Zijn dammen, schaken, bridgen en go sporten? Na een potje klaverjassen heb ik nog wel eens een sprintje moeten trekken, maar de laatste klaverjasrubriek is al veertig jaar uit de kranten weg. In ieder geval voel ik me wel denker, maar geen sporter als ik deze spelletjes speel.

Niet dat het in dit berichtje om de principiële kant van de zaak/sport gaat. Zoals bijna altijd gaat het om geld. Dat houdt de zaak wel begrijpelijk (hoewel, was toepen dan ook een denksport??) voor Nederlandse begrippen, maar u weet nog steeds niet waarover ik zit te bananen.

Nederlandse denksportorganisaties zoals bridgeverenigingen en schaakclubs moeten voortaan btw gaan betalen. Dat kan de denksportverenigingen in totaal jaarlijks een miljoen euro kosten.

En de BTW gaat in 2020 ook nog eens stevig omhoog.

Voorheen hoefden de organisaties geen btw te betalen omdat de overheid de denksporten aanmerkten als sport. Voor sportverenigingen geldt een btw-vrijstelling. Op 26 oktober kwam hier verandering in omdat het Europese hof denksporten niet langer zien als een sport.
(..)
Naar schatting zijn ongeveer 150.000 mensen lid van een denksportvereniging. Het kan er toe leiden dat zij 5 tot 10 euro per jaar meer moeten gaan betalen. Een aantal Kamerleden maakt zich zorgen dat door de extra kosten nog minder mensen lid worden van een denksportvereniging.

En hoppakee, weer zo’n 80.000 tegenstanders van de EU er bij (iets minder dan de helft was dat al, statistisch gezien).

De staatssecretaris deelt hun zorgen. Denksporten kunnen volgens Snel vereenzaming tegengaan en leerprestaties verbeteren. Hij gaat nu kijken of het toch niet mogelijk is dat denksportverenigingen vrij worden gesteld van btw.

Geld, dus. Een vriendin speelde in de B-selectie van de bridgebond – daarvoor kreeg ze van het IOC wel een Olympische bijdrage die neerkwam op een half jaarsalaris. Toen uiteindelijk besloten werd dat bridge geen Olympische sport (hahaha, jarenlang voor niets aan dopingcontroles meegedaan) ging worden was ze er al uit geloof ik. Maar toch, maar toch.

Als ik het goed heb zijn die denksportclubs zelf aan het vereenzamen. Laatst keek ik op internet nog eens rond of de schaakclubs waar ik vroeger wel eens kwam nog bestonden. Laten we zeggen: for old times sake.

Dat viel me niet mee. Een club prees zichzelf aan als een middelgrote vereniging. Niet meer dan 30 leden, en ze speelden in een volkstuinkantine; ik was niet onder de indruk. Toen ik nog eens naar de competitie in het district keek, zag ik dat er niet alleen ongeveer 70% minder teams speelden dan in mijn jeugd, maar dat ze ook nog kleiner waren dan voorheen. Wij speelden met tientallen, in de laagste klassen spelen ze tegenwoordig al met zestallen.

Moeten er meer allochtonen leren schaken? Ik geloof er niet in. Mijn laatste club had zeker zeven Afghanen – aardige mensen, redelijke spelers, alleen hadden ze een biertje moeten lusten.

Als je de denksport als gezelschansbezigheid redden wilt, kun je beter het internet afschaffen.