Op de aanstaande nederlaag van de PvdA werd kennelijk al tijdens de kandidaatstelling geanticipeerd. Voor die conclusie zijn meerdere signalen herkenbaar.

Je stapt in de trein en pakt onderweg een Metro mee. Ai, een interviewreeks met jongste kandidaat-politici. Nog meer ai: vandaag gaat het over een PvdA-meisje. Wel handig dat ik verder niet hoef te zoeken in het nieuws vandaag, en dat mijn archief verder onberoerd mee kan naar volgende verkiezingen, waarbij ik verwacht de serietitel: de Begrafenis van een Regentenpartij te kunnen gebruiken.

Maar even serieus: wie een nitwit als dit grietje van 27 op plek 28 neerzet, verwacht gewoon niet meer dan een zetel of zestien te halen (zondag werd e PvdA gepeild op 9, dus dat was redelijk vooruitziend). Je moet er toch niet aandenken dat dit meiske zonder verdere voorbereiding het parlement in komt? Ze is net van school af (twee jaar terug). Ik pik even wat krentjes uit het interview:

Wanneer kwam de PvdA om de hoek kijken?
Met een vader die in de ontwikkelingssamenwerking zat, kreeg ik de waarden van de sociale democratie met de paplepel ingegoten.

—

Wat heb je gestudeerd?
Toen ik op mijn vijftiende naar Nederland kwam, was mijn Nederlands nog niet goed genoeg en was ik genoodzaakt om op het vmbo te beginnen. Daarna heb ik mbo sociaal-pedagogisch werk, hbo toegepaste pscychologie en uiteindelijk een master communicatie gedaan. Heeft me tien jaar gekost. Het Nederlandse onderwijssysteem werkt niet mee als je vanuit een positie van taalachterstand naar je eigen niveau wilt komen.

Daar wil je iets aan doen, neem ik aan?
Zeker. Iedereen moet op zijn eigen niveau kunnen studeren. Ik had universiteit in mijn mars, maar door mijn taalachterstand moest dat via een onnodig, moeilijk traject. Mijn taalachterstand was binnen een paar jaar weggewerkt, maar ik kon niet hogerop want ik moest eerst dat hele systeem door. Dankzij morele en financiële steun van thuis heb ik het gehaald. Maar ik kan me voorstellen dat iemand in een minder bevoorrechte positie  afhaakt. Daar maak ik mij zorgen om.

—

Wanneer heb je voor het laatst hard gelachen en waarom?
Gisteravond, toen mijn vriendje iemand nadeed. Dat doet hij altijd heel goed. Maar ehm, even denken wie hij ook alweer nadeed…

Lodewijk Asscher misschien?
Neehee. Haha. Hij weet dat ik daar niet om zou kunnen lachen.

—

Zo is het wel weer genoeg. Een meiske zonder zelfkritiek of gevoel voor humor, dat door haar ouders in de ontwikkelingshulp nooit de Nederlandse taal op voldoende wijze is bijgebracht. Say no more! Maar wel uitgebreid klagen over het systeem, zonder te beseffen dat dat de schuld van haar ouders was, niet die van het systeem. En dat komt dan van de universiteit af en heeft het hele systeem doorlopen? Totaal hopeloos en dan houden we maar weer het beschaafd.

Er is geen enkele reden om met de PvdA medelijden te hebben. Met dit soort kandidaten vráág je er gewoon om electoraal te worden afgeslacht. Sterker nog, het zou misdadig zijn het land met dergelijke mensen po te zadelen. Er komen naar het zich laat aanzien algenoeg GL-gekken in de Kamer. Genoeg is genoeg: minder, minder, minder!!!

---

Liefhebbers van jeugdig onbenul kunnen met het lezen van het hele interview hun hart ophalen.