Lijkenpikkerij is wellicht de meest onsympathieke vorm van televisie vermaak. En het komt veel vaker voor dan u beseft als u kijkt.

Niet dat lijkenpikken ooit sympathiek zal zijn, maar niet iedereen herkent het direct voor wat het is. Zeker niet als televisie vermaak is kijken mensen er gemakkelijk doorheen. Maar veel zaken die ons interesseren – en waar we dus graag naar kijken – is human interest. Je ziet een interviewer en iemand die iets heeft meegemaakt dat onprettig is. Hongerig wacht televisiekijkend Nederland naar wat er komen gaat. Vroeger, lang geleden, werd er dan bij de koffieautomaat nog dagen over doorgepraat. Maar omdat alles sneller gaat, en er veel meer aanbod is dan pakweg 35 jaar geleden – voor de kabeltelevisie begon, moet het allemaal heftiger. Nou, dat kan.

Als een interviewer werkelijk geïnteresseerd is in zijn gesprekspartner is het nog wel te verdragen, maar al te vaak is het helaas slechts een halte op weg naar het volgende zielige persoon. Dan bekruipt de walging me en zap ik vlug door.

Maar het meest walgelijk is misschien nog wel het BBC-programma Flog it! In die programma;’s verkopen vooral ouden van dagen de herinneringen van hun leven voor en paar pond. Het wordt professioneel geveild, dus er gaan ook nog kosten voor het veilen van af. En dat alles wordt dan begeleid door een hypocriet enthousiaste presentator die de mensen daar bijna op de schouders staat te slaan uit professioneel gespeelde meelevendheid: weer £25 verdiend! Het gaat dan vaak om de herinneringen van reeds overleden dierbare, maar soms ook van henzelf. En je ziet die ietwat berustende oogopslag en een laatste blik op de spullen die na taxatie verkocht gaan worden. Fotoalbums, voetbalcuriosa, gouden en andere ringen bezet met edelstenen, alles gaat voor een tiental ponden de deur uit. Als dat is omdat iemand kleiner wonen gaat, soit. Maar slechts een enkeling durft toe te geven dat het is om de gas- of elektriciteitsrekening te betalen, die dat jaar opnieuw hoger bleek.

Het wordt – meestal aan het einde van de middag – gebracht als een vrolijk programma met een nuttige sociale functie. Maar is het iets anders dan lijkenpikkerij?