Het is vandaag twee jaar geleden dat in Zaventem en rond de Brusselse wijk Molenbeek aanslagen werden gepleegd: 32 doden en 340 mensen raakten gewond. Naar één van de slachtoffers werd gisteren een plein genoemd in Molenbeek.

Zelf ga ik er vanuit dat alle slachtoffers gelijk zijn in de dood, maar dat blijkt nu een misverstand. De persoon naar wie dat pleintje wordt genoemd maakt pijnlijk duidelijk dat sommige slachtoffers van groter belang zijn dan anderen. Het plein Chant d’Alouette gaat voortaan het Loubna Lafquiriplein heten.

Loubna Lafquiri was een vrouw met drie kinderen die in Molenbeek woonde. Haar man Mohammed El Bachiri, haar familie, de ambassadeur van Marokko, inwoners en schoolkinderen onthulden vanochtend een gedenkteken op het plein. Een vrouw waarvan diep gelovige moslims zullen zeggen dat zij helaas collateral damage was, maar dat ze nu in de hemel door Allah op een voetstukje zal worden gezet. Heel anders dus dan ze over de varkens, apen en andere dieren spreken die tezelfdertijd om het leven kwamen.

De rest moet het doen met een korte vermelding op reclameborden. Meer heeft de NOS er ook niet over te zeggen:

Om alle slachtoffers te eren, staat er op de reclameborden in metrostation Maalbeek een lijst met namen van de zestien mensen die daar omkwamen. De lijst is tot volgende week maandag te zien.

De Belgische koning en zijn vrouw hadden nog het besef en de beschaving even langs te gaan in een ziekenhuis waar al twee jaar iemand wordt verpleegd die het ternauwernood overleefde, maar de NOS fixeert zich in haar berichtgeving op wat zij belangrijk vindt. Karen Northshield? Nooit van gehoord. Leeft ze nog? Wat ZEUR JE DAN MAN!! En hoezeer dat soort onverschilligheid steekt laat Karen Northshield zelf graag duidelijk weten:

Karen voelt zich in de steek gelaten door de overheid. ,,Niemand van de overheid of de politiek heeft mij in die twee jaar een bezoekje gebracht. De premier is wel gekomen, maar pas nadat ik hem zelf heb uitgenodigd.”

Deze naamgeving is een belediging die bovenop de pijn van de verwondingen komt. Hoe tot die naamgeving besloten is? Zelfs een loterij tussen de 34 doden was al meer dan voldoende onsmakelijk geweest, maar de hierboven beschreven setting met het nageslacht van de dode doet anders vermoeden.

De imbeciliteit van de NOS tart intussen verder iedere beschrijving, zodat ik vandaag niet de moeite neem u kennis te laten nemen van de uitgebreide vocabulaire die ik voor mensen als op het Hilversumse mediapark reserveer. En vanwege een ander even walgelijk NOS-wapenfeit heb ik mijn darmen er gisteren al uitgekotst, dus voel ik me even machteloos.

Heeft u dat nu ook wel eens, dat machteloze gevoel? Opgeblazen en branderig?? Misschien moet de leiding van de NOS maar eens een bad met heel veel Rennies nemen. Als plaatsvervangende penitentie.