Het oude liedje is voor mensen die geen geheugen wensen te hebben altijd weer nieuw. Etnisch profileren is zinvoller dan men weten wil.

Gisteravond had NRC Handelsblad de scoop dat een agent die maandag was gearresteerd wegens het lekken van informatie. Deze agent blijkt belast te zijn geweest met het verkennen van plekken waar bedreigde en bewaakte personen op bezoek zouden komen.

Of, zoals GeenStijl meldt:

iemand die belast was met ‘omgevingsscans’ op locaties waar bedreigde personen op bezoek zouden gaan (*kuch Geert kuch*), die dergelijke info doorspeelt aan precies de groep waar een bedreigde politicus (*kuch Geert kuch*) er minder minder minder van wil. Kippenvelzin du Jour: “Collega’s hebben intern laten weten al eerder vermoedens te hebben gehad over de nu opgepakte agent.” Kennelijk wilde men intern niet te hard etnisch profileren.

Die laatste zin is waar de nu aan het licht gekomen blunder de essentie van een ernstig probleem raakt. Het is de onwil van Nederlandse beleidsmakers bij onze overheid om in te zien hoe zaken hier een culturele dimensie hebben die niet genegeerd zou mogen worden. Dat mohammedanen een sterkere binding hebben met hun geloof dan met hun land – zeker als ze ook nog eens het gevoel hebben dat dit hun land (nog) niet is – weigert men kennelijk te accepteren als feit. Zo’n man mag je toch niet uitsluiten van alle soorten werk waar ook zijn collega’s mee werken, dat zou etnisch profileren in houden. J, precies. Door ervaring wijs geworden?

Het is niet de eerste maal in het afgelopen jaar dat een Marokkaanse ‘infiltrant’ in het politieapparaat is ontdekt. Maar het woord infiltrant suggereert iets anders dan het mechanisme dat het probleem is: veel Marokkanen zijn bevattelijk voor groepsdruk door mensen vanuit hun achtergrond. Bevattelijker dan voor de eed van trouw die ze aan Nederland gezworen hebben. Die eed komt eenvoudig niet als eerste in hun loyaliteitsranking. Niet ingewikkeld, maar voor Nederlandse beleidsambtenaren klaarblijkelijk onvoorstelbaar. Dan krijg je dus ongelukken als dit.

Het is zelfs mogelijk dat deze man Wilders geen kwaad hart toe draagt, zèlfs dat hij op hem stemt, maar gewoon onder de normale reguliere groepsdruk bezweken is. In islamitische culturen staat trouw aan het geloof boven trouw aan land en andere daarmee verknoopte loyaliteiten zoals groepstrouw (ook een heel sterk instinct). Islamkenners weten dit. Maar van islamkenners die er iets van begrijpen willen de Nederlandse instanties maar zelden iets weten: te eng, wat zij zeggen. Dit betekent geenszins dat iedere Marokkaan gegarandeerd zal doen wat hier gebeurt is, maar wèl – helaas – dat iedere Marokkaan in een dergelijke functie een verhoogd veiligheidsrisico is. En is dat nu juist niet wat dergelijke bewakingsdiensten geacht worden zo veel mogelijk te verminderen, veiligheidsrisico’s?

De rel die nu is ontstaan zal er hopelijk toe leiden dat men bij sommige diensten de realiteit eens dieper in het gelaat staart. Maar mijn adem inhouden doe ik niet, want dat onze gezamenlijke nationale loyaliteit aan de multicul al zo groot is dat dit mogelijk werd, bewijst dat mohammedanen niet de enigen zijn die mogelijk kwetsbaar zijn voor niet-objectieve redenaties als het hun werk aan gaat.