Waarom een driewerf hoezee voor de ex-politicus? Dat zal ik u rustig uitleggen, dus leun even achterover en denk mee.

Dat de meesten van u bij het woord politicus denken dat de enige goeie een dode is, en dat niets daarbij dichter komt dan een ex-politicus, soit. Ergens begrijp ik dat wel, en natuurlijk zijn er tijden dat je wel eens schattend naar een fraaie hoge boom kijkt of je je voorstelt hoe je een langslopende uitvreter van dat type een kontje tot onder de tram geeft. Zolang u niet anders dan denken doet en dat evenmin uitspreekt of er anderen toe aanmoedigt is dat nauwelijks een probleem. Politici zijn als schoonmoeders: ze zijn vooral op afstand en voor wie ze niet kent afschrikwekkende personen waarover je liever grappen maakt dan ze meemaakt.

Maar bijna ex-politicus Stef Blok is wat mij betreft vandaag opgenomen in de buitencategorie van aanstaande ex-politici waaraan we nog wel eens met weemoed zullen terugdenken. De vervangende minister van V&J heeft vanmiddag aangekondigd alweer vier jihadisten het Nederlanderschap te ontnemen, en in één moeite door te bestempelen tot ongewenste vreemdelingen. Kijk, daar heb je wat aan!

Dat Blok voortbouwt op wat voor hem is klaargezet: zal best. We zijn allemaal dwergen die vanaf de schouders van de reuzen van ons voorgeslacht de wereld pogen te verbeteren. Maar Blok doet het dan toch maar. De NOS meldt ietwat zuinigjes:

Het is de eerste keer dat de minister van Veiligheid en Justitie deze bestuurlijke maatregel neemt op basis van een nieuwe wet, die het mogelijk maakt ook van mensen die nog niet zijn veroordeeld het Nederlanderschap in te trekken in het belang van de nationale veiligheid.

En nu doorpakken, Blok! Segers en Pechtold zorgen er wel voor dat je voldoende tijd hebt je karwei af te maken, als je pech hebt. Je zou bijna beginnen te denken: kan die Blok niet blijven? Maar denk in dat geval even terug aan Ivo Opstelten, die ook al met pensioen was toen hij minister werd. De ex-politicus is juist door zijn totale gebrek aan noodzaak zijn collega’s te vriend te houden een kracht van belang. Zijn acties noodzaken zijn collega’s zelfs zijn vriendschap te zoeken.

En als er iets is dat illustreert dat er niets gaat boven een ex-politicus, dan is dat wel de politicus die tegen beter weten in weigert ex-politicus te worden. Ziet u maar:

Hypocrisie heeft een naam. Die staat op het plaatje, en het is niet Blok.