Noord-Korea krijgt een nieuw pakket sancties opgelegd. Gezien de aard van die nieuwe sancties moet er wel even gezocht zijn eer men iets gevonden had.

Het voorbeeld van Noord-Korea is een huiveringwekkend perspectief voor de landen die rondom Iran liggen. Noord-Korea zelf is alleen een probleem voor Zuid-Korea, China, Japan en Alaska. Aangezien de Chinezen verwachten van leider Kim Jung-un niet al teveel last te hebben. Daarmee is het gedegradeerd tot een probleem van Amerika en haar trouwste Aziatische bondgenoten.

Shit. Hebben die Noord-Koreanen tòch weer een kernproef gedaan. En het lijkt er op dat ze succes hebben gehad. En, dat ze een stevige voorraad splijtstof hebben, want ze gooien er mee als Pieten die met Sinterklaas snoepgoed uitdelen.

Tegen Noord-Korea waren al economische sancties en een wapenembargo van kracht. Daar komt nu een pakket bij. Zo mag het land geen koper, nikkel en zink meer exporteren en mag het land nog maar voor maximaal 400 miljoen dollar per jaar aan kolen uitvoeren. Dat komt neer op een vermindering van 60 procent. Elf functionarissen worden toegevoegd aan een zwarte lijst van Noord-Koreanen.

Zou Noord-Korea hiervan echt onder de indruk zijn? Na een wapenembargo en een wapenembargo komt dot vooral over als een soort boze vrouw, die uitroept: en koken de ik ook niet meer voor je. Je bekijkt het verder maar. Tja. En wie gaat dat allemaal controleren? Daar moet ook weer geld bij, en het regime wordt er alleen maar paranoïder van. Nu ja, paranoïde. Alles wat men doen wil buiten de territoriale wateren van et land is ze zo ongeveer verboden. Terecht overigens, maar daar wordt je wel paranoïde van natuurlijk.

Het blijft een beetje het verhaal van een achterlijk jongetje dat met het geweer van zijn ouders mag spelen. Waar je niets tegen zou moeten mogen doen omdat dat zijn rechten als mensen zou aantasten. Soms, heel soms, bekruipt je het gevoel dat het allemaal zo makkelijk niet is in de grote boze buitenwereld. Niet als je daarheen gaat met principes in ieder geval. De eensgezindheid van de Veiligheidsraad laat zien dat degenen die hierbij instemmend knikten bepaald niet de minsten zijn.