Mexico zit diep in de financiële problemen. Dat gaat binnenkort helemaal fout.

Het probleem van Mexico is de olieprijs. Min of meer, althans. Voor onze overheid was dat ook ernstig (want direct gekoppeld aan gasverdiensten), maar die heeft dat op voorhand alvast gecompenseerd door een staatssecretaris toe te staan de benzineprijs te verhogen (accijnskwestie), zodat de Nederlandse overheid niet meer de broeksriem hoefde aan te halen dan zij gemoeten had, normaal gesproken. Dat dat geld uit uw zak komt, linksom of rechtsom, dat willen we collectief niet weten. En we zijn rijk genoeg om de leugenaars van dit kabinet er mee te laten wegkomen.

Maar enfin, Mexico dus. Het land heeft een staatsschuld van maar 45% van het BNP. Bij deze mededeling zullen de mensen die wat van dit soort dingen weten al snel hun schouders op halen, want er is geen land binnen de EU, en weinig erbuiten, dat niet hoger zit. Maar dat neemt niet weg dat vanuit het perspectief van de internationale banken Mexico nog steeds een emerging country is, wat voor velen internationaal betekent dat het als een onderontwikkelde bende wordt beschouwd dat de pretentie heeft ooit ook een rustige ontwikkelde natie te kunnen worden. Als men de narcoticos ten minste ooit onder de duim krijgt, om maar eens wat te noemen.

Mexico heeft een staatsoliebedrijf, en dat zit in zwaar weer. De tot voor kort prima leverende olievelden beginnen op te drogen (-5% olie-opbrengst in juli, gas -9%), en Pemex zit tot over de oren in de schulden – en zal hoogstvermoedelijk binnenkort bij de Mexicaanse overheid aan moeten kloppen om steun. Op het toppunt van productie (het jaar 2011) haalde Pemex olie-inkomsten binnen ter waarde van $49 miljard. Het inkomstenniveau van het bedrijf ligt nu 78% lager. Mexico moet ook al enige tijd olie importeren. Dat heeft geleid tot een tekort op de handelsbalans van alleen al $10 miljard. En zoals iedereen uit de cijfers concluderen kan, ziet de toekomst van het bedrijf er steeds slechter uit. Want ook in de gouden jaren waren de verliezen verbazingwekkend hoog. Mexico is meer dan een beetje corrupt.

Er moet komende anderhalf jaar ergens #20 miljard vandaan komen om de schulden naar de toekomst te kunnen doorschuiven, anders volgt een bankroet. Meer dan $10 miljard lijkt internationaal onhaalbaar, zodat de Mexicaanse banken, die allemaal al heel diep in Pemex zitten, dan het haasje zouden kunnen worden.

Tegelijkertijd stagneert de Mexicaanse economie. De wereldhandel is volgens officiële cijfers al twee kwartalen achter elkaar krimpend, dus daarvan zal Mexico het ook niet moeten hebben. Door die Siamese tweelingsituatie tussen banken en oliebedrijf kan dan ook niet anders worden geconcludeerd dan dat Mexico vast zal zitten aan een bailout voor het oliebedrijf. Al in april werd er $4,3 miljard als kapitaalinjectie overgemaakt, maar het lijkt niet genoeg. En dan is 45% staatsschuld van het BNP niet zo’n hoog cijfer.

Resteert de vraag die door die geroutineerd gemaakte staatsschulden nog maar zelden wordt gehoord: Kan Mexico die staatsschuld eigenlijk ooit nog terug betalen? Antwoord: vergeet het maar, want daarvoor zou het een gezond en van ruime voorraden voorzien oliebedrijf meten hebben. Minstens.

Vorige week kregen daarom zowel Mexico als zeven van haar grootste banken een downgrade van Moody’s aan hun broek. Want de totale schuld van Pemex bedraagt circa $100 miljard. Opeenvolgende Mexicaanse overheden zij bezig geweest Pemex te saneren, maar het bedrijf bleek machtiger dan de Mexicaanse staat. Toen er nog geld uit kwam in ieder geval. Maar in een crisissituatie zijn overheden maar zelden op hun best. Men staat nu voor de keus een onaflosbare last op de nek te nemen door de banken te hulp te schieten, of een implosie van de economie mee te maken als gevolg van een verdampend oliebedrijf. Geen prettige keus. Maar op de een of andere manier wel degelijk herkenbaar.