De vijftienjarige zoon van een goede vriendin van mij moet sinds vandaag in quarantaine. In zijn schoolklas zitten twee Klimatjugend-meisjes die zich blijkbaar al maanden niet aan de Corona-maatregelen houden. Hijzelf is een heel intelligente jongen – en zalig anti-politiek-correct. Daardoor heeft hij heel wat aanvaringen gehad met leerkrachten en de directie van zijn school. Hij en zijn moeder hebben zich altijd netjes aan de Corona-maatregelen gehouden. Dat betekent: niet uitgaan, niet op reis gaan, geen fitnesscentrum bezoeken – en noem maar op.

Al meer dan een half jaar leiden moeder en zoon een leven dat zij zich anders hadden voorgesteld. De twee Klimatjugend-meisjes daarentegen – hevige fans van Greta en Anuna – zijn in de schoolvakantie naar Spanje geweest. Voerden in groep hun dwaze fitnessdansjes uit. En flirtten “natuurlijk” met de “mooi” gekleurde Antwerpse “jongeren”. Door het geprivilegieerde en roekeloze gedrag van deze trutjes moeten die vriendin van mij en haar zoon dus heden in quarantaine. Ik ben zelden in mijn leven zo kwaad geweest. 

Maar ik heb nog meer “nieuws” – dat je nooit of nooit in de door de heersende machten gecontroleerde media zal horen of zien. 

Enkele huizen verder in mijn straat – op de Oude Koornmarkt in Antwerpen – woonde een jonge vrouw die vandaag is overleden aan Covid-19. Ik herhaal: een jonge vrouw die slachtoffer werd van Covid-19. Volgens de virologen de kleinste kans op zoveel – maar desalniettemin is het meisje zo dood als een pier. Haar “vrienden” stonden vanavond dicht opeengepakt op straat en legden witte rozen voor de deur van het appartementsgebouw waar de studente woonde. Ach – “ontroerend”. Toch op het eerste gezicht. Tot je alle feiten kent.

Twee weken geleden werd op haar appartement het begin van het nieuwe academische jaar uitbundig gevierd. Met veel boemboem-lawaai – en minstens twintig jonge en idiote feestneuzen. Ik heb het met eigen ogen gezien en met eigen oren gehoord. Nu is de jonge gastvrouw dood. Zij heette Selalia – en kreeg dus van twee kanten de volle Corona-aanval: via haar familie – waarvan wij de achtergrond niet mogen benoemen – en via haar blanke en burgerlijke medestudenten. Van haar “vrienden” die haar vanavond op straat herdachten, droeg bijna de helft geen mondmasker. Ik herhaal – “ontroerend”. Ik had wel op hun smoelen willen slaan. Wat een hypocriet gebroed! Helaas – vaak is er tussen domheid en egoïstische kwaadaardigheid weinig of geen verschil. 

Het is voor mij zo duidelijk als een klontje. Vanuit mijn appartement in het historische hart van Antwerpen observeer ik al maandenlang wat er zich onder mijn ramen afspeelt. En ik heb met eigen ogen gezien wie de echte verspreiders zijn van het Chinavirus (fuck die verhullende naam van Covid-19-virus). De “jongeren” – van wie wij de achtergrond niet mogen benoemen – plus de jonge vrouwen tussen 18 en 30 jaar – het vrouwelijke deel van de zogenaamde Y-generatie. Allen samen lekker “multicultureel” en egoïstisch genietend van de “eeuwige vrijheid” – en schijt hebbend aan iedereen die niet tot hun  “onsterfelijke” groepje behoort.

Joelend en dronken tierend en zich geen zier aantrekkend van welke gezondheidsmaatregel dan ook. Omdat het hen door de officiële media en de regimepers keer op keer werd ingelepeld: alleen vieze & oude & blanke & bange mannen gaan dood aan het nieuwe Corona-virus. Ja – toch? En die viezeriken zijn in de ogen van de gepigmenteerde “jongeren” en de blanke jonge wijfjes natuurlijk allemaal fascisten. Opgeruimd staat netjes. Ja – toch? 

