De waarheid achter de  beschuldiging dat de EU werkt aan een herkansing van de 1984-elite die met de USSR ten onder ging, herken je soms in het taalgebruik.

Maandag maakte de Commissie het wel heel bont. De tweet (hieronder) wilde uitdrukken dat de EU: “The EU is peace. The EU is freedom. The EU is solidarity. The EU is diversity. The EU is human rights. The EU is opportunities. zou zijn. Gelul, maar erger is dat je direct herkent waar het iedereen met een redelijke middelbare schoolopleiding aan denken doet: “War is Peace, Freedom is Slavery, Ignorance is Strength.” Geen slimme tweet voor een organisatie die een half continent laat regeren door een club waar de besluiten worden genomen door 27 mensjes die elk in één van de lidstaten gekozen zijn – door een select clubje dat de lokale  regering uitonderhandelde.

Creepy.

Dat er geen hout van klopt is dan nog secundair – in campagnes voor  verkiezingen wordt nu eenmaal altijd met verve gelogen – morgenavond zult u er eer diverse voorbeelden van moeten aanhoren als het steekspel in de Rode Hoed op uw scherm verschijnt. Voor verkiezingen als EP2019 geldt dat nog in versterkte mate, want geen van de beloften die men u doet is meer waard dan de ademtocht CO₂ die er voor nodig was.

Of het anders kan? Best mogelijk, maar meer dan het verschil tussen een luide boer die werd gelaten na een pan uiensoep te hebben verorberd en een scheet na een braadpan Chili Concarne verwacht ik er niet in te ontdekken. Met andere woorden: het is smerig, onaangepast en onbeschaafd, maar voor je aan de specifieke stank toe bent hang je al kotsend over de rand van het dichtstbijzijnde Water Closet.

Mijn andere associaties met de EU moet ik u helaas onthouden. De redactie pretendeert hier een net blog te hebben – ik hoop dat ze niet te lang nodig hadden dit stuk van onaangepaste termen en andere vervelende te ontdoen, en er dan nog minstens 300 over te houden.