De overheidsobstructie van het GeenPeil-referendum op 6 april 2016 begint vreeswekkende vormen aan te nemen. Een heel slecht teken voor de democratische gezindheid van de lokale elites in ons land.

De Kiesraad heeft dan wel beslist dat het GeenPeil-referendum gehouden moet worden, maar het enthousiasme van de overheid is minimaal. Dat begon al snel, met de mededeling van de minister van Binnenlandse Zaken, dat het referendum niet in de begroting was opgenomen zodat er wel eens wat minder zorgvuldig mee zou kunnen worden omgegaan dan men bij reguliere verkiezingen gewend is. Zo zei hij het niet, maar het was de portee van zijn uitspraken.

Tamelijk bespottelijk argument trouwens. Van een departementale overschrijding van 20 miljoen euro ligt in Den Haag vrijwel nooit iemand wakker. Voor allerhande bewustwordingscampagnes en hobby’s van bepaalde partijen is de afgelopen veertig jaar een tigvoud uitgegeven, dus waar heeft men het over? Obstructie is obstructie, met welke smoes het ook gebracht wordt.

Je zou bijna gaan denken dat de regering een mening heeft die men liever niet per referendum tegengesproken ziet.

GeenStijl bericht vanmorgen over de gemeente Lelystad, die aangeeft wegens de te verwachten opkomst maar alvast minder stemlokalen te zullen openen. Als is er nog geen definitief besluit over genomen, dit blijft een idiote manier van redeneren die ieder weldenkend mens doet beseffen dat er stront aan de knikker is. Dat men denkt dat dit niet in de openbaarheid komen zal is zo mogelijk nog idioter.

Maar wat het electoraat vindt, wil men dan ook steeds minder weten.

Een minder te verwachten opkomst was nooit een argument om bij verkiezingen voor de Provinciale Staten minder stemhokjes te openen. En wat deed men bij allerhande gemeentelijke referenda? Precies wat men anders ook deed. Door de kosten van dit referendum opzichtig bij de lagere overheden te plaatsen, is duidelijk wat de Nederlandse overheid wel en niet horen wil.

Het democratisch speelkwartier lijkt voorbij. Een nieuwe elite weigert plaats te maken, tegen de wensen van de bevolking in. Is men zich wel eens bewust waarom elites in het verleden met tegenzin maar toch zo gracieus mogelijk bogen voor de volkswil? Ik hoop niet dat het nodig zal blijken dat we daar met zijn allen achter gaan komen. Sommige wijze lessen uit het verleden moeten kennelijk iedere keer weer op de harde manier duidelijk worden. Heel deprimerend.