En dan, op een dag, merk je dat je nieuwe buren hebt.

Kort gezegd is het al een tijdje gaande, dat de overheid van het ene moment op het andere kan besluiten, dat de rust en het uitzicht waarvoor mensen naar kleine dorpjes verhuizen wilden, in het algemeen belang moeten worden afgeschaft. Wat dat algemeen belang is, kan niemand op redelijke wijze duidelijk maken, maar het heeft te maken met dat grote groepen mensen die besloten hebben in ons land te willen wonen, door overheden plotsklaps een locatie krijgen toegewezen om zo lang hun tenten op te slaan.

Omdat het er zoveel zijn, gelooft de overheid niet, dat men er iets tegen doen kan. Niets, wat men wil overwegen in ieder geval. En dus worden zwakke leden van de maatschappij – of waarvan men meent dat die voldoende zwak zijn om eenvoudig opzij te schuiven – opgezadeld met een AZC in de directe omgeving. Het enige criterium dat nog geldig lijkt te zijn, is dat er voldoende hectares land beschikbaar zijn om snel een noodvoorziening te kunnen bouwen zonder dat dat interfereert met plannen die een gemeente of overheid zelf heeft. Leegstaande kantoren op half verlaten bedrijfsterreinen worden daarom niet benut, maar wel de vrije groene ruimte van het platteland.

Inspraak, zo konden we gisteren lezen in een column in de Volkskrant, is alleen bedoeld om mensen stoom te laten af blazen over wat ze niet willen – waarna het ongewijzigd toch gebeurt. Hoewel dat de praktijk is – ambtenaren hebben inderdaad geleerd hoe ze commentaar van belanghebbenden zo efficiënt mogelijk kunnen negeren – was dit nooit het uitgangspunt. Wat maar weer eens bewijst, dat fraaie plannen en goede bedoelingen allemaal prachtig zijn, zolang de bevolking daarna de regentenklasse maar niet in de wegloopt. Men moet er geen last van krijgen natuurlijk.

Toch had de Volkskrantcolumniste ongelijk, want inspraak werd ooit ingevoerd om allerhande bezwaarprocedures in één klap te kunnen ondervangen – praktisch gesproken kwamen die procedures in de plaats van het recht tegen besluiten te procederen. Als je vervolgens terecht constateert dat men met die inspraak niets doet, en ook niets hoeft te doen, zodat het ten hoogste een extra lange zit is na een al vermoeiend lang politiek onderhandelingsproces, dan toon je daarmee aan dat je spuugt op de belanghebbenden die proberen een besluit in te perken of terug te draaien. Op nette, redelijke wijze. Het is Animal Farm all over again.

Wat je dan krijgt is dit:

Voorzitter Trijntje Zwart van Sociaal Oosterhesselen verwacht pas in de loop van vrijdag een standpunt naar buiten te kunnen brengen. Donderdagavond laat werd daarover nog vergaderd. Ze typeerde de sfeer tijdens het overleg met Brink eerder die avond zoals het volgens haar altijd gaat: eenrichtingsverkeer.
Er komt ook geen extra wijkagent, waarop was aangedrongen vanuit de klankbordgroep. Maar in plaats daarvan neemt het COA een extra persoon in dienst voor extra begeleiding. Volgens Brink hoeft er niet gevreesd te worden voor beperkte politiecapaciteit. ,,Op het moment dat er politie nodig is, dan is die er. De veiligheid is gegarandeerd.’‘

En dat in een dorpje waar de laatste permanente vertegenwoordiger van de politie zo’n veertig jaar terug werd wegbezuinigd. Je moet het maar durven zeggen.

Maar de laatste alinea die het Dagblad van het Noorden wijdt aan de komst van het nieuwe AZC in Oosterhesselen, Drenthe is het meest tekenend:
1) Op 27 oktober oordeelt de Coevorder politiek over de tegemoetkomingen. 2) Vervolgens wordt de bestuursovereenkomst met het COA ondertekend. 3) De eigenaar van de opvang kan dan formeel een omgevingsvergunning aanvragen. 4) Dan wordt er ook meer duidelijk over het Bibob-onderzoek dat naar zijn firma loopt. Onderzocht wordt of er sprake is van criminele activiteiten.

Om even de (door mij genummerde) punten in volgorde langs te lopen:
Na 1 volgt 2 onvermijdelijk. Zo staat het er, en dat klopt. Een negatief oordeel is niet toegestaan, zodat het niet meer dan een ritueel is. 2 leidt onvermijdelijk tot 3, want dan kan men aan de slag. Waarna 4) in laatste instantie – achteraf eigenlijk – moet worden afgeraffeld om aan de regels te voldoen, want het is volstrekt duidelijk dat als iemand al beginnen kan, de overheid daarmee rechten heeft geschapen waarop ze niet terug kan komen. Dat dan weer niet, dus. De rechten van de bewoners van Oosterhesselen ondertussen, zijn vertrapt. Want het is weliswaar geen volledige onteigening die de Oosterhesselaars overkomt, maar toch zeker een gedeeltelijke.