Moraliteit en rationaliteit liggen in elkaars verlengde denken veel mensen. Niets is minder waar, wat ik desondanks wel degelijk betreur.

Hoe dat werkt en waar het verschil zit wordt pas eenvoudig duidelijk als je gaat kijken hoe een redenatie over morele zaken tussen een westerling en een jihadist van elkaar afwijkt. Is een jihadist niet een extremist, zodat hij niet representatief is voor het denken van aanhangers van de islam? Dat valt vies tegen, al is het het standpunt waarmee de MSM hopen iets van tolerantie tegenover mohammedanen te kweken. Maar wie het nader beschouwt staat een teleurstelling te wachten.

De westerse moraliteit is echter evengoed een programmering van de geest als een mohammedaan die vanuit de eigen culturele achtergrond ervaren heeft. Die culturele achtergrond is belangrijk, omdat we hier wel degelijk te maken hebben met een culturele programmering, zodat bekeerlingen altijd moeite zullen houden zich deze programmering vlekkeloos eigen te maken. Net zo goed als goed in het westen geïntegreerde mohammedanen dat moeilijk vinden naar westerse waarden toe. De grote lijnen zijn meestal helder genoeg, maar het venijn zit hem in de kleine zaken waarvan iemand die er in is opgegroeid zichzelf vrijwel nooit volledig bewust is. Tot er tegen wordt gezondigd, en daar zit de clou: het overnemen van een culturele programmering vindt vooral plaats door observatie en imitatie. En voor de fijne nuances moet je gevoel hebben.

De beste vergelijking is vanzelfsprekend altijd weer met een blanke geest, of in ieder geval een geest waar programmering niet plaatsgevonden heeft, of niet heeft ‘gepakt’. Die programmering begint overigens veel eerder dan u denkt – ook baby’s van een paar maanden hebben al culturele principes aangeleerd gekregen, zo hebben kinderspsychologen ontdekt. Dat dit pleit tegen opname van allerhande – ook zeer jonge – kalifaatkinderen is in dit betoog niet meer dan een zijsprong, maar wel degelijk relevant om als risico eens te overdenken.

Blanke geesten zijn niet eenvoudig te bekomen, al was het maar omdat je met een blanco geest nog niet communiceren kunt. En taal komt met een ingebakken programmering, dus wat te doen? Wat je zoekt is een geest (persoonlijkheid) waaraan een morele westerse (of sowieso èlke) morele programmering ontbreekt. Die bestaan, maar we houden ze bij voorkeur weg uit onze maatschappij, omdat deze mensen gevaarlijk zijn. Het is gelukkig vrij zeldzaam, maar een volledige psychopaat ontbreekt elke morele remming die ‘normale mensen’ weerhoudt van egoïstisch gedrag van een bizar laag moreel gehalte.

Hoe werkt dat? Stel u voor dat u iets heel graag hebben wilt, iets dat relatief eenvoudig is, maar dat de moraal u verbiedt zich dat via bruut geweld toe te eigenen. Voor een totale psychopaat echter is er geen enkel moreel beletsel om een vrouw die hij begeert mee te slepen en op een rustig plekje te verkrachten tot zijn eigen verlangens zijn vervuld. Hij gaat recht op zin doel af, en vervult – voor hemzelf – op rationele wijze zijn verlangens. Dat valt u rauw op uw dak, zoals ik het hier formuleer, maar zo werkt het helaas.

Wat een aantal jaren geleden op het Egyptische Tahrir-plein (Caïro) gebeurde is eigenlijk nauwelijks anders, maar wel degelijk werden die misdaden (naar westerse maatstaven) binnen een moreel kader gepleegd. Voor een mohammedaan is een vrouw die niet gesluierd en herkenbaar beschermd is door een begeleider of beheerder, bruikbaar voor zijn eigen verlangens. Zijn morele programmering verhindert zo iemand niet een zich verzettend slachtoffer met een massa anderen mee te slepen of zelfs ter plekke te misbruiken.

We hebben dat op beelden zien gebeuren, maar goed begrijpen doet niemand in het westen dat. Onze westerse moraal zit er bij ons zo diep in geramd, dat we denken dat iedereen diezelfde moraal, diezelfde programmering moet bezitten. Dat is niet zo, en dit voorbeeld laat u zien waarmee het te vergelijken.

Desondanks is het géén gebrek aan moraal, maar dat een andere moraal de hoofdrol speelt. De rationaliteit van het hanteren van deze van ons verschillende moraal mag je niet verwarren met die van een psychopaat, die niet beter weet en elke remming mist. De programmering is alleen anders – fundamenteel anders. En die fundamentele moraal krijg je er nooit helemaal uit, omdat ze er van jongs af aan net zo hard is in geramd als die van ons bij uzelf. Vraag u maar eens af of u zich gerechtigd of in staat zou voelen deel te nemen aan een groepsverkrachting van een aantrekkelijke maar onbegeleide en nauwelijks bedekte vrouw? Daarvoor moet je wel bijna een psychopaat zijn. Ik zou het nooit kunnen.