Minister Lodewijk Asscher meent een gouden idee te hebben om ongewenste buitenlandse islamitische haatpredikers weg te houden. Laat ze loonbelasting betalen! Gisteren stond het al in de krant, maar helaas voor Asscher reageerde nog niemand positief.

Eigenlijk heb ik er nog bijna helemaal niemand op zien reageren, behalve natuurlijk de usual suspects op links. Terwijl daartoe toch wel aanleiding is. Want dit is van het bekende: we hebben iets bedacht, en leunen nu een tijdje achterover alvorens we onszelf vermoeien met denken over nieuw en beter beleid. Minister Asscher, kortom, heeft iets bedacht waardoor hij zich de komende tijd niet meer met buitenlandse haatpredikers bemoeien hoeft. Denkt hij. Komt tijd, komt raad en zo. En als die buitenlandse haatpredikers uiteindelijk worden vervangen door binnenlandse is er helemaal geen probleem meer.

Incompetente onwil heeft nu een gezicht. Het gezicht van een nog jonge minister die zelfs door zijn eigen partij met voldoende wantrouwen bekeken wordt om hem niet meer te noemen als toekomstig leider van zijn partij. In alle rust lijkt de PvdA namelijk afscheid te hebben genomen van Asscher als mogelijk toekomstig partijleider – je hoort er gewoon niemand meer over. Toch iets dat hier maar eens geconstateerd moet worden.

Het nieuwe beleid van Asscher ten aanzien van haatpredikers? Belasting heffen, dan komen er vast minder. Loonbelasting nog wel. Mogelijk werkt die aanpak bij tennissers die hier een weekje spelen alvorens hun internationale weg naar een rustige oude dag te vervolgen, maar voor haatpredikers? Het impliceert dat Asscher serieus denkt dat die komen voor het geld dat hier verdiend kan worden. Dat het heffen van loonbelasting hun bezoekjes verminderen wel. Dat als de oude Friezen loonbelasting hadden geheven, ze in 754 Bonifatius niet bij Dokkum hadden hoeven vermoorden. Want dan was hij gewoon nooit meer gekomen.

Het is een redelijk zwakzinnige redenatie. Die er a priori van uit lijkt te gaan dat je een werkvergunning nodig hebt om hier haat te mogen preken. Maar om op die tennissers terug te komen: een amateur die een toernooitje over de grens spelen wil, vraagt geen werkvergunning aan, maar schrijft zich gewoon in, speelt, en rijdt terug naar Die Heimat. Met het invliegen van haatpredikers is het echt niet anders. Voor een onkostenvergoeding heb je geen werkvergunning nodig, en als je zo iemand betalen wil heeft hij ongetwijfeld ergens een stichting voor een goed doel waarnaar je belastingvrij overmaken kunt. Amerikaanse liefdepredikers doen dat al tijden zo, en niemand kan het wat schelen.

Het interessante is vooral dat voorzitter Yahia Bouyafa van de Raad van Marokkaanse Moskeeën Nederland (RMMN) het spelletje mee speelt.

,,Hierdoor worden alle goede imams en moskeeën gedupeerd. Maar wie bepaalt of iemand een haatprediker is of niet?”

Heeft dit Asscher het idee gegeven dat hij het gouden ei aan de kip heeft ontrukt? Ongeloofwaardig. Als hij het gelooft is hij een incompetent bestuurder, als hij het niet gelooft is hij een leugenaar die met rust wil worden gelaten tot hij zijn ministerschap kan afsluiten met het verwerven van een burgemeesterspositie in de provincie Verweggistan.

Dat ieder, èlk, optreden als predikant moet worden gezien als werk is een gedachte waarmee alleen ambtenaren op de proppen kunnen komen. Een goede minister zou naar een dergelijk voorstel luisteren, eens zuinigjes informeren hoe men zich dan voorstelt amateurs te belasten, en de bedenker drie maanden de zorg over de intendance van zijn ministerie geven, met speciale aandacht voor verloren gegane paperclips in vuilcontainers. Maar nee, deze minister gaat hier serieus mee aan de slag:

,Deze wet is bedoeld om werknemers te beschermen. Het geldt voor alle werknemers uit het buitenland, niet alleen voor islamitische predikers,” zegt de woordvoerder van Asscher.

Ocharm, komen ze straks ook nog op de proppen met het gejammer dat die buitenlandse haatpredikers in een behoefte voorzien die men vanuit Nederland anders niet vervullen kan? Dat is het smoesje waarmee immer en altijd sporters worden binnengehaald die in het buitenland de sportieve reputatie van Nederland moeten hooghouden – terwijl iedereen ziet dat ze de buitenlandse pers vlotter te woord staan dan de Nederlandse.

En de hele islampolitieke meute gaat hier serieus op in:

PvdA-Kamerlid Ahmed Marcouch benadrukt dat de regel voor iedereen geldt, maar wil wel in gesprek met geloofsgemeenschappen. Hij heeft ook vanuit de rooms-katholieke kerk klachten gehad over de werkvergunning. ,,We moeten de vrijheid van godsdienst niet onnodig beperken.”
SP-Kamerlid Sadet Karabulut vindt dat moskeebesturen het verkeerde gevecht voeren. ,,Laat ze hun tijd en energie steken in het opleiden van Nederlandse imams, in plaats van imams uit Marokko uitnodigen.”
Maurits Berger, hoogleraar islam en het Westen aan de Universiteit Leiden, vraagt zich wel af of dit het juiste instrument is. ,Want het laten invliegen van geestelijken uit het buitenland is een belangrijk element van de vrijheid van religie, met name als die geestelijkheid in Nederland ontbreekt.’

Nergens goed voor. Dat deze aanpak een dood geboren kindje is, het vriendelijkste dat je er over zeggen kunt. De Norwegian Blue Asscheriensis.

Prutsers, allemaal.