Het klinkt allemaal prachtig en goedbedoeld, maar als je er over na denken gaat slaat de schrik je om het hart.Want het wordt ordinaire censuur.

Zoals de NOS erover bericht klinkt het dus veelbelovend:

De Britse premier May gaat tijdens de G7-top vandaag de andere landen oproepen om samen grote techbedrijven extra onder druk te zetten. Dat moet platforms als Facebook, YouTube en Twitter ertoe brengen om meer te doen tegen extremistische content.
(..)
Volgens Reuters gaat May betogen dat de techbedrijven niet snel genoeg ongewenste content verwijderen.

Zei Merkel dat laatst niet in iets ander bewoordingen ook al? Maar dan ging het om het muilkorven van Facebook en Twitter.

Bronnen binnen de overheid zeggen daarnaast tegen The Guardian dat premier May techbedrijven die niet snel genoeg actie ondernemen verantwoordelijk wil stellen. De premier zou niet direct aan boetes denken en hoopt dat de extra druk al volstaat. Overigens is het idee niet nieuw; andere politici hadden het ook al geopperd.

Vooralsnog is de focus gericht op versleutelde chatdiensten:

De Britse minister van Binnenlandse Zaken, Amber Rudd, heeft na de aanslag op Westminster Bridge in Londen in maart techbedrijven opgeroepen om beter samen te werken met opsporingsdiensten. Het bleek dat de dader vlak voor de aanslag gebruikmaakte van een versleutelde chatdienst.
Dit leidde tot een nieuwe discussie over de versleuteling van berichtendiensten. Techbedrijven hebben gezegd altijd te zullen meewerken, maar de versleuteling zullen ze vermoedelijk niet aanpakken.

Ja, prachtig allemaal. Maar de praktijk leert dat de groep die altijd wordt aangepakt bij dergelijke maatregelen altijd de gewone mensen zijn. DE gewone mensen die zich boos maken over overheidsfalen in betrekking tot de immigratie, en daar vrij ongenuanceerd over praten. Meestal op Facebook, soms ook op Twitter.

In de praktijk is overheidscontrole op internet weinig anders dan controle op de vrijheid van borreltafelen. Houd daar dus rekening mee.

Maar gaat het niet ook effect hebben op islamitische gezelschappen? Misschien bij dommen en onwetenden, en dat zijn er genoeg. Maar dat zijn de gevaarlijken niet. Het zou mij geen enkele moeite kosten iets op te zetten waar je achter de coulissen redelijk veilig je gang kunt gaan. Neem bijvoorbeeld forumsoftware. Terwijl je in het openbaar een discussie voeren kunt over alles wat je geloof je aan bekommernissen bezorgt, kun je tegelijkertijd achter de coulissen een subgroep voor ingewijden aanmaken. Die alleen die ingewijden kunnen zien. Been there, seen that. En dan heb ik het niet over het darkweb of andere meer gespecialiseerde manieren om uit handen van de overheid te blijven, maar gewoon over openbare software die niet wezenlijk verschilt van Facebook, maar niet dezelfde naamsbekendheid heeft.

In de praktijk is met verder gaande maatregelen alleen de gematigd geradicaliseerde groep aan te pakken. Ernstiger types kun je vooral betrappen door ze in een eerder stadium te signaleren. Maar daarvoor heeft de overheid helemaal geen extra mogelijkheden nodig.

Reken er maar op dat de overheden de vrijheid op het internet gaan inperken. En dat allemaal onder het mom van uw eigen veiligheid. Wie kan daar nu tegen zijn?