Media en terreur, het blijft een moeilijke verhouding. Want wat als het de media lukt feiten over betrokkenheid van moslims en hun jihad uit de publiciteit te houden? We zien dagelijks pogingen tot toedekken, maar we weten niet altijd wat lukt. Twee herkenbare voorbeelden.

Schrijven over mislukte, maar vooral over half mislukte pogingen de ware toedracht te maskeren door de onzalige combinatie media en terreur doen we op blogs als dit geregeld. Joost Niemöller doet dat, en Geen Stijl, en er zijn er meer. Maar je kunt nooit alles zien, terugvinden of bewijzen. En geregeld zijn er zaken die tenminste verdacht zijn, en dat blijven. Omdat je er nooit meer over hoort. Terwijl de manier waarmee er wordt omgegaan allerlei kenmerken van ongemakkelijke waarheden heeft. Die men probeert zo goed mogelijk te verstoppen, want oeioeioei, de samenleving moet er geen patroon in zien dat zijzelf hanteren gaat. Niet eens door eigenrichting, maar door ontwijking van risicogroepen. We moeten het allemaal samen doen, nietwaar? Het is ook uw multiculturele samenleving, al is die formeel dood verklaard.

Als we die multiculturele samenleving gaan mijden wordt de maatschappelijke tweedeling pas echt pijnlijk. Zou de elite haar eigen (klein)kinderen aansporen de laatste restjes ideologische waarheid te maskeren? Is die maatschappelijke voorhoede daartoe bereid? Femke Halsema haalde niet voor niets in stilte haar eigen kinderen van een ‘zwarte school’ af toen die daar problemen kregen. Uiteindelijk wil je het beste voor je eigen kinderen. Dat de kinderen – die de multiculti illusie moeten dragen – bij gebrek aan beter daarna pas komen is inconsistent, maar niet geheel onbegrijpelijk. Maar dat je de kinderen van anderen – minder goed op de hoogte zijnde ouders – nog steeds probeert in te zetten voor een ideaal dat al bewezen heeft te hebben gefaald is eenvoudig walgelijk. Toch is het precies dàt, wat het verbond tussen media en terrorisme doet. Ook. Alles voor die lieve vrede die niet bestaat.

Ik heb vandaag voor u twee berichtjes van de afgelopen weken geselecteerd, waarover ik na lezing direct grote twijfels had of we wel het hele verhaal te horen hadden gekregen. Maar waarvan de precieze toedracht niet direct zonder een spoor van twijfel kon worden toegeschreven aan mensen met een specifiek islamitische achtergrond. Van één ben ik intussen voldoende zeker om dit hier zo te stellen, het andere laat ik over aan uw eigen voorstellingsvermogen. Al geef ik er wat mijns inziens relevante ‘pointers’ bij.

Zaak 1) het 8-jarige meisje dat op een camping in de Ardèche in haar tentje naast dat van haar ouders werd verkracht:

De man die vrijdag in Lyon werd opgepakt voor het aanranden van een Nederlands meisje van 8, heeft een bekentenis afgelegd. Hij vergreep zich in de nacht van maandag op dinsdag aan het meisje op een camping in de Ardèche.
Ze sliep in een eigen tent naast die van haar ouders. Die werden gealarmeerd door geschreeuw van het kind. De dader sloeg op de vlucht, maar getuigen konden de politie een signalement geven.

Kenmerk1 dat het erger dan fishy was: de NOS schakelde al snel over van verkrachting naar ‘vergrijpen’. Dat zien we veel bij walgelijke zaken waarbij moslims betrokken zijn. De boel wordt niet gesust, maar met eufemismen omkleedt om de emotionele impact op de nieuwsconsument te verminderen.
Kenmerk2 Na arrestatie komt de nadruk te liggen op de nationaliteit van de man die men heeft opgepakt. Een familieman, die zelf kinderen heeft ook nog. Geen moslim toch zeker? Alles wordt ingezet om de lezer van het idee weg te leiden dat de dader een zoveelste islamitische gek is.
Kenmerk3 De man legt een bekentenis af. Media benadrukken dat hij geen bekend verleden heeft van zedendelinquentie.

