De logica van juridische redenaties is voor gewone mensen niet altijd eenvoudig te volgen. Het vereist een bepaalde vorm van denken. Neem als voorbeeld de laatste beleidswijzigingen over de verkeersregels waarover de rechter zijn licht heeft laten schijnen.

Deel van veel juridische redenaties is jurisprudentie, en soms speelt die juristen parten. Zeker in het onderhavige eerste geval, waarin de rechter weigerde zich een eigen perspectief te veroorloven.

De vraag waarom het hier zou moeten gaan wordt niet gesteld, aangezien het perspectief dan draait naar een door de echter ongewenste positie. Die is: in hoeverre ben je als bestuurder verplicht de technische hoogstandjes van je voertuig te corrigeren als die opspelen? Deze rechter vind overduidelijk dat de eindverantwoordelijkheid exclusief bij de bestuurder behoort te liggen. Kan tijdig ingrijpen de gevolgen van fouten van die automatische besturing nog voorkomen? Ik weet het niet, maar het lijkt me een essentiële kwestie. Zeker iets om mee naar de Hoge Raad te gaan lijkt me zo.

Waarschuwingslampjes
Dat zelfde punt komt met een diametraal andere beslissing terug in de rechtszaak tegen een man die de waarschuwingslampjes. van een zachte band negeerde. Wel 21 kilometer lang!

Een man die vanwege een zachte band op de linkerrijstrook van de snelweg A20 stil ging staan en daardoor een ernstig auto-ongeluk veroorzaakte, is veroordeeld tot een werkstraf van 40 uur en een voorwaardelijke rijontzegging van zes maanden. Volgens de rechtbank is hij schuldig aan het veroorzaken van een gevaarlijke situatie op de weg.

Voor het ongeluk twee jaar geleden bij Nieuwerkerk aan den IJssel waren gele controlelampjes van de bandenspanning op het dashboard van de automobilist gaan branden. Ook klonk er een luid waarschuwingssignaal. De rechtbank zegt dat automobilisten die desondanks doorrijden zich moeten realiseren dat ze voor de strafrechter kunnen komen.

Ja, maar nee. Dat die man die lampjes negeerde is in lijn met het vonnis dat ik hierboven besprak, maar dat deze rechter hem vervolgens belerend vertelt dat het negeren van die lampjes leidde tot een strafbaar feit is om dezelfde reden geraaskal. Ongeluk en strafbaar feit werden veroorzaakt doordat deze idioot pardoes op de linkerrijstrook stopte toen zijn zenuwen het begaven – na 21 kilometer naar dat lampje staren. Het werd hem pas echt teveel toen zijn stuur in zijn handen begon te trillen. Bekijk bijvoorbeeld eerst onderstaande foto van de plek van het ongeluk (doorgelinkt via NOS), en er zal u een lampje op gaan:

Je moet toch wel in een Rolls of een grote Citroën rijden wil je stuur hier niet aan het rillen slaan. Zulk slecht wegdek had op zichzelf voor de rechter al een overweging waard moeten zijn – overigens ook ten aanzien van de man die achterop de auto van die stoppende dwaas knalde.

Hij ging zijn auto uit om andere automobilisten te waarschuwen, maar de bestuurder van een aankomende auto zag dat niet en reed met volle vaart tegen de auto van de man. De bestuurder vloog met zijn auto over de kop en liep ernstig letsel op

Dat deze bestuurder zijn rijbevoegdheid werd ontzegd is dus alleszins redelijk – er zijn al te veel neurotische zenuwpezen in het verkeer. Maar het oordeel an sich deugt niet, want de fout heeft niets met de techniek te maken. Dat had de rechter er dus uit moeten laten. Zou ze zelf een rijbewijs hebben?

Verkeer & Waterstaat
Dit artikel zou niet compleet zijn zonder te benadrukken dat ze bij Verkeer & Waterstaat ook maar wat aanklooien. Gelukkig heeft het ministerie net bekend gemaakt dat de verlichting langs de snelwegen weer gaat branden. Waarom? Omdat politici uit deze coalitie er over hebben lopen emmeren:

De verlichting langs snelwegen gaat ’s avonds en ’s nachts weer aan. Minister Van Nieuwenhuizen laat de komende maanden onderzoeken op welke plekken in het land dat kan. In het regeerakkoord waren hierover al afspraken gemaakt.

Zoals dat hoort bij iets als dit komen er wat aparte argumenten bij om de hoek:

Sinds 2013 wordt langs sommige snelwegen uit milieu- en kostenoverwegingen de verlichting niet meer ingeschakeld. Maar uit onderzoek blijkt dat de verkeersveiligheid en de beleving daarvan toenemen als er wel licht is.

Als die beleving niet het verhaal was, had ieder zichzelf respecterend medium het vast en zeker weg gelaten. Het verschil in veiligheid is derhalve een direct gevolg van de beleving, wat opnieuw eerder zou pleiten voor het van de weghalen van meer neurotische zenuwpezen. Maar nee, liever toont Nederland zich van zijn smalst:

Nu worden de lantaarnpalen langs 550 kilometer snelweg na 21.00 of 23.00 uur niet meer gebruikt. Minister Van Nieuwenhuizen wil dat Rijkswaterstaat onderzoekt op welke plekken de verlichting weer aan kan. Er moet rekening worden gehouden met dieren die ’s nachts actief zijn; hun gedrag mag niet worden verstoord.
Als er toch sprake is van verstoring, wordt gekeken of er andere oplossingen mogelijk zijn. De minister heeft al aan de Tweede Kamer geschreven dat de kosten van die oplossingen wel moeten worden afgewogen tegen de voordelen voor de verkeersveiligheid.

In dit laatste citaat zit zoveel moderne waanzin verpakt dat je er simpel een volgend artikel mee zou kunnen vullen. Maar gelukkig doen wij niet aan komkommertijd.