Na 6 jaar compleet vergeten: Aylan
Het is zes jaar geleden dat het Syrische jongetje Aylan de migratiecrisis vanuit Syrië op de kaart zette. Door als lijkje aan te spoelen in Turkije.
Alleen in Turkije is men dat nog niet vergeten. Het leverde de Turkse regering ettelijke miljarden steun op van de EU, dus er kon een herdenking van af. Al liep het in Turkije ook geen storm:
De Turkse regerende partijkrant schrijft
Turkey on Thursday marked six years since the body of the 3-year-old Syrian boy Aylan Kurdi washed ashore, making headlines worldwide and becoming a symbol of the refugee crisis due to the war in Syria.
The toddler had been on board a boat carrying 14 irregular migrants, five of whom died when it sank.
The picture of his lifeless body jolted the world, giving a face to the humanitarian crisis caused by the civil war in Syria.
Dat schijnt al sinds zes jaar elk jaar zo te gaan. Je kunt niet anders dan respecteren dat de lokale bevolking dit volhoudt.
Nothing has changed since then, Sarikaya said, adding: “For me, this is the shame of the U.N. Thousands, maybe tens of thousands of Aylan babies have unfortunately lost their lives in these seas since that day. We hope that the world will not turn a blind eye to this and something like it will never happen again.”
Het is natuurlijk ook een herdenking van 6 jaar journalistieke hypocrisie, die er nooit meer op terugkwam, maar in 2015 wel huizenhoog te keer ging. Dat mag niemand verbazen, maar het zijn momenten als dit die er weer aan herinneren. Wiki weet nog wie hij was, maar verder? Verder levert Google alleen maar geschiedenis, en een ongezonde dosis agitprop over deze weinig verheffende periode dat we nationaal weer wat hadden om mee mee te janken.
Meer over het jongetje Aylan vindt u hier.
Beelden zijn krachtig, zelfs als ze de waarheid niet weergeven. Fotografe Nilufer Demir verteld dat ze Aylan zo vond, maar er zijn beelden dat Aylan tussen de rotsen wordt gevonden en zo fotogeniek mogelijk wordt neergelegd op het strand. Vreemd dat niemand van de Lügenpresse Demir daar ooit mee geconfronteerd heeft. Voor die Duitse Babbelmaul en Klugscheißer Angela was het de aanzet om wir schaffen das te gaan krijsen. En dat was en is tot nu toe een enorm succes.
Er was 1 zwemvest in de boot. De vader van het gezin deed het zwemvest zelf om en daarom hadden zijn vrouw en twee kinderen er geen en verdronken.
De vader vertelt hoe hij meerdere vluchtpogingen ondernam. Bij de laatste vluchtpoging moest hij 4.000 euro op tafel leggen om mensensmokkelaars te overtuigen om hem, zijn vrouw en twee kinderen mee te nemen. Toen de boot kapseisde probeerde de vader tevergeefs het leven van zijn kinderen en vrouw te redden.
Abdullah Kurdi en zijn gezin wilden naar Canada, waar zijn zus woont. Hun asielaanvraag werd echter geweigerd. De VN wilde hen niet erkennen als vluchtelingen en Turkije gaf hen geen toelating om te vertrekken. ‘Daarom zijn ze gevlucht met die bootjes’
Geen vluchteling, geen vervolging maar een eigenwijze klootzak die zelf wil uitmaken wanneer hij naar Caanada en fuck dat visum van jullie !! Geen wonder dat hij zijn gezin een zwemvest weigerde en dat zelf aantrok. Lager dan een worm die “vader”
Hij smokkelde overigens ook anderen mee: https://www.nu.nl/bootvluchtelingen/4124257/inzittenden-boot-spreken-vader-syrisch-jongetje.html
De fotograaf heeft het lijkje versleept om de foto dramatischer te maken. De vader van het gezin kreeg alsnog asiel in Canada. Hij had de doodstraf moeten krijgen
De vader had een slecht gebit en wilde dat gratis laten opknappen in een westers land. Aylan werd begraven in Syrië, het land waaruit gevlucht werd.