Onderwijs en krompraat VO-raad
Het onderwijs op het ‘platteland’ wordt bedreigd door krimpende bevolkingsaantallen, aldus de VO-raad. Deze woordkeus is even omineus als veelzeggend.
Het smoesje is goed, maar het praatje deugt niet.
De vrees van de VO-raad is dat leerlingen in de periferie straks meer dan 20 kilometer moeten reizen voor voortgezet onderwijs. Op het platteland proberen scholen alle onderwijsvormen aan te bieden, van technisch onderwijs tot vwo. Dat wordt steeds moeilijker omdat de klassen te klein worden.
Wat voor soort ingrijpen zou de overheid moeten doen? Dat wordt getekend door deze cruciale zinnen:
“Het kan niet zo zijn dat er straks alleen goed onderwijs op redelijke afstand bestaat in de stad“, zegt VO-raad voorzitter Paul Rosenmöller in het AD. Hij vraagt de overheid om in te grijpen. Een oplossing kan volgens de VO-raad zijn om overheidsbijdragen niet meteen mee te laten dalen met de leerlingenaantallen, zodat scholen de tijd hebben om bijvoorbeeld samenwerkingen aan te gaan.
Het betreft derhalve vooral een bureaucratisch probleem. De scholen op het ‘platteland’ beginnen onder de normen voor financiering te zakken. Maar tegelijkertijd blijkt de norm om binnen 20 kilometer van het juiste onderwijs te kunnen wonen onderhandelbaar teneinde het financieel-bureaucratische doel te kunnen halen.
Hoe men in Nederland prioriteiten stelt. Waarom de grote steden onevenredig veel geld uit de totale pot krijgen sneeuwt tegelijkertijd onder.
Ongeveer vijftien scholen in Nederland zijn volgens de VO-raad echt de laatste in hun regio. Daarnaast zijn er tientallen scholen die steeds moeilijker de eindjes aan elkaar kunnen knopen, vanwege krimp en een nieuw bekostigingsmodel. Door die laatste aanpassing vervalt een speciale toeslag voor scholengemeenschappen met een breed opleidingsaanbod en krijgen scholen met passend onderwijs minder geld.
Veel vertrouwen heb ik er niet in.
Wij wonen op het platteland en hadden de keuze, een schoolfabriek op 8 kilometer afstand of kleinere scholen (o.a. categoraal gymnasium) op 30 kilometer afstand. Wij kozen voor de scholen met een paar honderd leerlingen, waar een leerling niet opgaat in de massa. Mijn drie kinderen moesten stukje lopen (5 min.), bus (15 min.) , trein (30 min.), fiets (10 min.). Ze hebben nooit geklaagd en gingen fluitend naar school. Het gaat ook over de kwaliteit van de school (niet of ze hoog scoren op de landelijke ladder, maar of ze zorgen dat al hun leerlingen goed meezwemmen en niet verzuipen). Wat is goed onderwijs? Durf te beweren dat ik met Rosenmöller ernstig van mening verschil.
Het grootste probleem is dat de te grote schoolfabrieken in de steden geen krimp toestaan in hun klassen en via stemadvies eenvoudig een opleidingplaats in kleinere omgevingsscholen kunnen tegenhouden..Hun stem is nml veel te groot in de onderwijsraden.Iets met opgeklopte prestigewaan.
Hieruit blijkt maar weer dat we vooral dhr. Rosenmoller niet aan de knoppen in de 1e kamer moeten laten.
Incompetent.
Bizar, die woordkeuze van periferie, platteland etc. Alsof alleen ‘de stad’ telt. Iets waar GL helemaal voor staat.
Er moet gewoon geen geld meer naar scholen in de 3e wereld. Eigen dorpen eert. Het SvPO onderwijs groeit hard; geen dure overhead, management en studiedagen maar persoonlijk onderwijs, klassen van 16 leerlingen, geen huiswerk thuis maar op school met de docent, om 9 uur beginnen tot een uur of 4, vier dagen per week, veel taalreizen en 20 vakantiedagen naar eigen inzicht op te nemen. SvPO scholen scoren beter dan reguliere.