Moffenmeiden? Get a life!
Moffenmeiden is een besmette aanduiding, en dat vraagt in Nederland anno nu om een excuusverhaal. Wie zit daar in 2018 op te wachten?
Een snelle rekensom leer dat het wel heel raar moet zijn gelopen als er van die toenmalige groep iemand jonger is dan 90. Wat dat betreft was de omschrijving die het AD hanteerde verhelderend:
zogenoemde ‘moffenmeiden’ en hun nabestaanden zitten niet langer in de dode hoek van de geschiedenis.
Er komt
,,een begin van erkenning” voor de na de bevrijding dikwijls vernederde, mishandelde en misbruikte groep.
Wat het vooral opnieuw in herinnering brengt is dat afwijken van de collectiviteit van de eigen groep door die groep wordt bestraft met uitstoting. Als Nederlander behoorde je tijdens de oorlog de Duitsers vijandig gezind te zijn, punt. Net zo goed als dat deze mensen de boventoon zouden hebben gevoerd als Duitsland WW2 werkelijk zou hebben gewonnen. Op wie hiervoor nu nog campagne voert past maar één reactie: get a life! De enige objectieve reden er nu nog in te duiken is dat er sindsdien geen nieuwe, recenter oorlogen zijn geweest om ons om te bekreunen. Dat is te mager. Ik herhaal: get a life!
Een les voor de toekomst valt er ook niet uit te destilleren. Zullen de opgeluchte zegevierende overwinnaars van de volgende oorlog (noteer: ooit komt die, wat de EU ook beweert) de associées van de verliezers daadwerkelijk netjes en met egards behandelen? Om te voorkomen dat de nazaten dezer mensen 75 jaar later niet gekwetst door het leven hoeven te gaan? Een bespottelijk idee – wie bij de winnaars hoort zal veel te opgelucht zijn het te hebben overleefd, en zal dat gaan afreageren. Misschien niet goed, maar onvermijdelijk. Zeker als er een bezetting heeft plaatsgevonden, waarbij de scheidslijn tussen boven en onder-liggend zowel gevaarlijk als bedreigend was.
Je kunt het een schreeuw om recht noemen, maar om welk recht? Anders dan we weten willen is recht altijd subjectief. Rechtsgevoel in de eerste plaats. En anders dan u mogelijk denkt is dit nog de meevoelende analyse.
De minder invoelende analyse is als volgt: wij allen zijn de nazaten van winnaars, want verliezers werden gedurende de geschiedenis op zijn best door hun overwinnaars begraven. De uitzondering zijn diegenen die als slaven mochten voortleven, of na een verloren gevecht hun oppositie met deemoedigheid moesten compenseren. Andere vormen bestaan er niet. Dat we te beschaafd zijn geworden om verliezers na afloop en bloc over de kling te jagen, betekent niet dat we ons na afloop met de tedere gevoelens van alle verliezers moeten bezighouden. Voor je het weet ben je terug bij Adam en Eva, en helpen zal het niemand: eens een jankerd, altijd een jankerd. Het verleden is dood voor wie vooruit wil. Get a life!
De foto hierboven is van een Japanse poppen-bordeel in Canada. Zouden de soldaten in volgende oorlogen zich daarmee tevreden stellen? Dat zou schelen.
Zo is het. En in Nederland vielen de ‘wraaknemingen’ na vijf jaar vernedering en vermoorden nog mee. Het was toch veelal kaalscheren en uitjoelen i.p.v. lynchpartijen waarbij doden vielen. Wie ging met de Duitse soldaat die meewerkte aan het wegvoeren en/of vermoorden van iemands familie, vrienden of bekenden moet natuurlijk niet vreemd opkijken dat als de kansen keren de rollen zijn omgedraaid. En ook de ‘gewone’ Wehrmachtsoldaat maakte zich hieraan schuldig.
Als de ‘moffenmeiden’ en hun nabestaanden zich verenigd hebben, dan kunnen zij beginnen met eens diep door het stof te gaan voor hun eigen handelen. Meer algemeen geldt voor dit land: Neem eens verantwoordelijkheid voor je eigen daden. De slachtoffercultuur begint zo langzamerhand wel heel erg uit de bocht te vliegen.
Volgens mij zijn het hooggeschoolden die zich rot zoeken naar een onderwerp, om zichzelf zo werkende te houden en daarmee een goed salaris of subsidie in hun zak kunnen steken.
Er zijn ook groepen hobbyisten. Zij sluiten zich aan bij een groep waarvan zij het onderwerp wel interessant vinden op dat moment (Zwarte Piet, Transgenders of zo iets). Tot het onderwerp verveeld en ze toe zijn aan iets nieuws.
Het huidige Stalin bewind in de lage landen zal zich ook deze gelegenheid niet voorbij laten gaan haar inspirators te kunnen eren.Dat standbeeld voor volksverraders zal er wel per wet komen ,desnoods via het inlegvelletje.