurd!”, twittert de partij. “Als je voor een direct gekozen burgemeester bent, dan ben je volgens Hans Spekman een ophitser.”

Inderdaad absurd, maar nog het meest doordat in Nederland de benoemde burgemeester wordt gezien als iemand die boven de partijen moet staan. Dàt is het enige excuus dat bestaat voor het huidige stelsel, en dat gaat net zo lang goed als het goed gaat. Zowel de persoon Marcouch als de stuiptrekkingen van zijn partij geven aan dat deze benoeming het waarheidsgehalte van dit axioma danig op de proef zal stellen komende jaren.

Zeker als de PVV volgend jaar bij de gemeenteraadsverkiezingen in Arnhem een aantal zetels haalt. Hoe Marcouch daarmee om zal gaan? Want dat de PVV in feite al heeft aangekondigd van die verkiezingen een lokaal referendum over Marcouch te maken kan het alleen maar interessanter maken. Dit hitsen van Spekman wijst op de koers die komen gaat. Uiteindelijk lijkt de enige winst te zullen zijn dat de gekozen burgemeester in Nederland weer een stapje naderbij zal komen.