Onze oorlogszucht is een probleem. Dat denken veel mensen althans. Maar met evenveel recht kun je zeggen dat onze ware obsessie is die te documenteren.

Wat niet gedocumenteerd werd, bestaat niet en heeft nooit bestaan.

Onderstaand is een overzicht van de oorlogszucht van de mensheid. Dat pretendeert het althans. Maar eigenlijk is het een overzicht van de oorlogszucht van de westerse beschaving. En daarom deugt het niet.

All known battles in human history is het onderschrift in het tweetje waar ik het uit heb. Niet alleen betekent battle veldslag, maar ook gevecht in algemene zin. Het is dus nogal een ruim begrip, en kan variëren van de duikbootoorlog om de Atlantic in 1941-43 tot een handgemeen tussen twee elkaar vijandig gezinde stammen in Papoea Nieuw-Guinea.

Is dit niet het zuiverste bewijs van de gewelddadigheid van het blanke/witte ras? Nee hoor, juist de achtergrond van bovenstaande kaart kennen is essentieel. Eerst maar eventjes de ontbrekende legenda van de kleurtjes.Gebaseerd op kennis en ervaring lijkt het me dat:

• Lichtgeel zijn de gevechten die ons bekend zijn uit Oudheid en middeleeuwen, tot circa het jaar 1000 of 1450.
• Oker zijn gevechten in de periode tot 1800,
• Lichtrood tot aan 1945, misschien de dekolonisatie van 1960
• Donkerrood de gevechten nadien.

Als je het kaartje bekijkt zie je dat Europa bedekt is met registraties van gevechten. Niet vreemd, want vrijwel elk gevecht tussen twee edelen over een waterput op dit continent is wel ergens in een kroniek terug te vinden en was dus geregistreerd. Ook in Japan, China en India zijn de kronieken dusdanig dat men uitstekend bij hield wat plaatsvond. Ik herhaal hier daarom even het motto waarmee ik dit stukje opende:

Wat niet gedocumenteerd werd, bestaat niet en heeft nooit bestaan.

De gevechten tussen twee stammen die elkaar bestreden om het bezit van het karkas van een gevelde antilope werd nergens geregistreerd, en zien we dus niet op de kaart terug. Die van de Oudheid in Noord-Europa evenmin, maar het gaat dan om relatief heel andere getallen. Dergelijke confrontaties in het MO staan er rond die tijd al wel in – Bijbel (èn Koran) zitten er vol mee, om maar eens wat te noemen. Het is dan ook opvallend dat de plekken waar volgens deze kaart het meest gevochten werd precies die zijn, waar de beschaving floreerde. In Papoea Nieuw-Guinea zou de oorlogszucht volgens een kaartje als dit dus pas hebben toegeslagen na de introductie van de beschaving.

Het is evident dat dit kletskoek is. Wel heel interessante kletskoek, maar desalniettemin kletskoek van de eerste orde. Het is het soort discours waar men in linkse kringen heel dol op is, omdat het iets bewijzen zou. Hoogstens bewijst dit dat beschavingen die het schrift niet ontwikkelden beschaafder waren dan die het wel ontwikkelden – want teruggebracht tot de essentie is wat dit kaartje impliceert.

U begrijpt nu ook beter hoe u bij diverse gelegenheden om de tuin wordt geleid over de vreedzaamheid van de niet-westerse mens tegenover de oorlogszucht van de westerse beschaving. Op zijn slechtst is het een niet-bestaand verschil, op zijn best is het een botte leugen.