Ik zie op de restaurant- en caféterrassen in het historische hart van Antwerpen ’s avonds bijna uitsluitend jonge vrouwen zitten – al of niet in gezelschap van de als hyena’s rondom hen cirkelende exotische “minnaars”. Nauwelijks blanke jongemannen te zien – en zeker geen oudere mensen. Die laatsten zie ik ’s morgens wel met mondmaskers aangebonden en heel schichtig naar de plaatselijke supermarkt onder de Groenplaats trekken. Héél vroeg in de ochtend – om een uur of acht – als de geprivilegieerde Klimatjugend-wijfjes en hun exotische “jongeren” nog in het niet door hen betaalde warme nest liggen te slapen. Samen – of niet. 

Ik herhaal dus: ik ben ziedend. Door de ramen van mijn appartement op nauwelijks twintig meter van de kathedraal word ik – als gediplomeerde antropoloog – gedrukt met de neus op de feiten: dit land is verloren. Ik zie met eigen ogen hoe het nieuwe fascisme op fundamenteel darwinistische manier de overwinning gaat behalen – dankzij het Chinese virus. De Thunbergiaanse jonge wijfjes en hun mohammedaanse meestergastjes vieren zonder enige terughoudendheid hun gedachteloze leventjes – absoluut schijt hebbend aan wat zij het meeste haten: blanke oude mannen. 

Ben ik paranoïde? Ben ik een complotdenker? Nee hoor. Ik observeer – en trek zo grondig en logisch mogelijk mijn conclusies. Zo doen wij dat in de westerse beschaving al meer dan vijfhonderd jaar – Galilei, Newton, Einstein. Ja – toch? 

En ik herhaal: dit land is verloren. Waarom scoort België op wereldschaal zo absoluut slecht in de bestrijding van het Chinese virus? Omdat wij een dichtbevolkt land zijn. Met inmiddels op bijna alle afdelingen materniteit in onze ziekenhuizen meer dan de helft baby’s uit zich als duivels voortplantende mohammedaanse families. Omdat wij een land zijn waar nauwelijks of geen zorgvuldige regels of wetten gelden of gehandhaafd worden over immigratie.

Over tien jaar zijn al onze centrumsteden in handen van de veroveraars van wie wij de opmars in onze ganse geschiedenis hebben kunnen tegenhouden en verslaan – dankzij de moed van de Luikse Karel Martel en de Poolse koning Jan Sobieski. Nu is er helaas geen houden meer aan. De oude blanke bevolking schuift in doodsangst en met grote mondmaskers ’s ochtends onder mijn raam voorbij. Op weg om een pakje boter of een croissant te kopen. En ’s avonds zie ik op de restaurantterrassen de door deze verziekte beschaving “opgevoede” blanke jonge vrouwen zonder enige terughoudendheid zoete broodjes bakken met de nieuwe veroveraars. 

De al veertien eeuwen durende oorlog tussen het mohammedanisme en de westerse beschaving is in zijn diepste wezen een strijd van fundamenteel biologische aard. Zoals dat steeds is gegaan – al ontelbare miljoenen jaren leven lang op deze planeet. Het gaat om de machtsstrijd van patriarchale mannetjes om de macht over de vruchtbaarheid van vrouwen. De westerse beschaving is in die darwinistische strijd jammerlijk benadeeld – omdat zowel het christendom als het moderne verlichtingsdenken in wezen uitgaan van de gelijkheid tussen man en vrouw.

Het mohammedanisme daarentegen is de meest agressieve patriarchale ideologie in de menselijke geschiedenis – zoals wijlen filosoof Etienne Vermeersch dat heel goed had ingezien. En het blijkt inderdaad dat zogenaamde “feministische” jonge vrouwen in het westen de miljoenen jaren oude biologische lokroep niet weten te weerstaan: blanke mannetjes die zich zwak “feministisch” opstellen – de zogenaamde “nieuwe mannen” – zijn voor de wijfjes blijkbaar minder aantrekkelijk dan keiharde machomannetjes die geen enkele twijfel kennen over hun mannelijke superioriteit.

In deze wereldwijde darwinistische strijd is het mohammedanisme misschien niet de meest volmaakte maar zeker wel de overwinnende ideologie. Elke mohammedaanse man mag volgens zijn geloof elke vrouw op de planeet tot de zijne maken. Maar geen enkele mohammedaanse vrouw mag een relatie aangaan met een “kafir” – en dit laatste betekent niet “ongelovige” maar wel letterlijk “hond” of “varken”. Iemand die je ongestraft volgens je geloof mag kelen. Raad dus eens één keer wie de darwinistische strijd wint. 