Maar dat hoeft ook al niet meer. De sleutelzin is deze:

Hij gaf tegenover de politie toe dat hij “ongepaste handelingen” heeft verricht. Hij dacht met een volwassen vrouw van doen te hebben, zei hij.

Een meisje van 8 aanzien voor een volwassen vrouw kan alleen in de ogen van een moslim, die er mee is opgegroeid dat de profeet zijn vrouw Aïcha (9 jaar oud) als volwassen beschouwde, en haar in het echtelijk bed tot zich nam. En als er iets is wat moslims graag willen is Mohammed in alles navolgen. Voor dergelijke verknipte geesten is de stap tot het verkrachten van een 9-jarige niet zo groot. Dat het meisje pas 8 was zal voor hem wel een ‘schok’  zijn geweest.

Dat vrouwen sowieso geen logisch verkrachtingsobject behoren te zijn is intussen bij de NOS al uit beeld geraakt.

Over de islam of de etnische achtergrond van de dader hebben we nog steeds niets gehoord. Maar de zaak is niet langer mis te verstaan voor wie weet waarop te letten. En gezien alle omslachtigheid WEET DE NOS DAT OOK DONDERS GOED!!

Zaak 2) het 9-jarig jongetje dat vorige week in Den Helder over wie door een leeftijdgenootje een volle waterkoker met kokend water werd omgekeerd.

Het bericht is van RTV Noord Holland, en ik ben er niet in geslaagd te verifiëren wat de achtergrond van de ‘pestkop’ was. Ook in de reacties onder het verslag ontbreken die verbazingwekkend genoeg. Er zijn echter wel heel wat aanwijzingen:

• De ouders van de ‘pestkop’ blijven geheel buiten schot en bespreking. Men wil hen kennelijk niet in beeld hebben om geen emoties wakker te maken die als ongewenst worden beschouwd. Zoek ter vergelijking eens zaken op tussen jongetjes van gelijke achtergrond.
• De volkomen rücksichtloze manier waarop jongetje2 jongetje1 attaqueerde.  Vrijwel zonder aanleiding. Het ontbreken van weerwoord bij dit zorgvuldig uitgebreide verslag is ook kenmerkend. Terughoudendheid wordt islamitische kinderen niet bijgebracht. Integendeel. Hen wordt geleerd zich zo heftig mogelijk te manifesteren tegenover leeftijdsgenoten.
• Het volledige ontbreken van een ontstelde reactie van de ouders van de dader. Ook in het stukje dat er een week later op terugkomt ontbreekt dit volledig. Wèl is de dader gewoon weer op straat te vinden, en lijkt er weinig anders te zijn dan bezorgdheid die via Jeugdzorg wordt gespeeld. Het slachtoffertje is duidelijk getraumatiseerd. En geterroriseerd – tijdens de rest van zijn leven zal hij beter uitkijken voor islamitische jongens die zich dreigend opstellen.
• De eufemistische manier van omschrijving is eveneens karakteristiek. “Pestkop’, als het ene kind het andere wellicht voor het leven verminkt? Niet wat je noemt een ‘geintje’.

Terreur is niet alleen het doden van mensen. Zo werkt terreur niet. Terreur is eerst en vooral mensen angst inboezemen, en ontzag voor moslims. Dàt is wat jihad is, wat islamisering werkelijk is. Terreur is ook de overheid en het gezag aan jouw kant krijgen, waardoor geterroriseerde mensen zich machteloos voelen gaan. En wegkijkende media faciliteren dat, want de situatie wordt alleen beter door dit uit alle macht te bestrijden. Maar dan moet je eerst weten waaròm.