De opstandelingen in Libië hebben Chadaffi gevangen genomen en vermoord. Een oorlogsmisdaad, zei de procureur van het Strafhof.  Maar over de aard van die oorlogsmisdaden valt meer te zeggen.

Over de gruweldaden van de opstandelingen in Syrië wordt hier in Nederland niet bericht, omdat ze niet in het plaatje passen dat ons van Syrië wordt geschilderd. Maar ga er maar vanuit dat de regeringstroepen en de gematigde Soennieten voor elkaar niet onderdoen op dit punt. Echte gematigden zoals we die hier graag zouden zien zijn er helemaal niet in Syrië. Alleen Isis en nog twee of drie andere takken van de moslimbroeders steken boven alles en iedereen uit als het om gruweldaden gaat. De rest is ongeveer niveau Libië.

De opstand in Egypte heeft tot gevolg gehad dat Moebarak is opgestapt en vervolgens werd gearresteerd en in het gevang gestopt. Dat was waarschijnlijk ook de reden waarom hij zo lang is blijven zitten. Normaal gesproken sterven regeerders in het Midden Oosten in het harnas. Het militaire regime is daar in feite blijven zitten ook zonder Moebarak en is nooit van plan geweest de macht over te dragen aan een regering die steunt op het parlement, dat uit verkiezingen is voortgekomen.

Dat was maar goed ook, want de meerderheid ervan bestond uit afgevaardigden van de Moslimbroederschap en van een salafistische organisatie die de broederschap wat te gematigd vond.

Van de democratische bewegingen die in het Europarlement zo werden bewierookt is er geen in de regering komen, niet in Libië, niet in Egypte en niet in Syrië of Tunesië. Niet democratie maar moord op Kopten en een overval op de Israëlische ambassade door de Morsi-aanhang zijn in Egypte de kenmerkende gevolgen geweest van de opstand.

Dat Egypte en al die andere Arabische samenlevingen voor en na de opstand crimineel zijn, naar onze maatstaven gemeten dan, dat staat wel vast. Hetzelfde geldt eigenlijk voor de islam als godsdienst en de vrijheid die deze godsdienst hier krijgt is daarom een gevaar voor de democratie.

Het Midden Oosten kent geen Sacharov. Sacharov hoorde tot de Russische elite en had in rust in zijn datsja kunnen genieten van zijn pensioen. Maar hij was een man die zijn maatschappelijke positie op het spel gezet heeft om in de oude Sovjet Unie van Breznjev de gedachte aan democratische hervormingen levend te houden. Op termijn heeft zijn werk daar succes gehad, met als gevolg de val van de muur en de bevrijding van het oostelijk deel van Europa. Dat Poetin nu weer probeert de klok terug te draaien is een incident. Op termijn sluit Rusland zich aan bij het westen en daarom horen we alles te doen dat dit voor de Russen makkelijker kan maken. In de moslimwereld ligt dat anders.

De gevolgen van de regime wisseling zijn daar heel anders geweest dan in Rusland. De positie van minderheden werd er slechter door in plaats van beter. De opstand in Syrië heeft al meer doden gekost dan alle Arabische oorlogen van de Arabieren met Israël. De gedachte dat het ooit wat worden gaat met de moslimlanden moeten we gewoon uit ons hoofd zetten.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp