Angela Merkel en Duitsland lopen inderdaad vast in het politieke moeras van eigen maaksel. Dat de bondskanselier in 2015 persoonlijk alle belemmeringen van asielmigratie opzij zette gaat haar nu opbreken. De SPD meent nu haar hakken in het zand te kunnen zetten. Merkel zit klem.

Dat de SPD afgelopen najaar slechts met grote tegenzin in de coalitie met CDU-CSU stapte wreekt zich nu. De partij ziet al haar angsten bewaarheid worden – waaronder de verplichting op te treden tegen de ongebreidelde instroom van migranten. Dat raakt – als altijd – de ingebeelde wortels van menselijkheid van de sociaaldemocratie, en daarvoor wenst men de verantwoordelijkheid niet te dragen [1].

Vandaag meldt Elsevier dat de kanselier in de media bezweert dat er geen regeringscrisis komt en dat men alleen wat overleg nodig heeft. De klassieke aanpak alvorens de famous last words komen. De kop die het blad gebruikt is overigens opvallend:

Merkel tempert zorgen: regering niet in gevaar door immigratieakkoord

Temperen doe je met te grote verwachtingen, zorgen behoor je te debunken of botweg te ontkennen. Maar dat Merkel volledig klem zit benadrukt het perfect. Het akkoord met Seehofer maandagavond kwam neer op een volledige capitulatie, en dat is waar de SPD nu tegen te hoop loopt. Toch is de situatie die nu ontstaat mede veroorzaakt doordat de SPD afzijdig bleef  bij het conflict tussen Merkel en Seehofer. Door nu achteraf ook zelf nog met eisen te komen heeft de SPD zichzelf op dit punt gediskwalificeerd.

De SPD maakt bezwaar tegen dergelijke doorreiscentra, die door de sociaal-democraten als detentiecentra worden bestempeld.

Tja, het stempel klopt, maar de timing niet. Dit is intussen een gepasseerd station wat betreft het kiezen voor een hardere aanpak. Die komt er. Wie geen harde maatregelen wil nemen moet ook niet willen regeren. Dat de SPD hoopte er met landen als Oostenrijk uit te komen omdat men zich dan kon verschuilen achter internationale overeenkomsten (waar kennen we dat van???) ontslaat haar niet van een eigen verantwoordelijkheid. Dat is wat zij feitelijk nu toch probeert. De hoop van zowel de SPD als de bondskanselier is nu gevestigd op het overleg dat vandaag in Berlijn plaatsvindt:

Donderdag spreekt de Duitse minister van Binnenlandse Zaken Seehofer met de Oostenrijkse bondskanselier Sebastian Kurz. Ook de Hongaarse premier Viktor Orbán, een uitgesproken tegenstander van Merkels migratiebeleid, komt dan naar Berlijn om over het nieuwe akkoord te praten.

Als men er niet op eenvoudige wijze uit komt zou het wel eens snel gedaan kunnen zijn met de coalitie die de basis onder het kabinet-Merkel vormt. Bewoordingen zoals het Belgische Knack gisteren meldde zijn niet terug te nemen zonder een gezichtsverlies dat electoraal eenvoudig desastreus zou zijn:

De Duitse sociaaldemocraten stappen uit de regering als Angela Merkel doorzet met haar plan om gesloten migrantencentra te openen aan de grens met Oostenrijk. Dat hebben verscheidene tenoren van de SPD woensdag duidelijk gemaakt na een vergadering van de parlementaire fractie in Berlijn.
‘Met ons komen er geen gesloten centra‘, zo verklaarde partijvoorzitster Andrea Nahles na de vergadering. Ook algemeen secretaris Lars Klingbeil was duidelijk op de openbare zender ZDF. ‘Massakampen waar vluchtelingen wekenlang vastgehouden worden, zullen er niet komen met de SPD’ in de regering.

---

1. Nergens in Europa zijn dergelijke maatregelen waartegen men als sociaaldemocraat ooit te hoop liep achteraf ooit ingetrokken als men later (weer) aan de macht kwam, hoogstens tijdelijk verzacht. Het is kenmerkend voor een wereldbeeld, en het onvermogen dat als sociaal gebrek onder ogen te zien.

---

Meer lezen over de Merkel-crisis, Duitsland en haar verkiezingen en de CSU, onder andere analyses eerder deze week? Op VoL vindt u het.