Mensenrechten, Syrië en westerse belangen
Had Obama is Syrië de mensenrechten moeten gaan handhaven vanwege het gebruik van gifgas waaraan beide zijden zich schuldig maakten?
De moslimbroederschap in Egypte is een organisatie, die uit is op het uitroeien van de Kopten, maar het leger dat nu weer de macht in handen heeft deugt ook niet erg. Het beste kunnen we er ons niet mee bemoeien zolang er geen directe belangen van het westen mee gemoeid zijn.
Aan schendingen van de mensenrechten in Rusland of China kunnen we niets doen omdat die landen atoomwapens hebben en ook overigens militair te sterk zijn. In de Arabische landen kunnen we niets doen, omdat we geen idee hebben wat we aanrichten als we daar ingrijpen. Dat zijn twee verschillende maar even valide redenen. Zolang je twijfelt doe niets. Dat is een Romeins gezegde en het is een verstandige raad.
Uit het rapport van de VN-waarnemers valt af te leiden dat de gifgas aanval afkomstig was van troepen die onder bevel staan van Maher Assad, de broer van de Syrische president. Dat neemt niet weg dat de Russen best gelijk kunnen hebben als ze zeggen dat ze over bewijs beschikken dat rebellen gifgas aanvallen hebben uitgevoerd. En dat Bashar Assad gelijk kan hebben als hij beweert dat hij geen opdracht heeft gegeven voor de aanval waar de VN onderzoek naar heeft gedaan. De aanval vanaf Qasioen was zeker niet de enige gasaanval, al was het wel de aanval die Obama had aangemerkt als de fatale, die zijn rode lijn passeerde.
Het is gevaarlijk om het regime van Assad te identificeren met diens psychotische broer. Bashar heeft zijn zaak er overigens niet beter op gemaakt door bij Fox News te beweren dat het opruimen van de chemische wapens een lastige klus wordt die een miljard gaat kosten en een jaar gaat duren. Hij merkte bij die gelegenheid op dat Amerika het gif zelf maar op moest ruimen en het land uit brengen. Dat zou zeker juist zijn als Amerika het gif er ook naar toe gebracht had, maar zover wilde Assad in het interview nog niet gaan, geloof ik.
Cameron werd teruggefloten door zijn parlement en Obama floot zelf. Beiden zaten met het probleem dat de bevolking van hun land het niet zag zitten met dat ingrijpen in Syrië. Intussen heeft men in Amerika al bepaald dat een eventuele militaire actie zonder grondtroepen zal moeten worden uitgevoerd en niet langer dan negentig dagen mag duren.
Dat laatste wordt denk ik door veel mensen eerder als een uitbreiding van de actie gezien. We hadden het idee dat het een dag kruisraketten afschieten zou worden met daarna een speech van Obama dat iedereen op die manier gestraft gaat worden die in de toekomst gifgas zal gebruiken. Maar drie maanden bombarderen, dat heeft een flinke impact op de burgeroorlog. Dat was nieuws, maar bij dat woord is gelukkig geen daad gevoegd.
Waar te weinig mensen bij stil lijken te staan is dat het ingrijpen van de VS en hun bondgenoten reacties te weeg kan brengen en niet alleen van Syrië zelf. Ook reacties van Rusland en/of China die het standpunt innemen dat het internationale recht agressie tegen een lidstaat verbiedt zonder voorafgaande resolutie van de Veiligheidsraad.
Daar zou men kunnen menen dat met de eenzijdige Amerikaanse reactie een rode lijn wordt gepasseerd en dat het internationale recht eist dat daar actie tegen wordt genomen. Weliswaar zonder voorafgaande resolutie van de Veiligheidsraad, maar dat mag, bij een aanval op het betrokken land of op een van zijn bondgenoten.
De reactie moet dan wel proportioneel blijven en zou bijvoorbeeld kunnen bestaan uit het tot zinken brengen van het schip dat de Amerikaanse kruisraketten afschiet. Hoe Amerika dan weer zou reageren en dan weer Rusland en dan weer Amerika, dat weten we natuurlijk niet, maar zulke risico’s neem je met eenzijdige acties. Daarom is het beter die alleen maar te overwegen als een levensbelang op het spel staat van het betrokken bondgenootschap of land en anders niet.
Dit artikel over het handhaven van mensenrechten verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp
Meer over mensenrechten vindt u hier.
Pres. “Obama” heeft samen met pres. Erdogan, via de Moslim Broederschap,
de Syrische burger-oorlog in gang gezet; inclusief wapen-leveranties.
De in het artikel bovengestelde vraag, is overbodig.
Er waren en zijn geen chemische aanvallen uitgevoerd door de overheid van Syrië (en niet “het regime van Assad zoals zo vaak te onpas wordt gebruikt), al die vermeende “aanvallen” zijn door de msm in het westen voor zoete koek aangenomen, deze aantijgingen kwamen van de door Turkije, GB, VS, Qatar gesteunde activisten die dicht zijn met de Al Qaeda-jihadisten, hun doel was om de westerse publiek zover te krijgen dat ze een gewapende interventie zouden steunen voor het omverwerpen van de overheid van Syrië, vergelijkbaar met de leugens van zogenaamde massavernietigingswapens destijds. Chemische wapens zijn tactisch onbruikbaar en zeker als een partij, in dit geval de Syrische overheid de winnende hand heeft. Het zijn inderdaad de Moslimbroederschap, de VS , Qatar, GB, Frankrijk, Turkije die voordeel hebben bij deze leugens.
Wat andere, souvereine landen doen, daar heb je domweg geen flikker mee te maken. Verder valt er nog wel het een en ander te op te merken over de mensenrechten in bv Nederland waar de politieke elite consequent weigert eigendomsrechten van de bevolking te beschermen. Het is om te beginnen nogal een twijfelachtige propositie dat je de helft van je salaris moet afstaan zodat de overheid de andere helft gaat beschermen. Wanneer dat niet lukt heb je pech gehad. Nul rechtszekerheid. Om nog maar te zwijgen over de bestaansrechten van de boeren die nu vanwege een krankzinnige EU-agenda kapot moeten. Of het massaal importeren van economisch en cultureel kanslozen vanwege een andere krankzinnige EU-agenda. Over welke mensenrechten hebben we het eigenlijk? Over het recht op een menswaardig bestaan. Het recht op een woning, onderwijs, gezondheidszorg. Rechten die enkel gehonoreerd kunnen worden door dat andere mensenrecht: het recht op eigendom, geweld aan te doen. Wat overblijft is geen rechtstaat, maar een rechtenstaat, ofwel een herverdelingsstaat. Een grote tombola waar je soms aan de ontvangende kant van het herverdelingsspektakel staat, maar als blanke, netto belastingbetaler jezelf meestal aan de betalende kant mag terugvinden.