Met een nieuw migratie- en asielpact maakt de EU ‘een nieuwe start op het gebied van migratie in Europa’. Werkelijk? Quatsch: de Europese Commissie gaat migratie en asiel dictatoriaal opleggen aan de lidstaten.

De toenemende dictatoriale neigingen van de Europese Unie en Commissie zijn hier op Veren of Lood al vaker becommentarieerd. Met grote en vrome woorden vaardigt de EC wetten en regels uit die lid-staten bij voorkeur door de strot worden geduwd. Daarbij is het (gekozen) EU-Parlement slechts bij machte om wat ritueel tegen te sputteren terwijl het Europese Hof van Justitie zich evenmin geroepen voelt om de EUSSR-agenda als een echt gerechtshof (trias politica) tegengas te bieden.

Deze gang van zaken werpt opnieuw zijn schaduw vooruit met het nieuwe migratie- en asielpact, wat in zalvend EU-lingo wordt verkocht als ‘blijvende, concrete solidariteit met landen waar veel mensen aankomen’. Maar verder worden er geen doekjes om gewonden: “De Commissie bepaalt – op verzoek of op eigen initiatief – of een nationaal systeem onder druk komt of risico loopt.” En: “De Commissie bepaalt wat de andere lidstaten samen moeten doen om het betrokken land te helpen, en dat kan zijn:

• op hun eigen grondgebied asielzoekers herplaatsen (met financiële steun van de EU)
• de terugkeer regelen van personen die niet in de EU mogen blijven andere operationele hulp bieden
• Na de beoordeling moeten de overige lidstaten elk een bijdrage leveren volgens hun “billijke aandeel”.
• Dat billijke aandeel wordt voor elk land bepaald op basis van het BBP en het aantal inwoners (beide wegen voor 50% mee).

Elk land kan kiezen of het zelf mensen opvangt, of terugkeerders sponsort. Landen kunnen ook op andere manieren hun steentje bijdragen. Als er meer dan 30% te weinig toezeggingen worden gedaan, wordt landen die nog niets hadden toegezegd, gevraagd om alsnog minstens de helft van hun “billijke aandeel” te leveren. Ze hebben daarbij altijd de keuze tussen blijvers herplaatsen of terugkeerders helpen. Dit is juridisch bindend: de Commissie stelt een uitvoeringshandeling vast om de bijdragen wettelijk bindend te maken.

Feilen Dublin-verordening
Het nieuwe pact is nodig omdat de oude afspraken, sinds de oorlog in Syrië vanaf 2015 tot een enorme asieltoevloed leidden, niet goed meer werken, vindt de Commissie. Vooral de zuidelijke lidstaten draaiden op voor de in groten getale met boten – van mensensmokkelaars en NGO’s – naar Europa reizende Afrikanen en Midden-Oosterniërs. Onder de Dublin-verordening moest de asielaanvraag in het EU-land van eerste aankomst worden behandeld, wat 100.000’en keren mis ging, waardoor de illegalen vrolijk door Europa konden trekken naar landen met de meest riante regelingen.

Niet dat de Europese Commissie daar één woord aan vuil maakt in de 509 pagina’s die het nieuwe pact telt. De Europese aanpak behelst een “juridisch bindende procedure waarbij de EU-landen hun systemen samen ontwikkelen, plannen en uitrollen. Permanente begeleiding en ondersteuning zodat de nationale systemen doeltreffender, flexibeler en veerkrachtiger worden. Solidariteit en collectieve verantwoordelijkheid voor wie aan land komt.” En de boten? In plaats van de buitengrenzen dicht te gooien en de asieljongeren structureel terug te sturen komt er ‘voor personen die op zee zijn ‘gered’ een herplaatsingspool’, waarna de Commissie bepaalt welke landen hen moeten opnemen.

De EU zou de EU niet zijn als zij niet tevens de portemonnee trekt om – op kosten van de Europeaanse belastingbetaler – aan arme landen nog wat financiële douceurtjes uit te delen, zodat zij optimaal gemotiveerd blijven om gelukszoekers geen strobreed in de weg te leggen. Dat brengt immers geld in het laatje:

• Bescherming bieden aan mensen in nood en gastlanden ondersteunen
• Economische kansen scheppen en de achterliggende oorzaken van irreguliere migratie aanpakken
• De achterliggende oorzaken van irreguliere migratie en gedwongen ontheemding bestrijden
• De EU is ’s werelds grootste verstrekker van ontwikkelingshulp. Dit zal een belangrijk element blijven
• Het stimuleren van investeringen door middel van instrumenten zoals het plan voor externe investeringen kan een aanzienlijke bijdrage leveren aan de economische ontwikkeling, groei en werkgelegenheid.
• Succesvolle integratie

Kortom, veel oude wijn in nieuwe zakken in deze Europese embrouille. Asielknuffelaars, hun partijen en de gesubsidieerde NGO’s (verdienmodel) zullen wel weer meer, meer, méér eisen en het slappe zooitje in Den Haag zal wel weer de mond vol hebben over arme mensen en drenkelingen redden en zich vol op de borst kloppen hoe humaan Nederland is. Behalve voor de inheemse bevolking, zie bijvoorbeeld onderstaan plaatje:

En de volgende golf – niet Corona deze keer – lijkt in aantocht:

En GeenStijl.nl zal nog veel van deze plaatjes blijven verspreiden:

Weer 800 (!) op VVD-veerboot “Asielinstroom” https://t.co/fetuhMSKSU

— GeenStijl (@geenstijl) August 10, 2021

---