Leren van je stage
Al dat gereutel van gekwetsten, die zich gedragen alsof de hele wereld hen voortdurend achterna zit en pijn wil doen, ik ben er wel klaar mee. Just because you’re paranoid does not mean they’re not out to get you, natuurlijk. Maar het is nu echt wel mooi geweest met alle aandacht er voor.
De Haagse politie werd er eerder deze week van beschuldigd een juridisch stagiaire van het Internationaal Gerechtshof met grof geweld te hebben gearresteerd. Dat het een racistische arrestatie was geweest met veel geweld, beweerde de juriste op haar Facebook-account. Nu heeft d Haagse politie traditioneel de reputatie aardig huis te kunnen houden, en dat ze vorig jaar met de arrestatie van Mitch Henriquez zwaar in de fout schoot kun je evenmin ontkennen. Maar deze van dame van AfroAmerikaanse origine leek te denken dat er daarom maar eens een daad moest worden gesteld toen zij door de politie werd aangehouden nadat zij na een verkeersovertreding tevergeefs om haar identificatie werd verzocht. NB: iedereen moet zich in Nederland kunnen identificeren, met zaken als White privilige heeft dat niets te maken.
De betrokken vrouw, een zwarte juriste die een stage volgt bij het hof, zegt dat de politie haar afgelopen dinsdag op straat en in een politieauto heeft vernederd en mishandeld. Ze heeft op Facebook een lang relaas gezet over de gebeurtenissen die haar naar eigen zeggen hebben opgescheept met zwellingen, bloeduitstortingen en een trauma.
Op bewakingsbeelden schijnt te zien te zijn dat de beide dienders die haar oppakten zich keurig gedroegen, en de dame die gearresteerd werd als een waanzinnige tekeer ging. Hetgeen direct de zwellingen, bloeduitstortingen en haar ‘trauma’ verklaarde. Om die reden heeft de Haagse politie van het Internationaal Strafhof vandaag excuses aangeboden gekregen. Naar ik meen een novum, maar de Haagse politie was er dan ook bijzonder gepikeerd over, en had dat gisteren als eis gesteld aan deze werkgever van de stagiaire. Het ‘slachtoffer’ heeft haar Facebook-post intussen verwijderd.
Eind goed, al goed? De politie heeft haar excuses gekregen, en zal blij zijn dat de zaak verder opgelost is. En zij er van af is. Desalniettemin moeten er naar mijn idee nog wat losse eindjes worden benoemd. Zo is daar om te beginnen de waanzin die deze dame opzettelijk ensceneerde, inclusief de verkregen blessures. Als er geen bewakingscamera’s de ware toedracht hadden onthuld, hadden de betrokken politiemensen niet alleen de schijn, maar vermoedelijk daarna het halve land tegen zich gekregen. De linksige helft van het land, wel te verstaan. De eerste publiciteit leek daar al naar op weg, en slechts de uitgesproken woedende reactie van de Haagse politie heeft aanvankelijk verdere media-escalatie voorkomen.
En dat in een land waar de politie in grote meerderheid uit angstige nette mensen bestaat die met dergelijk gedoe niets van doen willen hebben. Door de bank genomen is onze politie vaak eerder te laf (juist uit angst voor dit soort gebeurtenissen!!) om echt op te treden dan dat zij zich schuldig maakt aan racistisch gedrag. Zo werkt het hier gewoon niet, en wie er mee te maken heeft gehad, is daarmee op de hoogte.
Een tweede punt is dat deze stagiaire er goed aan zou doen een psychiater te bezoeken. Politiek activisme is prachtig, je van je rechten verzekeren zo mogelijk nog meer. Maar waar de waandenkbeelden de overhand krijgen is een normaal bestaan niet meer mogelijk. Wie onlangs bij de VPRO een uitzending zag over Afro-Amerikaanse activisten die hun kinderen bewapenden om strijdbaar en zelfverdedigend te zijn, begrijpt wat ik bedoel. Die mensen zijn niet alleen knettergek, maar hebben zich voorgenomen dat ook te blijven. Het algehele beeld van de rassenproblematiek in de USA is inderdaad weinig opwekkend, maar lang niet zo eenzijdig als in Nederlandse progressieve kringen vaak wordt verondersteld.
Zoals zo vaak is de eenzijdige berichtgeving en vooringenomenheid van het progressieve deel (?) der nationale correspondenten in de USA hieraan debet. Heel treurig. Ook omdat ze zichzelf al hebben opgewerkt tot een dusdanige hysterie, dat ze dergelijke reportages alleen aandurven vanuit de leunstoel van hun appartement in Manhattan. Daar hebben we wat aan, gezien wie ze tot hun exclusieve bronnen hebben bestempeld, hetgeen afgelopen jaar tijdens USA2016 keer op keer bleek.