Oekraïne – Nee=nee!
Het was lastig vast te stellen hoe het ‘nee’ bij het Oekraïne-referendum precies moest worden uitgelegd, maar er kan niet aan getwijfeld worden dat het een ‘nee’ tegen het Europese verdrag met Oekraïne betekende. Geen verdrag. Met die boodschap werd de Nederlandse regering opgezadeld: ‘zeg nee in Brussel en laat ze het daar verder maar uitzoeken.
Ik heb ‘nee’ gestemd. Dat ‘nee’ begon zich al te vormen toen Guy Verhofstadt en Hans van Baalen namens Europa naar Kiev afreisden om de bevolking een hart onder de riem te steken bij hun keuze voor Europa. Bij een demonstratie op het Maidanplein (14 februari 2014) werden door hen beloften gedaan en steun toegezegd aan een in feite instabiel en hoogst corrupt land. Dat moest afgesneden worden van haar banden met Rusland. Achter Verhofstadt en Van Baalen, zag ik Amerika oprijzen dat haar kans om de geopolitieke grenzen op te schuiven niet wilde laten lopen.
Vanaf toen ging het fout. Rusland nam de Krim weer terug (18-4-2014) nadat de Sovjets het eerst als cadeautje aan het betrouwbare Oekraïne hadden gegeven. Daarna steunde Rusland de bevolking in het Donetsk-gebied dat zich na een referendum op 12 mei 2014 tot onafhankelijke Volksrepubliek uitriep. In het Westen werd daarna Poetins Rusland veroordeeld. Een veroordeling die vooral berustte op Poetin’s verzet tegen de door Amerika nagestreefde wereldorde waarin Rusland tot de orde moest worden geroepen. Op het verzet van Rusland antwoordde het Westen met economische sancties als straf. Als bijeffect van het Westers beleid groeide in Polen en de Baltische staten de angst voor vijandelijke acties van Rusland. Om die landen enigszins gerust te stellen werd de aanwezigheid van de NAVO langs de grenzen van Rusland en haar invloedsgebied versterkt.
Van Baalen en Verhofstadt oogstten na hun optreden de nodige kritiek. De door hen in gang gezette inlijving van Oekraïne bij het Westen ging echter onverminderd door. Aan het associatieverdrag tussen de EU en Oekraïne was echter al sinds 2012 gewerkt en het werd op 21 april 2014 getekend. De ondertekening moest worden goedgekeurd door de afzonderlijke parlementen. In Nederland ging de Tweede Kamer akkoord op 7 april 2015 en de Eerste Kamer op 7 juli 2015. Beide keren met brede steun. Het door GeenPeil geïnitieerde referendum (6 april 2016) liet echter zien dat die parlementaire goedkeuring te weinig steun binnen de Nederlandse samenleving had. En toen begon het gedonder.
Premier Rutte vond met steun van zijn VVD/PvdA-kabinet dat hij het ‘nee’ vanwege het doorslaggevende geopolitieke belang niet in Brussel kon laten horen. Met ‘Brussel’ kwam hij overeen dat er een ‘juridisch bindend aanhangsel’ aan het verdrag zou moeten worden toegevoegd om de Nederlandse zorgen weg te nemen. Uit wat over dit aanhangsel bekend is geworden kan worden opgemaakt dat hij geen wijzigingen in het verdrag beoogt. In plaats daarvan worden enkele punten uit het verdrag verduidelijkt en daarmee wordt de interpretatieruimte beperkt. Zo wordt bijvoorbeeld van de toegezegde samenwerking op het gebied van veiligheid vastgelegd dat dit geen garantie inhoudt voor eventuele verplichte militaire hulp of bijstand. Een typische vorm van diplomatieke onduidelijkheid. Géén garantie kon in de praktijk wel eens gewoon ‘garantie’ blijken te zijn.
De geopolitieke angel die het associatieverdrag vormt, is daarmee niet verdwenen. Eigenlijk is er maar één oplossing. Het verdrag moet van tafel en worden vervangen door een verdrag waarbij Oekraïne, Rusland en Europa samen aan tafel zitten en het eens worden over een verdrag dat de geopolitieke spanningen wegneemt.
Dit artikel verscheen eerder in licht gewijzigde vorm op Peter’s Blogboek
Meer over Oekraïne vindt u op Veren of Lood in ons dossier
Het ASSOciatieverdrag is de opmaat naar lidmaatschap van de NAVO en de EU. De afscheiding van het Donetsk gebied van Oekraïne heeft onder andere het neerhalen van de MH-17 tot gevolg gehad. “Met dank” aan Verhofstadt en Van Baalen, die hier indirect mede schuldig aan zijn. Het inpikken van de EU van voormalige sovjet staten is geopolitiek onhandig (als Rusland zo een gevaar voor ons is kun je beter bufferzones eromheen handhaven en zeker niet op hun lip gaan zitten). De EU is nu bezig met Wit Rusland. Het verdrag gaat nooit van tafel, het past in de expansiepolitiek van de EU. Kost wat het kost. (Nexit!!!!)
@ Gerrit Joost.
Natuurlijk, nee = nee. Maar voor de EU én Rutte en co. gelden andere normen. Er wordt ff een inlegvelletje gemaakt en zie daar……….het “nee” wordt zomaar een “misschien wél”. Dát is de “democratie” in Nederland.
@ Gerrit Joost.
Vergeten te melden : NEXIT !!!!! natúúrlijk.
Even wat extra info die waarschijnlijk relevant is ,,, Vorig jaar verschenen voor het Amerikaanse congres twee Jezuiten uit New York, die als forensische accounts onderzoek hadden gedaan naar herkomst en besteding van de gelden van de Clinton Foundation (het Amerikaanse ministerie van Justitie had eerder de hele administratie in beslag genomen vanwege aannames van corrupties.
Lange aanloop, maar hier komt ie .. In de administratie van de Clinton Foundation vonden zij ook een betaling van $ 140miljoen van de toenmalige Ukrainse regering, waarschijnlijk betaald om … “Aansluiting bij de EU te regelen”. Dit was slechts een van de vele “Pay for Play” spelletjes ten tijde van de Obama regering.
Dit “Pay for Play” was een belangrijke reden dat de email server van Hillary Clinton, met daarop 33.000 email berichten dieniet aan de FBI overgedrag waren tijdens het onderzoek, vernietigd moest worden.
Het echte verhaal op de achtergrond, is dat de VS wereldwijd macht aan het inboeten zijn. Het gegeven dat de VS 25% van de grondstoffen verbruikt, met minder dan 5% van de wereldbevolking, is geen vaststaand gegeven, zeker niet wat betreft de BRICS landen en andere, zich ontwikkelende economieën. Daarbij komt nog het militair-industriele complex, daarnaast zijn er nog meer delen van de USA elite met belangen. Amerika is vooral bang voor een Europees/Russisch/Chinese samenwerking, evt ook India. Daarom willen de yanks niet dat Europa toenadering zoekt tot Rusland. Daarom blijft men stoken. Daarbij komt nog, dat een evt oorlog waarschijnlijk hier wordt uitgeknokt, niet op de prairie van Nevada of in de bossen van Maine.
Lo zijn er nog een trits verdragen die we per direct moeten opzeggen.
Ik ben het helemaal mee eens met Eddie, 21.37.
een fout zeker. Krim was geen geschenk.
slechte kennis van geschiedenis is jullie en Putin’s probleem.
Goede analyse Eddie. Ben het ook eens met Gerrit Joost eu moet rusland niet provoceren.