Met de formele afwijzing door het CDA van het orgaandonatieplan van Kamerlid Pia Dijkstra is het Bodysnatchers-plan van D66 voorlopig van tafel. Voorlopig, want heel principieel lijkt de afwijziging van het oogsten van de organen van overledenen nog niet.

Nadat eerder al VVD, PVV, ChristenUnie en SGP het plan hadden afgewezen, zegt nu ook het CDA nee tegen het plan-Dijkstra. Dat plan behelsde dat elk overlijdend mens in Nederland automatisch formeel orgaandonor werd, TENZIJ hij of zij officieel liet vastleggen dit niet te wensen. Maar zonder formele afwijzing werd je volgens dit plan geacht accoord te zijn. En dus rijp voor de slachtverwerkingsbank.

Alsof je niet reageert op een brief die u persoonlijk mede aansprakelijk stelt voor de verliezen van het Europese megaproject de euro, en dan na twee weken al te horen krijgt dat u niet langer het recht hebt zich te verzetten tegen de collecteermeneer als hij komt innen. Mogelijk is dit niet het beste voorbeeld (in de praktijk werkt dit namelijk wel degelijk precies zo, al zit de Nederlandse overheid er met een gigantische staatsschuldenberg tussen – maar daarvoor bent u uit eindelijk ook hoofdelijk aansprakelijk) maar het geeft u het idee van wat hier werd voorgesteld: volgens D66 bent U – met lijf en leden – dus eigendom van de staat, tenzij u uitdrukkelijk verklaart geen eigendom van de staat te willen zijn.

Fijn toch, dat er een opt-out is?

Nou, nee. Want een additioneel probleem met deze waanzin is de registratie van een weigering, waar die wordt vastgelegd, en wie er op het moment suprême bij kan komen. Laat ik dat uitleggen. Als U komt te overlijden zijn volgens het voorstel van D66 de daartoe door de overheid aangewezen instanties gerechtigd uw organen te oogsten. Tenzij u dus heeft laten vastleggen dat U dat niet wilt. Maar veel organen kunnen alleen heel kort na een overlijden worden geoogst opdat ze daarna nog voor transplantaties bruikbaar zijn. Indien te laat dan is het te laat. Zoiets vereist dat toestemming om die organen te oogsten daarom snel moet kunnen worden geverifieerd. Typisch een moment waarop het college ter bescherming van de privacy gewoonlijk steigeren gaat – die gegevens zullen moeten worden beschermd. want wie weet wat een onbevoegde er mee zou kunnen?

Dat vereist allemaal een geoliede bureaucratie. Nu is een bureaucratie neerzetten goed mogelijk, haar geolied houden valt echter over het algemeen vies tegen. Ooit heb ik laten registreren dat ik NIET wilde dat mijn organen zonder verder overleg zouden worden gebruikt, en ik maak me sterk dat dat al lang nergens meer terug te vinden is. Want dat roept de vraag op: wat gebeurt er bij foutjes, of worden je organen preventief geoogst? Wat als achteraf blijkt dat je geen toestemming gegeven hebt, proppen ze de hele boel dan maar weer terug, vloekend en tierend?

Maar nog even afgezien van de praktische kant van de zaak waarmee ik de overheid dus voor geen sou vertrouw: sinds wanneer zijn wij volgens D66 dispensabel eigendom van de Staat der Nederlanden??? Dat is een discussie die ik heb gemist (maar was er iets te missen?), en waarvan het me zeer dienstig zou zijn als die éérst zou worden gevoerd alvorens men via allerhande slinkse trucs uitvoering geeft aan de ongebreidelde roofzucht van orgaanboeren namens de Nederlandse overheid.