Het Chinavirus heeft één groot voordeel – het legt ongenadig de zwakke plekken en onderhuidse breuken in de wereld bloot. Op relationeel, sociaal, economisch en politiek vlak. Gezinnen die al jaren drijven op de al te lang in stand gehouden leugen van “liefde” of “samenhorigheid” vallen uit elkaar. Bedrijven die nauwelijks of niet levensvatbaar waren – maar dat in tijden van hoogconjunctuur goed konden verbergen – gaan definitief ten onder. En een maatschappij die haar eigen breuklijnen tot nu toe al te lang kon verbergen achter het masker van zogenaamd “multicultureel samenleven” stuit nu op de versplinterende tweespalt van leven en dood.

Westerse landen waarin de “multiculturele” leugen het verst gevorderd was – worden nu door de crisis veroorzaakt door het Chinavirus op eenvoudige biologische basis verscheurd. Ze gaan letterlijk kapot. Omdat in die “multiculturele paradijzen” grote en onaangepaste bevolkingsgroepen wonen die geen zier geven om “samenleven”. Integendeel – die Fremdkörper haten hun gastland als de pest. En zij zien in de pandemie van het Chinese virus een gedroomde kans om de door hen gehate westerse beschaving de doodsteek te geven. 

Overdreven? Nee. Enkele dagen geleden reed ik op mijn fiets door de Keizerstraat in Antwerpen. Een mij op de fiets passerende allochtoon hoestte plots op twee meter van mij recht in mijn gelaat. Moedwillig. Hij fietste met een brede grijns verder. Gehoorzaamde hij aan de oproep die reeds in februari vanuit IS-gebied kwam – gericht aan alle mohammedanen in Europa? De boodschap om het nieuwe Corona-virus te gebruiken om de westerse vijand te ondermijnen. Die oproepen tot vijandige biologische oorlogvoering werden effectief gedaan. En god weet hoeveel van onze “multiculturele medeburgers” vinden dat best wel een goed idee. Het hoeven er niet veel te zijn. Eén procent is genoeg om heel onze samenleving om zeep te helpen. 

Ik had niet gedacht dat ik het ooit zou schrijven. Maar ik ben blij dat mijn heel jong gestorven dochter deze tijden niet meer hoeft mee te maken. Maar dat maakt me niet minder ziedend over het fascisme van de mohammedanen, over de blinde collaboratie van de geprivilegieerde blanke bakvissen – de “snowflakes’ die o zo “woke” zijn – en over de babyboom-ouders van deze laatsten die hun eigen beschaving al vele decennia aan het vernietigen zijn door hun politiek-correcte ideologische drammerij. Bij hun ondermijnende mollenwerk valt de collaboratie met de nazi’s in de vorige wereldoorlog in het niet. 

Ik heb daarnet een fotocollage gemaakt. Het stelt misschien niet veel voor. Het is waarschijnlijk zelfs minder dan niets. Want in tegenstelling tot wat westerse deugmensen denken – nee, een pen of een penseel zijn niet sterker dan een wapen. In tegenstelling tot wat al die Woodstock-idioten dachten: echte wapens overwinnen alles – altijd en overal. Helaas. Omdat wij op een darwinistische planeet leven. Wie dat niet wil inzien – is een blindganger op weg naar de onvrijwillige zelfmoord. Maar het enige wat mij door deze nacht kan brengen – en wat een duistere nacht! – is die fotocollage. Veel zal het niet uitmaken.

Maar ik draag ze op aan Selalia. Mijn pas gestorven buurmeisje dat dubbel werd verraden: door haar “liefhebbende” mohammedaanse familie en door haar westerse “vrienden”. Het “deugend” gespuis dat nu tranen met tuiten huilt over haar dood. Tegen de “hemelse” of “politiek-correcte” hypocrisie van dat soort volk helpen geen duizend miljard witte rozen. 

Toch: rust zacht, meisje. 

Titaniumman

Meer van Titaniumman vindt u op Veren of Lood hier.